Αγαπητέ κύριε
 |
| Είμαι ένα μικρό πρωτάκι |
σε ένα από τα πολλά σχολεία στο Φάληρο στον Πειραιά.
Δύσκολα τα πράγματα στην πρώτη Δημοτικού, έρχονται στο διάλειμμα τα μεγαλύτερα παιδιά και μας διώχνουν από την αυλή και μας λένε ότι είμαστε μικρά αλλά δεν πειράζει γιατί μόλις μεγαλώσω λίγο δεν θα μπορεί να με διώξει κανένας από την αυλή, θα γίνω πολύ δυνατό πρωτάκι.
Στην τάξη μας είναι πολύ ωραία, έχω μεγάλο θρανίο και η δασκάλα μας είναι πολύ καλή, και μας δώσανε και πρόγραμμα, θα μάθουμε λένε γλώσσα, μαθηματικά, μελέτη περιβάλλοντος, μουσική και θα κάνουμε και γυμναστική.
Περιμένω πως και πως να κάνω μουσική που μου αρέσει τόσο αλλά μας είπε η διευθύντρια ότι δεν έχει έρθει ακόμα ο δάσκαλος... τι κρίμα, μεγάλος άνθρωπος και να μην είναι στην ώρα του ..δεν είναι καθόλου ευγενικό !
Μετά πήγα σπίτι να δω τα καινούρια μου βιβλία αλλά μόνο γλώσσα είχαμε και για τα άλλα μαθήματα δεν μίλαγε κανένας... μόνο για κάτι υπουργεία έλεγε η Διευθύντρια που δεν ξέρω τι είναι, αλλά δεν με νοιάζει και πολύ εγώ θέλω να κάνω μαθηματικά, μου έχουν πει ότι είναι πολύ ωραίο μάθημα και περιμένω πως και πως, και για το περιβάλλον θέλω να μάθω, θέλω να μάθω τα πάντα ... αλλά δεν έχουμε ακόμα βιβλία, και η Διευθύντρια λέει ότι αυτό το υπουργείο δεν της έχει απαντήσει ακόμα.
Τι κρίμα, αλλά η μαμά μου που με αγαπάει πολύ αποφάσισε να φέρει στην τάξη τα βιβλία που λείπουνε αλλά της είπαν ότι αν δεν έχουν και τα δύο τμήματα βιβλία, δεν μπορεί να γίνει μάθημα γιατί τα τμήματα πρέπει να συμβαδίζουν, έτσι λέει η σχολική επιτροπή.....
Ποια είναι αυτή η σχολική επιτροπή; Και αφού έχουμε πάει όλα τα παιδιά φωτοτυπικό χαρτί στην τάξη γιατί δεν μας βγάζουν φωτοτυπίες από τα άλλα βιβλία να μας τα μοιράσουν;
Ποιος κανονίζει τελικά αν θα κάνουμε μάθημα; Η δασκάλα; Η διευθύντρια; Η σχολική επιτροπή; το υπουργείο; Είναι κάποιος κύριος που κανονίζει και σε ποιο γραφείο κάθεται να πάμε να τον βρούμε όλα τα πρωτάκια μαζί;
Τι να κάνουμε και εμείς; Μικρά πρωτάκια είμαστε ας μας βοηθήσει κάποιος....
Χριστίνα
Σχόλιο: Ακούει άραγε κανείς εκεί στο Υπουργείο;
Δύσκολα τα πράγματα στην πρώτη Δημοτικού, έρχονται στο διάλειμμα τα μεγαλύτερα παιδιά και μας διώχνουν από την αυλή και μας λένε ότι είμαστε μικρά αλλά δεν πειράζει γιατί μόλις μεγαλώσω λίγο δεν θα μπορεί να με διώξει κανένας από την αυλή, θα γίνω πολύ δυνατό πρωτάκι.
Στην τάξη μας είναι πολύ ωραία, έχω μεγάλο θρανίο και η δασκάλα μας είναι πολύ καλή, και μας δώσανε και πρόγραμμα, θα μάθουμε λένε γλώσσα, μαθηματικά, μελέτη περιβάλλοντος, μουσική και θα κάνουμε και γυμναστική.
Περιμένω πως και πως να κάνω μουσική που μου αρέσει τόσο αλλά μας είπε η διευθύντρια ότι δεν έχει έρθει ακόμα ο δάσκαλος... τι κρίμα, μεγάλος άνθρωπος και να μην είναι στην ώρα του ..δεν είναι καθόλου ευγενικό !
Μετά πήγα σπίτι να δω τα καινούρια μου βιβλία αλλά μόνο γλώσσα είχαμε και για τα άλλα μαθήματα δεν μίλαγε κανένας... μόνο για κάτι υπουργεία έλεγε η Διευθύντρια που δεν ξέρω τι είναι, αλλά δεν με νοιάζει και πολύ εγώ θέλω να κάνω μαθηματικά, μου έχουν πει ότι είναι πολύ ωραίο μάθημα και περιμένω πως και πως, και για το περιβάλλον θέλω να μάθω, θέλω να μάθω τα πάντα ... αλλά δεν έχουμε ακόμα βιβλία, και η Διευθύντρια λέει ότι αυτό το υπουργείο δεν της έχει απαντήσει ακόμα.
Τι κρίμα, αλλά η μαμά μου που με αγαπάει πολύ αποφάσισε να φέρει στην τάξη τα βιβλία που λείπουνε αλλά της είπαν ότι αν δεν έχουν και τα δύο τμήματα βιβλία, δεν μπορεί να γίνει μάθημα γιατί τα τμήματα πρέπει να συμβαδίζουν, έτσι λέει η σχολική επιτροπή.....
Ποια είναι αυτή η σχολική επιτροπή; Και αφού έχουμε πάει όλα τα παιδιά φωτοτυπικό χαρτί στην τάξη γιατί δεν μας βγάζουν φωτοτυπίες από τα άλλα βιβλία να μας τα μοιράσουν;
Ποιος κανονίζει τελικά αν θα κάνουμε μάθημα; Η δασκάλα; Η διευθύντρια; Η σχολική επιτροπή; το υπουργείο; Είναι κάποιος κύριος που κανονίζει και σε ποιο γραφείο κάθεται να πάμε να τον βρούμε όλα τα πρωτάκια μαζί;
Τι να κάνουμε και εμείς; Μικρά πρωτάκια είμαστε ας μας βοηθήσει κάποιος....
Χριστίνα
Σχόλιο: Ακούει άραγε κανείς εκεί στο Υπουργείο;
από kafeneio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου