«Θέλει Αρετήν και Τόλμην η Ελευθερία»: Ανδρέα Κάλβου

Η Ηθική Ιδέα και η φανέρωση της ωραιότητας αποκαλύπτεται μέσα από τις Ωδές του Ανδρέα Κάλβου.
Για να είμαστε πραγματικά ελεύθεροι πρέπει να είμαστε ενάρετοι, έντιμοι.
Όπλο μας η Παιδεία, ο φωτισμός του νου που οδηγεί στην Αρετή.
Δεν κατακτά την Αρετή αυτός που άλλο δρόμο δεν είδε, που άλλα μονοπάτια δεν αντίκρισε, αλλά αυτός που είδε, άγγιξε, μπορεί και να πέρασε από άλλους δρόμους μα έκανε την επιλογή του με βούληση ελεύθερη.
Η άγνοια μόνο στο σκοταδισμό οδηγεί.
Ελεύθερος είναι αυτός που διαμορφώνει με κόπο, με αγώνα τις σταθερές της ζωής του, πάντα με γνώμονα την Αλήθεια και που αταλάντευτα προβαίνει στην υλοποίηση, την πραγμάτωση των ιδεών του.
Ο ελεύθερος, συνειδητά επιλέγει.
Δεν βρίσκεται τυχαία κάπου, δεν υπερασπίζεται αρχές επειδή του είπαν, τον δασκάλεψαν, του επέβαλλαν άλλοι την άποψη ότι αυτό είναι το σωστό.
Επιλέγει, κάθε στιγμή της μέρας του να μην απλώνει τα χέρια του για να του περάσουν δεσμά οι όποιοι τύραννοι.
Και είναι πολλοί αυτοί….
Δυο αδέρφια έχει η Ελευθερία, ομομήτρια και ομογάλακτα, τη Δικαιοσύνη και τον Ανθρωπισμό. Αντάμα πορεύονται, και η συνισταμένη τους δεν είναι άλλη από την Αρετή.

Θέλει και Τόλμην η Ελευθερία
Τόλμη.
Η γεννεσιουργός αξία των ύψιστων αγαθών.
Λάθος μας να πιστεύουμε ότι ο τολμηρός δεν φοβάται όταν ρίχνεται στη μάχη.
Ο τολμηρός γνωρίζει τον κίνδυνο.
Αυτή η πλήρης γνώση τον καθιστά ξεχωριστό.
Αυτός που πέφτει σε κινδύνους χωρίς να έχει επίγνωση της επικινδυνότητας των καταστάσεων, είναι απλά ανόητος και η πορεία του στη ζωή είναι άνευ νοήματος.
Θα το παλέψω και θα δούμε…λέει ο δειλός.
Θα το παλέψω και θα νικήσω… φωνάζει ο γενναίος και πράγματι νικητής βγαίνει, άσχετα από την έκβαση του αγώνα του.
Με τραύματα; ναι, νικητής όμως.
Ο τολμών νικά, αυτός που επιχειρεί, κερδίζει τη ζωή.

Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ΄ελεύθερον το εύψυχον…είναι αλληλένδετα στοιχεία και λειτουργούν ως μια έννοια
Ελευθερία και γενναιότητα οδηγούν στην ευτυχία, στην αγαλλίαση που προσφέρει στον ελεύθερο αγωνιστή η κατάκτηση της Αρετής.

--
Ανάρτηση Από τον/την Vasilissa στο Το χαμομηλάκι τη 2/04/2008 09:43:00 μμ

Όλα τα ανθρώπινα είναι μάταια, μόνο η αγάπη μένει

"Πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα…"
Οι φορεσιές οι χρυσοποίκιλτες που θαμπώνουν στη θέα τους τα ανόητα μυαλά μας,
οι τιμές και τα μεγαλεία που τρέφουν τη ματαιοδοξία μας,
η δόξα που με τόσο πάθος, λίγο πολύ όλοι μας κυνηγάμε,
τα συσσωρευμένα υλικά αγαθά που τρέφουν την αλαζονεία μας
και πάνω απ΄ όλα η απατηλή αίσθηση της δύναμης
που όλα τα παραπάνω μας προσφέρουν….

ΟΛΑ αυτά, ΟΛΑ
σαν καπνός διασκορπίζονται και αμετάκλητα σβήνουν και χάνονται.
ΕΝΑ, μόνο ΕΝΑ σταθερά παραμένει
στους ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ:
Η ΑΓΑΠΗ, Η ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΓΑΠΗ το "μείζον", το σπουδαιότερο όλων
που ξοδεύεται, αναλώνεται, για να στεγάσει σε ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΕΣ τον ανθρώπινο πόνο,
να στηρίξει, να δώσει Χαρά και Ελπίδα στο συνάνθρωπο.
Αυτή η άδολη και έμπρακτη ΑΓΑΠΗ, η πηγή κάθε Καλού,
το κλειδί της Ευτυχίας μας.

--
Ανάρτηση Από τον/την Melissa στο Το χαμομηλάκι τη 1/31/2008 11:20:00 πμ