ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

 

ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΓΓΕΛΟΙ ΓΙ ΑΥΤΑ
ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΤΡΟΜΑΖΕΙ
ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΚΟΠΟΙΕΙ.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ
ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ
ΑΝ "ΧΡΕΩΘΟΥΜΕ" ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ....

--
Posted By hamomilaki ♀ to Το χαμομηλάκι at 3/04/2007 11:12:00 πμ

ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ (μέρος 3)

Δαρμός στο Σπίτι, Παρουσία στο Σχολείο
Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί θα σας πουν ότι τα παιδιά που παρουσιάζουν τα πιο σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς στο σχολείο είναι εκείνα τα οποία υπόκεινται κακή μεταχείριση περισσότερο στο σπίτι. Τα παιδιά που δέρνονται στο σπίτι έχουν συνηθίσει να αναμένουν ίδιου είδους μεταχείριση από μορφές εξουσίας εκτός σπιτιού.
Για πολλά από αυτά τα παιδιά, η ζώνη μάχης επεκτείνεται από την ζωή τους στο σπίτι, στο σχολείο. Αυτό οδηγεί σε ακαδημαϊκή αποτυχία, αποβολή, συγκρούσεις με τις αρχές και τελικά ίσως και με το ποινικό σύστημα, για εγκληματική συμπεριφορά. Στην απόπειρά τους να σχηματίσουν μία ασπίδα απέναντι σε έναν κόσμο τον οποίο βλέπουν απαρηγόρητα εχθρικό, αυτά τα παιδιά φυσικά αναζητούν τη συντροφιά άλλων παιδιών με παρόμοια προβλήματα. «Οι γονείς μου και οι δάσκαλοι δεν με καταλαβαίνουν-οι φίλοι μου ναι,»λένε.
Και έχουν έναν καλό λόγο να το πιστεύουν αυτό. Αυτή είναι μία αιτία που αναπτύσσονται οι συμμορίες του δρόμου και είναι ιδιαίτερα ελκυστικές για τα παιδιά των οποίων η αυτοπεποίθηση έχει αφανιστεί από το δαρμό, χτυπήματα με βέργα, εξευτελισμό, προσβολές, απειλές, αμείλικτη κριτική, αναίτιους περιορισμούς και σωματική και συναισθηματική παραμέληση.
Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει ότι πολλά παιδιά απορρίπτουν τον κόσμο των ενηλίκων στο βαθμό που πιστεύουν ότι τα έχει απορρίψει αυτός. Ούτε πρέπει να μας εκπλήσσει ότι οι έφηβοι, οι οποίοι κατά την παιδική τους ηλικία υπήρξαν θύματα βίας, θα χρησιμοποιήσουν βία αμέσως μόλις θα μπορέσουν.
Όπως συχνά συμβαίνει, η επιθετικότητα που καλλιεργούν πολλοί νέοι άνθρωποι πιστεύοντας ότι είναι ουσιαστική για την επιβίωσή τους, τους ωθεί στην αποτυχία ή στην καταστροφή. Οι συνωστισμένες φυλακές μας αποτελούν απόδειξη.Μερικοί δάσκαλοι εργάζονται ακούραστα για να διαχειριστούν την επιθετικότητα, την οποία παιδιά κυριαρχούμενα από βία διαθέτουν σε μεγάλο βαθμό και να ενσταλάξουν την εμπιστοσύνη την οποία αυτά τα παιδιά διαθέτουν σε τόσο μικρό βαθμό.
Αλλά αυτό είναι ένα πελώριο θέμα που απαιτεί ειδικές δεξιότητες και ένα επίπεδο αφοσίωσης το οποίο δεν κατέχουν όλοι οι δάσκαλοι ή δεν μπορούν να επικεντρωθούν σε αυτό για παρατεταμένες περιόδους. Η επίτευξή του απαιτεί μία σχετική καινοτομία στα δημόσια σχολικά συστήματα.Η σχολική αποβολή και η νεανική εγκληματικότητα θα έπαυαν να είναι μέγιστα εθνικά προβλήματα μόνο αν ήταν δυνατό να πείσουμε τους γονείς και τους άλλους φροντιστές να σταματήσουν να μεγαλώνουν τα παιδιά τους με τρόπους οι οποίοι εγγυημένα θα τα κάνουν αντικοινωνικά ή και αυτό-καταστροφικά. Με άλλα λόγια, να σταματήσουν να τα δέρνουν και να αρχίζουν να τα ανατρέφουν.

Δαρμός,Κάπνισμα,Αλκοόλ και Ναρκωτικά
Το να σε δείρουν είναι μια εμπειρία υποβιβασμού, εξευτελισμού. Το δαρμένο παιδί απορροφά όχι μόνο τα χτυπήματα, αλλά και το μήνυμα το οποίο μεταφέρουν: «Είσαι ανάξιος-α. Σε απορρίπτω!» Αυτό το μήνυμα επηρεάζει δυναμικά την αναπτυσσόμενη προσωπικότητα του παιδιού. Ενσταλάζει μίσος για τον εαυτό.Αργά ή γρήγορα κάθε παιδί εκτίθεται σε ουσίες που υπόσχονται άμεση ανακούφιση από αισθήματα αναξιότητας και απόρριψης. Παντού βρίσκονται άνθρωποι οι οποίοι βάζουν εσωτερικά στα σώματά τους διάφορα πράγματα ώστε να κάνουν τον εαυτό τους να αισθανθεί καλύτερα. Είναι δύσκολο να πειστεί ένα παιδί που υποφέρει ότι μία τέτοια ανακούφιση είναι μία ψευδαίσθηση, ότι δεν μπορεί κάποιος να ξαναχτίσει μία κατεστραμμένη αυτοπεποίθηση με κάτι που θα καταπιεί, θα εισπνεύσει ή θα κάνει ένεση, αλλά εύκολα θα τη θάψει πιο βαθιά υπό το βάρος νέων προβλημάτων.

Ο Δαρμός και η Εγκληματική Συμπεριφορά
Σε όλους είναι γνωστή η λίστα των κοινωνικών ασθενειών οι οποίες πιστεύεται πως αποτελούν τη ρίζα της βίαιης εγκληματικής συμπεριφοράς: φτώχεια, διάκριση, οικογενειακή κατάρρευση, ναρκωτικά, συμμορίες και εύκολη πρόσβαση σε θανατηφόρα όπλα. Και είναι ξεκάθαρο ότι κάθε στοιχείο της προαναφερόμενης λίστας συμβάλλει στη βία και στο έγκλημα. Ωστόσο, ένα συστατικό κλειδί σπάνια αναγνωρίζεται – ο δαρμός.
Το 1940, οι ερευνητές Sheldon και Eleanor Glueck ξεκίνησαν τη φημισμένη τους μελέτη σε αγόρια παραβάτες και μη παραβάτες. Ανακάλυψαν πως ορισμένες επιδράσεις κατά την πρώιμη παιδική ηλικία προκαλούν στα παιδιά την ανάπτυξη αντικοινωνικών, βίαιων συμπεριφορών. Έδειξαν ότι οι πρώτες ενδείξεις παραβατικότητας εμφανίζονται συχνά στα τρία- πολύ πριν τα παιδιά έρθουν σε επαφή με επιδράσεις εκτός σπιτιού.
Έδειξαν ότι οι γονείς που αποτυγχάνουν στην ήρεμη, ευγενική και υπομονετική μεταχείριση των παιδιών τους, αλλά στηρίζονται στη σωματική τιμωρία, τείνουν να παράγουν επιθετικά παιδιά. Όσο πιο νωρίς και πιο σοβαρή η κακομεταχείριση, τόσο χειρότερο το αποτέλεσμα.
Ανακάλυψαν επίσης ότι ο χαμηλότερος δείκτης αντικοινωνικής συμπεριφοράς συσχετίζεται πάντα με παιδιά που μεγάλωσαν από τη βρεφική τους ηλικία σε προσεχτικές, υποστηρικτικές, μη βίαιες και που δεν δέρνανε, οικογένειες.
Το μήνυμα εδώ για όλους τους γονείς που θέλουν το παιδί τους να μη δει ποτέ το εσωτερικό μίας φυλακής είναι απλό : ευγενική και υπομονετική καθοδήγηση – ποτέ να μη δείρετε.

--
Posted By Vassileia to Το χαμομηλάκι at 3/04/2007 08:33:00 πμ

ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

 

MH ΧΤΥΠΑΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΕΙΝΑΙ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΜΑΣ,

ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ ΕΧΟΥΜΕ.

ΜΗ ΧΤΥΠΑΤΕ ΤΗΝ ΑΘΩΟΤΗΤΑ

ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΑ

--
Posted By Vassileia to Το χαμομηλάκι at 3/03/2007 05:12:00 μμ

Άγγελοι που έφυγαν...

 

Joseph was allegedly killed by his father. He died as a result of Child Abuse.

Το σκότωσε ο πατέρας του. Πέθανε από την πατρική κακοποίηση.

--
Posted By Vassileia to Το χαμομηλάκι at 3/03/2007 03:40:00 μμ

ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ (μέρος 2)

Συζυγικό Χτύπημα και Δαρμός
Στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, ζευγάρια των οποίων οι σχέσεις περιλαμβάνουν βία, είναι επίσης βίαια προς τα παιδιά τους. Τέτοιοι γονείς σίγουρα δέρνονταν όταν ήταν παιδιά και εκτέθηκαν σε ξυλοδαρμό άλλων.
Σύζυγοι που χτυπήθηκαν και χτυπούν και δέρνουν τα παιδιά τους, τα μεγαλώνουν ώστε να χτυπάνε και τα ίδια και να χτυπηθούν ακριβώς όπως και οι ίδιοι. Τα παιδιά μαθαίνουν από το παράδειγμα των γονέων ότι ο τρόπος για να δοθεί διέξοδος στη ματαίωση (μίας επιθυμίας π.χ.), για να εκφραστεί αποδοκιμασία και για να διεκδικηθεί η εξουσία, είναι το χτύπημα κάποιου μικρότερου και πιο αδύναμου από τα ίδια. Βλέπουν αυτή την αρχή να επιδεικνύεται κάθε φορά που μαλώνουν οι γονείς τους, όπως και κάθε φορά που βρίσκονται στο τέλος των συγκρούσεων με βίαιες τιμωρίες.
Μαθαίνουν ότι μόλις θα γίνουν αρκετά μεγάλοι και δυνατοί, θα μπορούν να ελέγχουν τους άλλους απειλώντας ή πληγώνοντάς τους. Μαθαίνουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα αν οι σύζυγοι χτυπάνε ο ένας τον άλλο και αν οι ενήλικοι χτυπάνε παιδιά.
Όταν τα παιδιά, των οποίων οι προσωπικότητες έχουν σχηματιστεί μέσα σε βίαια νοικοκυριά, μεγαλώσουν και κάνουν παιδιά, δυσκολεύονται πάρα πολύ να απελευθερωθούν από τις συμπεριφορές στις οποίες έχουν εκτεθεί και βιώσει. Οι δεξιότητες που εφαρμόζουν στην οικογενειακή ζωή θα είναι οι ανεπαρκείς που έμαθαν από τους γονείς τους, και τείνουν να συνεχίζουν στον ίδιο κύκλο βίας μέσα από τα αθώα παιδιά τους.
Καθώς εξαφανίζεται ο δαρμός από την οικογενειακή ζωή, θα εξαφανιστούν και άλλες μορφές οικογενειακής βίας. Όχι πριν.

Κλιμάκωση
Οι σωματικές βλάβες και οι θάνατοι παιδιών από τους φροντιστές τους συχνά είναι συνέπεια ακραίας σωματικής τιμωρίας. Οι δράστες ακόμα και των πιο φρικιαστικών πράξεων απέναντι στα παιδιά τυπικά εξηγούν ότι η κακή συμπεριφορά του παιδιού απαιτούσε τιμωρία, και το αποτέλεσμα ήταν τυχαίο ή χωρίς πρόθεση.
Πολλά από τα βρέφη που πεθαίνουν ετησίως 'πέφτοντας έξω από το κρεβατάκι', 'πέφτοντας από τις σκάλες' ή επειδή 'σταμάτησαν να αναπνέουν χωρίς λόγο' θα είχαν προστεθεί στις στατιστικές μη τυχαίων θανάτων αν γινόταν γνωστή η αλήθεια. Μερικές φορές το θύμα κατηγορείται για την κακή του μοίρα, π.χ, το παιδί 'κάνει εύκολα μώλωπες', ' είναι επιρρεπές σε ατυχήματα' ή 'αρνήθηκε να παραμείνει ακίνητο ενώ τιμωρούνταν, και αυτός ήταν ο λόγος που η πόρπη της ζώνης έκοψε τα χείλη του.'
Αυτοί που δέρνουν ακούγονται συχνά να χρησιμοποιούν το τετριμμένο ότι δε δέρνουν ποτέ υπό θυμό. Αυτός ο ψευδής ισχυρισμός διαψεύδει αυτό που τυπικά κινητοποιεί τους ανθρώπους που χτυπάνε παιδιά:το θυμό. Πολλοί από αυτούς που δέρνουν είναι εθισμένοι στην πράξη, διότι τους παρέχει μία στιγμιαία διέξοδο για αισθήματα ματαίωσης και θυμού—όχι διότι την θεωρούν έναν αποτελεσματικό τρόπο για να βελτιώσουν τη συμπεριφορά του παιδιού. Επειδή ο θυμός, από τη φύση του, τείνει να κλιμακώνεται καθώς ικανοποιείται, δεν υπάρχει ασφαλής τρόπος για να χτυπήσουν ένα παιδί.

Σεξουαλική Παρενόχληση και Δαρμός
Τα χτυπημένα παιδιά δεν βλέπουν τα σώματά τους ως δική τους προσωπική ιδιοκτησία. Ο δαρμός τα εκπαιδεύει να αποδεχτούν την ιδέα ότι οι ενήλικοι έχουν απόλυτη εξουσία στα σώματά τους, συμπεριλαμβάνοντας το δικαίωμα να επιβάλλουν πόνο. Και το να δέρνονται στους γλουτούς τα μαθαίνει ότι ακόμη και οι σεξουαλικές περιοχές υπόκεινται στη βούληση των ενηλίκων. Το παιδί που υποτάσσεται σε ένα δαρμό τη Δευτέρα δεν τείνει να πει 'όχι' στον παιδεραστή την Τρίτη. Οι άνθρωποι που παρενοχλούν ή εκμεταλλεύονται παιδιά το γνωρίζουν αυτό. Παραφυλάνε για πιθανά θύματα στα παιδιά που έχουν διδαχθεί 'να υπακούουν' γιατί αυτά τα παιδιά είναι οι πιο εύκολοι στόχοι.

Δαρμός στους Γλουτούς και Σεξουαλική Ανάπτυξη
Ο δαρμός στους γλουτούς μπορεί να παρακινήσει ανώριμα σεξουαλικά αισθήματα σε κάποια παιδιά. Δεν ελέγχουν αυτά τα αισθήματα, ούτε καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Η τραγική συνέπεια για κάποια από αυτά τα παιδιά είναι ότι σχηματίζουν ένα σύνδεσμο ανάμεσα στον πόνο, την ταπείνωση και τη σεξουαλική διέγερση που διαρκεί για την υπόλοιπη ζωή τους. Αν και ίσως παντρευτούν, κάνουν οικογένειες, κρατήσουν υπεύθυνες θέσεις στην κοινότητά τους και δεν δείξουν σημάδια συναισθηματικής διαταραχής, ίσως να βασανίζονται κρυφά και με ντροπή από μία ανάγκη η οποία, σε κάποιες περιπτώσεις τους εξαναγκάζει να πληρώνουν πόρνες, τις οποίες δέρνουν ή από τις οποίες δέρνονται. Η πορνογραφική βιομηχανία έχει κάνει μία επωφελή επιχείρηση κάλυψης των αναγκών αυτών των δύσμοιρων ατόμων. Η ιατρική επιστήμη έχει αναγνωρίσει και αποδείξει με λεπτομέρεια τη σχέση ανάμεσα στα χτυπήματα στα οπίσθια κατά την παιδική ηλικία και στη μετέπειτα ανάπτυξη μη φυσιολογικών σεξουαλικών επιθυμιών και συμπεριφορών. Αυτός ο λόγος πρέπει να αρκεί για να μη δαρθεί ποτέ ένα παιδί.
Ο Σωματικός Κίνδυνος από το Χτύπημα στους Γλουτούς
Βαθιά μέσα σους γλουτούς βρίσκεται το ισχιακό νεύρο, το μεγαλύτερο νεύρο του σώματος. Ένα σοβαρό χτύπημα στους γλουτούς, ιδιαίτερα με κάποιο όργανο όπως ένα κομμάτι ξύλο, μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία στους μύες που περιβάλλουν το νεύρο, πιθανώς πληγώνοντάς το και προκαλώντας βλάβη στο πόδι.
Το πολύ ευαίσθητο οστό στη βάση της σπονδυλικής στήλης, ο κόκκυγας, είναι επίσης επιρρεπές σε βλάβη όταν χτυπηθεί εκεί ένα παιδί. Και όταν απαιτείται από τα παιδιά να σκύψουν για να χτυπηθούν, τα σεξουαλικά τους όργανα μπορεί να πληγωθούν. Εξάρθρωση κόκκυγα και μώλωπες σεξουαλικών οργάνων ως αποτέλεσμα βίαιων τιμωριών αναφέρονται συχνά από νοσοκομειακές αρχές.
Μερικοί άνθρωποι, στην απόπειρά τους να δικαιώσουν τα χτυπήματα στους παιδικούς γλουτούς, υποστηρίζουν ότι ο Θεός ή η φύση σχεδίασε αυτό το μέρος της ανατομίας για δαρμό. Αυτό το επιχείρημα είναι ανόητο. Κανένα μέρος του ανθρώπινου σώματος δε δημιουργήθηκε για να υποστεί βία.

Ο Σωματικός Κίνδυνος από το Χτύπημα στα Χέρια
Το παιδικό χέρι είναι ιδιαίτερα ευάλωτο διότι οι σύνδεσμοι, τα νεύρα, οι τένοντες και τα αιμοφόρα αγγεία είναι κοντά στο δέρμα το οποίο δεν έχει προστατευτικό ιστό από κάτω. Χτυπήματα στα χέρια πολύ μικρών παιδιών είναι πάρα πολύ επικίνδυνα για την ωρίμανση των δίσκων στα οστά τα οποία, αν βλαφτούν, μπορούν να προκαλέσουν δυσμορφία ή εξασθενημένη λειτουργία. Χτυπήματα στο παιδικό χέρι μπορούν επίσης να προκαλέσουν θλάσεις, εξαρθρώσεις και να οδηγήσουν σε πρώιμη οστεοαρθρίτιδα.

Τράνταγμα
Το τράνταγμα μπορεί να προκαλέσει σε ένα παιδί τύφλωση, εγκεφαλική βλάβη ακόμη και θάνατο

--
Posted By hamomilaki ♀ to Το χαμομηλάκι at 3/03/2007 02:40:00 μμ