Αγαπητό μου χαμομηλάκι,
Ο/Η Agorafoviagr είπε...
Φίλη μου Melissa
σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το πολύ χρήσιμο ποστ. Θα βοηθήσει πολύ κόσμο να γνωρίζει πώς να φερθεί σε έναν με αγχώδη διαταραχή ή με κατάθλιψη ή και με τα δύο. Από την πλευρά του ανθρώπου που βιώνει και την αγχώδη διαταραχή αλλά και την κατάθλιψη θα ήθελα να πω πως μου ακούγονται τα όσα καλό θα ήταν να μη λέμε:
1. Πάψε να αισθάνεσαι άσχημα.
Κάποιος που αντιμετωπίζει κατάθλιψη ή αγχώδη διαταραχή το τελευταίο που θα ήθελε θα ήταν να αισθάνεται μελαγχολία ή υπερβολικό άγχος. Με το να του μιλά με προστακτική κι όλας το μόνο που μπορείς να καταφέρεις είναι να τον κάνεις να αισθάνεται άσχημα για αυτό που έχει. Ξέρει τι έχει, προσπαθεί όσο μπορεί να το παλαίψει και η αρνητική κρητική μόνον καλό δεν κάνει.
2. Προσπάθησε περισσότερο.
Προσπαθεί περισσότερο όμως το να του το πεις έτσι ξερά, είναι σαν να μην αναγνωρίζεις την προσπάθεια που κάνει. Θα προτιμούσα μια προσέγγιση όπως αυτή «γνωρίζω ότι προσπαθείς και δίνεις μεγάλο αγώνα. Πιστεύω σε εσένα και ίσως θα μπορούσες λίγο περισσότερο να προσπαθήσεις. Όσο όμως μπορείς». Αυτή η διατύπωση θα με βοηθούσε πολύ.
3. Πήγαινε να διασκεδάσεις.
Ειδικά στην αγχώδη διαταραχή το ζητούμενο δεν είναι αν θέλει να διασκεδάσει κάποιος αλλά αν το άγχος του το επιτρέπει. Μπορείς εκεί να πεις «θα ήθελες να πάμε μαζί να περάσουμε κάπου όμορφα;».
4. Κανείς δεν σου φταίει για ό,τι αισθάνεσαι.
Δε θα μου άρεσε να μου το πει κάποιος αυτό. Αισθάνομαι ότι ο άλλος έτσι θέλει να βγάλει την ουρά από έξω που λένε. Μπορεί να φταίει το περιβάλλον μου που αισθάνομαι περισσότερο πεσμένος. Ο ρόλος του περιβάλλοντος ειδικά στην κατάθλιψη για εμένα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Οπότε το να ακούσω ότι «κανείς δε μου φταίει» είναι σαν να ακούω ότι «για όλα φταίω εγώ». Ναι όμως δε ζω μόνος μου. Φταίω ως ένα βαθμό. Όμως όταν μένω με άλλους που γνωρίζουν τι έχω, ε τότε έχουν και εκείνοι ένα μερίδιο ευθύνης για την θετική ή αρνητική μου πορεία. Και κάτι ακόμα. Στην κατάθλιψη υπάρχει ένας συνδυασμός παραγόντων που ευθύνονται και είναι το περιβάλλον, ο χαρακτήρας του ατόμου (συνήθως πρόκειται για ευαίσθητους ή υπερευαίσθητους), και κάποιοι οργανικοί παράγοντες (κάποιοι νευροδιαβιβαστές αν δεν κάνω λάθος).
6. Δεν σου χρειάζεται βοήθεια από τον ψυχολόγο.
Μέγα λάθος που δηλώνει προκατάληψη ή άγνοια (η προκατάληψη συνήθως στην άγνοια οφείλεται) για την ιδιότητα του ψυχολόγου ή του ψυχιάτρου. Αν η ψυχική μας υγεία αρχίσει να ταράσσεται και το διαπιστώσουμε το καλύτερο είναι να απευθυνθούμε σε έναν ψυχολόγο ή ψυχίατρο. Αν το αφήσουμε και θα πονάμε εσωτερικά μάταια, αλλά μπορεί και το πρόβλημα να διογκωθεί και η θεραπεία μετά να απαιτεί περισσότερο χρόνο και προσπάθεια από την πλευρά του ασθενούς. Σε εμένα που μέχρι να απευθυνθώ σε ψυχολόγο για την αγοραφοβία και τις κρίσεις πανικού είχα υιοθετήσει τη συμπεριφορά της φυγής και όχι της αντιμετώπισης μέχρι να πάω στον ψυχολόγο, μου κόστισε κατά πολύ.
7. Μην πάρεις φάρμακα γιατί θα εξαρτηθείς από αυτά.
Το αν θα πάρει φάρμακα ή όχι κάποιος με αγχώδη διαταραχή ή με κατάθλιψη είναι θέμα ψυχιάτρου αποκλειστικά. Το να κάνουμε το γιατρό, είναι κάτι επικίνδυνο.
9. Δεν αντέχω άλλο να σε βλέπω σε αυτή την κατάσταση.
Μια τέτοια διατύπωση μου δίνει την εντύπωση ότι γίνομαι βάρος στον άλλον. Μου δημιουργεί τύψεις και με κάνει να αισθάνομαι άσχημα για αυτό που έχω. Για να πω την αλήθεια και εγώ κάποιες φορές δε με αντέχω να με βλέπω όταν με πιάνει για τα καλά η κατάθλιψη σε ένα κρεβάτι ή σε μια καρέκλα να περιμένω πως θα περάσει η μέρα για να έρθει η επόμενη (που δεν το θέλω να γίνει, αφού τα βλέπω όλα μαύρα). Αυτά τα πράγματα δε λέγονται ειδικά σε κάποιον με κατάθλιψη γιατί μπορεί να τον φέρουν σε απόγνωση και να αισθάνεται ότι δεν έχει κάποιον δίπλα του. Είναι δύσκολο να είσαι καταθλιπτικός για την οικογένεια, όμως δεν κερδίζουμε τίποτα αν εκφραζόμαστε με τέτοιο τρόπο.
10. Έτσι που το πας θα μας τρελάνεις όλους.
Λοιπόν η λέξη αυτή (τρέλα, τρελός και τρελαίνω) θα πρέπει να μη λέγεται. Πρέπει κάποτε να μάθουμε ότι πολιτισμός δεν είναι μόνον τα αρχαία μας μνημεία, αλλά και ο σεβασμός στην ιδιαιτερότητα του άλλου. Οι λεκτικές αυτές ταμπέλες αποτελούν δείγμα έλλειψης πολιτισμού και δημοκρατίας. Στεναχωριέμαι ειλικρινά να ακούω αυτήν την λέξη σε μια χώρα που υπάρχει η δημοκρατία και η αρχή της ισότητας των πολιτών. Δε μπορούν κάποιοι να βάζουν ταμπέλες σε μια ομάδα ανθρώπων ούτε για πλάκα. Κάποιοι τους στέλνανε του ανθρώπους με προβλήματα ψυχικής υγείας στους θαλάμους αερίων. Σήμερα μπορεί να μην το κάνουν, όμως ο τρόπος έκφρασή τους, είναι τόσο προσβλητικός που τσακίζει τον ψυχισμό κάποιων ανθρώπων.
Και επειδή κάποιοι την ισότητα στη δημοκρατία μας την έχουν γραμμένη στα παλιά τους τα παπούτσια τους παραθέτω τα παρακάτω από το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα:
"Ισότητα
Στόχος της Ένωσης είναι επίσης, η καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και των διακρίσεων και η προώθηση της δικαιοσύνης και της κοινωνικής προστασίας. Σύμφωνα με την αρχή της ισότητας των πολιτών, που κατοχυρώνεται με το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα,
όλοι οι πολίτες δικαιούνται ίσης αντιμετώπισης από τα όργανα και τους οργανισμούς της
Ένωσης. Το Σύνταγμα απαγορεύει επίσης, κάθε μορφή διάκρισης με βάση την εθνικότητα, το φύλο, την κοινωνική προέλευση ή το χρώμα, ενώ σέβεται απόλυτα την πολιτιστική, θρησκευτική και γλωσσική ποικιλομορφία.
Το Σύνταγμα αναγνωρίζει και προστατεύει τα δικαιώματα του παιδιού και των ηλικιωμένων καθώς και την κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρίες. Γενικά, ενισχύει την προστασία όχι μόνο των δύο φύλων αλλά και όλων των κοινωνικών ομάδων "
πηγή: http://www.cyprus.gov.cy/MOI/pio/pio.nsf/All/5DC2C1C989575683C2256F6B0026D803?Opendocument
Για να μη σας κουράζω φίλοι μου σε άλλο ποστ θα συνεχίσω και να με συγχωρείτε για το μεγάλο αυτό που έκανα ποστ. Και πάλι σε ευχαριστώ Melissa που με αφορμή αυτό το ποστ μου δίνεις την ευκαιρία να εκφράσω πράγματα από την πλευρά ενός που βιώνει την κατάθλιψη και την αγχώδη διαταραχή.
Με αγάπη πάντα
Agorafoviagr
Ευχαριστούμε πολύ φίλε μας για το πολύτιμο σχόλιό σου
Με αγάπη
Το χαμομηλάκι
--
Ανάρτηση Από τον/την hamomilaki ♀ στο Το χαμομηλάκι - Save our Children τη 7/25/2007 08:33:00 πμ
"Όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις." 
--
