Στη γιορτή σου, Μανούλα...

Στη γιορτή σου, σήμερα, Μανούλα,
μερικά λογάκια θέλω να σου πω
και σε παρακαλώ προσεκτικά να τα ακούσεις.
-Ποτέ ποτέ να μην ξεχνάς ότι σε αγαπάω
πολύ, πάρα πολύ...
-να μην το ξεχνάς και όταν ακόμα κάνω φασαρία
και όταν σε κουράζω με τα καμώματά μου,
-να μην ξεχνάς, όταν με μαλώνεις,
τις ημέρες εκείνες και τους μήνες
που ήμουνα μωράκι αδύναμο
και πόσο τρυφερά με κρατούσες

-να μην ξεχνάς ότι γέννησες έναν ΑΝΘΡΩΠΟ
διαφορετικό από σένα
-να μην ξεχνάς ότι έφερες στον κόσμο
μια μοναδική και ανεπανάληπτη ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ,
ότι έχω το δικό μου κόσμο, τη δική μου ψυχολογία,
ότι δεν μπορώ να μπω στον κόσμο σου,
ότι ΕΣΥ πρέπει να μπεις με ΑΓΑΠΗ στον δικό μουνα τον καταλάβεις,
μάλλον, να τον ξαναθυμηθείς...
το έχω ανάγκη αυτό, μεγάλη ανάγκη

-να μην ξεχνάς ότι δεν είμαι στο σπίτι μας
για να το διακοσμώ, δεν είμαι για τον καναπέ εγώ.
-δεν είναι καλό, Μανούλα, όταν κάνω αταξίες,
να λες ότι μοιάζω του Μπαμπάκα...
-δεν είναι καλό να με χτυπάς, να μου φωνάζεις δυνατά,
να λες ότι είμαι παλιόπαιδο, ότι δε με ανέχεσαι πια...
-φοβάμαι, Μανούλα, όταν τα κάνεις αυτά,
φοβάμαι ότι δεν με αγαπάς, και
ότι θα με εγκαταλείψεις...
-να μην ξεχνάς, αν αποφάσισες να με φέρεις στον κόσμο
και μόνη σου να με μεγαλώσεις,ότι πρέπει να τιμήσεις
την επιλογή σου αυτή,
ότι δε φταίω εγώ
που διπλά και τρίδιπλα κουράζεσαι.

-ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΜΑΝΟΥΛΑ
-ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ
Το παιδί σου

--
Ανακοινώθηκε Από τον/τη hamomilaki ♀ στο Το χαμομηλάκι - Save our Children τη 5/13/2007 11:13:00 πμ

13 Μάη: Γιορτάζει η Μητέρα!!

Δαμήτηρ...

Γαία Μητέρα...

Μάνα Γη...

Προαιώνων αρχέτυπο,

ταυτόχρονο με την εμφάνιση του ανθρώπου.

 

Δαμήτηρ

ο πρώτος αποδέκτης λατρείας

τα πρώτα, πρωτόγονα ειδώλια

αφιερωμένα σε σένα.

Από τα σπλάχνα σου η ιστορία των ανθρώπων

Εσύ, η ίδια, η Ιστορία τους.

 

Οι δικοί σου καρποί ανθίζουν, Μάνα...

τα άνθη,

όλα τα υπόλοιπα άνθη

της Μάνας Γης,

γίνονται καρποί.

 

Μάνα,

σε αγαπάμε...

είσαι η γη μας,

τα βρεφικά μας όνειρα,

τα παιδικά μας ταξίδια...

 

Μάνα,

σε αγαπάμε...

ανάστησε η αγκαλιά σου τις αισθήσεις

και τα συναισθήματά μας,

το κούρνιαγμα στον κόρφο σου,

το προστατευτικό,

μας ανάθρεψε.

 

Μάνα,

σε αγαπάμε...

το χαμόγελο, και το βλέμμα

και η Αγάπη σου

μας γαλήνευαν

και βλαστήσαμε...

 

Μάνα,

σε αγαπάμε,

η φωνή σου,

το πρώτα τραγουδιστά

λογάκια μας

και η Αγάπη σου

το στήριγμά μας

το παντοτεινό.

 

ΜΑΝΑ

ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ

--
Ανακοινώθηκε Από τον/τη Melissa στο Το χαμομηλάκι - Save our Children τη 5/12/2007 08:26:00 μμ

Η απάντηση στα "γιατί" τα αναπάντητα....

Τώρα τι τρέμεις;

Γιατί λυπάσαι;

Εγώ ευθύνες δε σου ζητώ.

Αυτή η φωνή, που τη φοβάσαι,

δεν είμ' εγώ, δεν είμ' εγώ.

Εγώ σωπαίνω, άκου σωπαίνω,

εγώ ευθύνες δε σου ζητώ...

Άλλος φωνάζει,

Άλλος ρωτάει,

Άλλος κρατάει λογαριασμό...

στ΄ορκίζομαι δεν είμ΄εγώ.



Κώστας Χατζής

--
Ανακοινώθηκε Από τον/τη d.vasilissa στο Το χαμομηλάκι - Save our Children τη 5/09/2007 08:47:00 πμ