Πατέρα, Μητέρα, ακούστε με

Δεν είμαι αλήτης, ούτε χαραμοφάης. Είμαι μόνος. Διψάω για την εκτίμησή σας. Απέτυχα και πάλι στις εξετάσεις. Μη με εγκαταλείψετε τώρα.

 

Πατέρα μου, άκουσέ με.

Την πρώτη φορά μου είπες να φύγω από το σπίτι επειδή σε απογοήτευσα. Δεν είχα που να πάω. Κλείστηκα στο δωμάτιό μου και έμεινα μόνος.

 

Πατέρα, γνωρίζω ότι έχεις πετύχει πολλά και με κόπο, μόνος σου. Ότι εγώ τα έχω όλα. Μου το έχεις πει τόσες φορές. Το άκουγα σαν απειλή, σαν υποτίμηση. Τα έχω όλα, πατέρα. Δεν μπορώ να αποδώσω στις εξετάσεις. Έχω άγχος.

 

Πατέρα, μητέρα, όταν καυγαδίζετε για μένα, έχω ενοχές. Βροντάς την πόρτα και φεύγεις και μένω άγρυπνος από φόβο μήπως δεν ξαναγυρίσεις.

Δεν είμαι ο γιος που προσδοκούσες φαίνεται, αλλά είμαι το παιδί σου.

Ξέρω ότι είστε πολυάσχολοι, αλλά είμαι η πρώτη σας προτεραιότητα.

 

Πατέρα, μητέρα, ντρέπομαι.

Τι θα πείτε τώρα στη θεία, στους συγγενείς όλους και στους περίεργους φίλους που θα ρωτούν πώς τα πήγα;

Δυο πράγματα μπορείτε να πείτε.

Ή ότι δεν έχετε παιδί ή ότι το παιδί σας είναι γερό και θα προσπαθήσει κάτι άλλο να κάνει. Θα προσπαθήσει πολύ.

ΔΙΑΛΕΞΤΕ

 

Πατέρα, δεν μπορώ μόνος μου, αλλά και δεν μπορώ να γυρίσω. Φοβάμαι το βλέμμα σου.

Ξέρεις πού θα με βρεις. Ο εγωισμός και ο φόβος μου δε με αφήνουν να επιστρέψω.

Έλα σύντομα, πατέρα, φοβάμαι, σε έχω ανάγκη.

 

Πατέρα, μητέρα, θα τρομάζατε αν μπορούσατε να διαβάσετε τις σκέψεις της μοναξιάς μου.

 

Σας αγαπάω, πάντοτε σας αγαπούσα.

 

Είναι δύσκολοι οι καιροί, πατέρα, για τα παιδιά.

 

http://hamomilaki.blogspot.com/2008/05/blog-post_28.html

--
Ανάρτηση Από τον/την Vassileia στο Το χαμομηλάκι τη 5/28/2008 08:56:00 μμ

Τα παιδιά των παιδόφιλων

 

«Δεν ντρέπεσαι,... έχεις και συ μικρά παιδιά».   Με απόφαση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, δόθηκαν στη δημοσιότητα τα ονόματα των παιδόφιλων. Άτομα υπεράνω πάσης υποψίας είναι οι Έλληνες παιδόφιλοι. Αλλά αυτοί οι παιδόφιλοι έχουν παιδιά. Τα τέρατα έχουν παιδάκια. Αθώα και ανυποψίαστα. Οι οικογένειες τους δεν γνώριζαν τίποτε. Και τώρα τι θα γίνει με τα παιδιά αυτών των "ευυπόληπτων" πολιτών; Πάνε κι αυτά τα παιδιά, καταστράφηκαν. Σε ποιο σχολείο θα μπορέσουν να πάνε αυτά τα παιδιά; Με ποιο παιδάκι θα μπορέσουν να ξανακάνουν παρέα; Σε ποιο μέρος θα μπορέσουν να κρυφτούν; Η παραδειγματικά αυστηρή τιμωρία του άθλιου "πατέρα" τους, ας μην ακολουθήσει, ας μη στιγματίσει τη ζωή τους. Ολόκληρη η κοινωνία μας, με όλα της τα μέσα, ας αγκαλιάσει αυτά τα παιδάκια. Παιδοψυχολόγοι, Δάσκαλοι, έχετε πολλή και ιερή εργασία να επιτελέσετε. Μανάδες, και όλη η οικογένεια, παρά την αφάνταστη οδύνη σας σκεπάστε με την ΑΓΑΠΗ σας τα παιδιά σας. Η βρωμιά να μην τα λερώσει. ΑΣ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. "Ο μπαμπάς" τους ...   http://hamomilaki.blogspot.com/2008/05/blog-post_27.html

 

Μάλιστα, κύριε Καθηγητά…

Βγήκες συνεντευξιαζόμενος στη ΝΕΤ, κ. Καθηγητά της Ψυχιατρικής, με την άσπρη μπλούζα που σου προσδίδει κύρος και τον όρκο του Ιπποκράτη καταχωνιασμένο κάπου στο ασυνείδητό σου, για να μας φωτίσεις, και, ούτε λίγο ούτε πολύ, διακήρυξες ότι δεν είναι κατ΄ ανάγκη παιδόφιλοι αυτοί που αρέσκονται να μαζεύουν, να βλέπουν και να διακινούν υλικό παιδικής πορνογραφίας.
Μάλιστα κ. Καθηγητά…
Συλλέκτες είναι, έργων τέχνης!! Άλλοι συλλέγουν έντομα αυτοί συλλέγουν βιασμούς παιδιών!!
Φιλομαθείς είναι και τις εγκυκλοπαιδικές τους γνώσεις επιθυμούν να εμπλουτίσουν!!
Αρέσκονται να παρακολουθούν βιασμούς βρεφών από ζώα, αλλά δεν είναι παιδόφιλοι,
του κατηχητικού είναι!!
Διεγείρονται από τις κραυγές και τον πόνο και παιδιών, αλλά δεν είναι ανώμαλοι, όχι,
Αρσακειάδες είναι!!
Ερευνητές είναι, που μελετούν την αντοχή βρεφών, νηπίων και παιδιών στον απίστευτο πόνο….
Προς επίρρωση των θέσεών σου, κ. Καθηγητά, ανέφερες ότι, όσοι αρέσκονται σε βίαια θεάματα, δεν είναι αναγκαστικά οι ίδιοι βίαιοι στην καθημερινότητά τους.
Μάλιστα, κ. Καθηγητά…
Το βάρβαρο αιματηρό θέαμα της πάλης μεταξύ ενηλίκων, είναι απόλυτα συγκρίσιμο με τους βασανισμούς και τους βιασμούς των παιδιών!!
Κύριε Καθηγητά, ένας από τους συλληφθέντες είναι του συναφιού σου.
Μήπως, μήπως λέω, δεν ξέρω… μήπως προλειαίνεις το έδαφος, το κάνεις αφράτο για να πέσει στα μαλακά ο αγαπητός συνάδερφος;;
Κύριε Καθηγητά, δυστυχώς δεν συγκράτησα το όνομά σου, γιατί έμεινα κάγκελο από αυτά που ξεστόμισες με ύφος παπικό και μάλιστα "από καθέδρας".
Κύριε Καθηγητά, σε βλέπω μάρτυρα υπεράσπισης στη δίκη του ανώμαλου κτήνους και, μέχρι να διεξαχθεί και να περατωθεί η χρονοβόρα διαδικασία της δίκης του (σε πρώτο, δεύτερο βαθμό και δε συμμαζεύεται), κάνε μου τη χάρη να μου στείλεις το ονοματάκι του να πάω να με ψυχαναλύσει και να με μυήσει στις ηδονές που προσφέρουν αυτά που αποθήκευε και διακινούσε για να μην κατασπαταλήσω τη ζωή μου άδικα υπερασπίζοντας ό,τι αγνότερο και καθαρότερο υπάρχει.
Εεε, κύριε Καθηγητά;;
Το ονοματάκι του παρακαλώ, τα στοιχεία του ανώμαλου περιμένω στο erateini@gmail.com...
Τα σεβάσματά μου "κύριε Καθηγητά"

Σύσταση Χατζηγάκη στους εισαγγελείς
…ο κ. Χατζηγάκης ανέφερε ότι οι εισαγγελείς Εφετών και Πρωτοδικών θα πρέπει να εφαρμόζουν το νόμο που προβλέπει την δημοσιοποίηση των ονομάτων όσων εμπλέκονται, σε περιπτώσεις όπως εκείνη της παιδικής πορνογραφίας.
Όπως είπε ο υπουργός, η κοινωνία και η κοινή γνώμη έχει ανάγκη να προστατεύουν από ειδεχθή εγκλήματα.

Kύριε Εισαγγελέα
Ελευθέρωσες τον παιδόφιλο γιατρό επειδή μπορούσες
Οφείλεις να δημοσιοποιήσεις και το όνομα του επειδή μπορείς

http://hamomilaki.blogspot.com/2008/05/blog-post_23.html
--
Ανάρτηση Από τον/την Erateini στο Το χαμομηλάκι τη 5/23/2008 11:32:00 μμ

Κ. Κρυστάλλη: Στο σταυραητό

 

Κώστας Κρυστάλλης, ένας μεγάλος ποιητής,

ένα χαμομηλάκι που πέθανε από φυματίωση,

πάμτωχο και κυνηγημένο, στα 26 του χρόνια.

Γεννήθηκε στο Συρράκο της Ηπείρου το 1868, προσβλήθηκε από φυματίωση και πέθανε στην Αρτα τον Απρίλιο του 1894, σε ηλικία είκοσι έξι χρονών.
Μόνος, αβοήθητος, άρρωστος, χωρίς εφόδια, αλλά με τεράστια πίστη και ζήλο, ο νεαρός αυτός εξόριστος, ένα χωριατόπουλο άπραγο, χαμένο στη μεγάλη Αθήνα, πέτυχε να φέρει ένα ρυάκι δροσερό νερό, από τη βουνίσια ομορφιά μέσα στην αδιάφορη Αθήνα.

Πέτυχε να επιβάλει τις ποιμενικές αναμνήσεις του, να μας γνωρίσει το κάλλος της αγροτικής ζωής, να μας ξυπνήσει την πατριωτική φλόγα και να δημιουργήσει μιά δική του παράδοση, που του εξασφάλισε ιδιαίτερη θέση στην ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας.
Αναστημένος στη σκλαβιά, ύμνησε την ελευθερία. Και χάνοντας τίς ομορφιές της ορεινής Ηπείρου, που δεν επρόκειτο να ξαναδεί, (οι Τούρκοι τον είχαν καταδικάσει ερήμην 25 χρόνια εξορία), έκανε τραγούδι τη νοσταλγία του.
Υπάρχει πολύ πάθος και πολλή αλήθεια μέσα στους στίχους του, γι' αυτό και μας δίνουν μιά γνήσια συγκίνηση.

ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΑΕΤΟ

Aπό μικρό κι απ' άφαντο πουλάκι σταυραητέ μου,
παίρνεις κορμί με τον καιρό, και δύναμη κι αγέρα,
κι απλώνεις πήχες τα φτερά και σπιθαμές τα νύχια,
και μες στα σύγνεφα πετάς, μες στα βουνά ανεμίζεις!
Φωλιάζεις μες στα κράκουρα, συχνομιλάς με τ' άστρα,
με τη βροντή ερωτεύεσαι κι απιδρομάς και παίζεις
με τ ΄γρια τ' αστροπέλεκα και βασιλιάν σε κράζουν
του κάμπου τα πετούμενα και του βουνού οι πετρίτες.

Έτσι εγεννήθηκε μικρός κι ο πόθος μου στα στήθη,
κι απ' άφαντο κι απ' άπλερο πουλάκι, σταυραητέ μου,
μεγάλωσε, πήρε φτερά, πήρε κορμί και νύχια,
και μου ματώνει την καρδιά, τα σωθικά μου σκίζει,
κ' έγινε τώρα ο πόθος μου αητός, στοιχιό και δράκος,
κ' εφώλιασε βαθιά - βαθιά μες στ' άσαρκο κορμί μου,
και τρώει κρυφά τα σπλάχνα μου, κρυφοβοσκάει τη νιότη.

Μπεζέρισα να περπατώ στου κάμπου τα λιοβόρια.
Θέλω τ΄αψήλου ν' ανεβώ, ν' αράξω θέλω, αητέ μου,
μες στην παλιά μου κατοικιά, στην πρώτη τη φωλιά μου,
θέλω ν' αράξω στα βουνά, θέλω να ζάω με σένα.
Θέλω τ' ανήμερο καπρί, τ' αρκούδι, το πλατόνι,
καθημερνή μου κι ακριβή να τάχω συντροφιά μου.
Κάθε βραδούλα, κάθε αυγή, θέλω το κρύο τ' αγέρι
νάρχεται από τη λαγκαδιά, σα μάνα, σαν αδέρφι,
να μου χαϊδεύει τα μαλλιά και τ' ανοιχτά μου στήθη.

Θέλω η βρυσούλα, η ρεματιά -παλιές γλυκές μου αγάπες-
να μου προσφέρνουν γιατρικό τ' αθάνατα νερά τους.
Θέλω του λόγγου τα πουλιά με τον κελαηδισμό τους
να με κοιμίζουν το βραδί, να με ξυπνούν το τάχι.
Και θέλω νάχω στρώμα μου, νάχω και σκεπασμά μου
το καλοκαίρι τα κλαδιά και το χειμώ τα χιόνια.
Κλωνάρια απ' αγριοπρίναρα, φουρκάλες από ελάτια
θέλω να στρώνω στοιβανιές κι απάνω να πλαγιάζω,
ν' ακούω τον ήχο της βροχής και να γλυκοκοιμιέμαι.

Από ημερόδενδρον, αητέ, θέλω να τρώω βελάνια,
θέλω να τρώω τυρί αλαφιού και γάλα απ' άγριο γίδι.
Θέλω ν' ακούω τρυγύρω μου πεύκα κι οξιές να σκούζουν,
θέλω να περπατώ γκρεμούς, ραϊδιά, ψηλά στεφάνια,
θέλω κρεμάμενα νερά δεξιά - ζερβά να βλέπω.
Θέλω ν' ακούω τα νύχια σου να τα τροχάς στα βράχια,
ν' ακούω την άγρια σου κραυγή, τον ίσκιο σου να βλέπω.

-θέλω.., μα δεν έχω φτερά, δεν έχω κλαπατάρια,
και τυραννιέμαι, και πονώ, και σβιέμαι νύχτα - μέρα.
Παρακαλώ σε, σταυραητέ, για χαμηλώσου ολίγο,
και δόσμου τες φτερούγες σου, και πάρε με μαζί σου,
πάρε με απάνου στα βουνά, τι θα με φάει ο κάμπος!

http://hamomilaki.blogspot.com/2008/05/blog-post_525.html

 

Τo παιγνίδι της ζωής μου

Καθίστε με το παιδί σας, μαζί, και φτιάξτε ένα παιχνίδι.

Ένα παιγνίδι, μια κούκλα και θα δώσετε την μεγαλύτερη χαρά στο παιδί σας.

Ένα κουβαράκι και λίγο πανί και χαρίστε του τον κόσμο όλο. Ασχοληθείτε με το παιδί σας, περάστε την ώρα σας μαζί του δημιουργικά, ακονίστε του την προσοχή, την σκέψη.

Κάντε το να νοιώσει την αγάπη σας.

Δεν υπάρχει τίποτε άλλο. ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.

Μόνο η αγάπη σας. Αυτή μετράει. Δώστε την ευκαιρία να την εισπράξει το παιδί σας.

Θα λάμψει το πρόσωπό του από χαρά. Θα είναι ευτυχισμένο. Αυτή η κούκλα θα είναι ισόβιο σημείο αναφοράς. Πάντα θα την θυμάται. Ποτέ δεν θα την αποχωριστεί.



Δεν σημαίνει τίποτα για το παιδάκι σας η αγορά ενός παιγνιδιού.

Λίγα λεπτά θα περάσει μαζί του, μέχρι να εξαντληθεί η περιέργειά του.

Τίποτε δεν λέει αυτό το παιγνίδι, όσο ακριβό και να είναι. Μην εξαγοράζετε την «ησυχία» σας με ένα έτοιμο παιγνίδι.

Μην εξαγοράζετε την αγάπη του παιδιού σας με ένα παιγνίδι της μόδας. Δεν εξαγοράζεται η αγάπη του παιδιού. Κι από την άλλη, δεν είναι παιγνίδια αυτά. Δεν είναι. Δεν προσφέρουν τίποτε.

Κάντε μια δοκιμή. Ζήστε τις μοναδικές στιγμές να δείτε τα ματάκια του παιδιού σας να λάμπουν από ευτυχία, από χαρά, από αγάπη. Δεν υπάρχουν άλλες στιγμές. Δεν αξίζει τίποτε άλλο όσο η χαρά του παιδιού σας.

Δυο κουρελάκια και αγάπη είναι αρκετά.

Μάλιστα, κύριε Καθηγητά…

Βγήκες συνεντευξιαζόμενος στη ΝΕΤ, κ. Καθηγητά της Ψυχιατρικής, με την άσπρη μπλούζα που σου προσδίδει κύρος και τον όρκο του Ιπποκράτη καταχωνιασμένο κάπου στο ασυνείδητό σου, για να μας φωτίσεις, και, ούτε λίγο ούτε πολύ, διακήρυξες ότι δεν είναι κατ΄ ανάγκη παιδόφιλοι αυτοί που αρέσκονται να μαζεύουν, να βλέπουν και να διακινούν υλικό παιδικής πορνογραφίας.
Μάλιστα κ. Καθηγητά…
Συλλέκτες είναι, έργων τέχνης!! Άλλοι συλλέγουν έντομα αυτοί συλλέγουν βιασμούς παιδιών!!
Φιλομαθείς είναι και τις εγκυκλοπαιδικές τους γνώσεις επιθυμούν να εμπλουτίσουν!!
Αρέσκονται να παρακολουθούν βιασμούς βρεφών από ζώα, αλλά δεν είναι παιδόφιλοι,
του κατηχητικού είναι!!
Διεγείρονται από τις κραυγές και τον πόνο και παιδιών, αλλά δεν είναι ανώμαλοι, όχι,
Αρσακειάδες είναι!!
Ερευνητές είναι, που μελετούν την αντοχή βρεφών, νηπίων και παιδιών στον απίστευτο πόνο….
Προς επίρρωση των θέσεών σου, κ. Καθηγητά, ανέφερες ότι, όσοι αρέσκονται σε βίαια θεάματα, δεν είναι αναγκαστικά οι ίδιοι βίαιοι στην καθημερινότητά τους.
Μάλιστα, κ. Καθηγητά…
Το βάρβαρο αιματηρό θέαμα της πάλης μεταξύ ενηλίκων, είναι απόλυτα συγκρίσιμο με τους βασανισμούς και τους βιασμούς των παιδιών!!
Κύριε Καθηγητά, ένας από τους συλληφθέντες είναι του συναφιού σου.
Μήπως, μήπως λέω, δεν ξέρω… μήπως προλειαίνεις το έδαφος, το κάνεις αφράτο για να πέσει στα μαλακά ο αγαπητός συνάδερφος;;
Κύριε Καθηγητά, δυστυχώς δεν συγκράτησα το όνομά σου, γιατί έμεινα κάγκελο από αυτά που ξεστόμισες με ύφος παπικό και μάλιστα "από καθέδρας".
Κύριε Καθηγητά, σε βλέπω μάρτυρα υπεράσπισης στη δίκη του ανώμαλου κτήνους και, μέχρι να διεξαχθεί και να περατωθεί η χρονοβόρα διαδικασία της δίκης του (σε πρώτο, δεύτερο βαθμό και δε συμμαζεύεται), κάνε μου τη χάρη να μου στείλεις το ονοματάκι του να πάω να με ψυχαναλύσει και να με μυήσει στις ηδονές που προσφέρουν αυτά που αποθήκευε και διακινούσε για να μην κατασπαταλήσω τη ζωή μου άδικα υπερασπίζοντας ό,τι αγνότερο και καθαρότερο υπάρχει.
Εεε, κύριε Καθηγητά;;
Το ονοματάκι του παρακαλώ, τα στοιχεία του ανώμαλου περιμένω στο erateini@gmail.com...
Τα σεβάσματά μου "κύριε Καθηγητά"

Σύσταση Χατζηγάκη στους εισαγγελείς
…ο κ. Χατζηγάκης ανέφερε ότι οι εισαγγελείς Εφετών και Πρωτοδικών θα πρέπει να εφαρμόζουν το νόμο που προβλέπει την δημοσιοποίηση των ονομάτων όσων εμπλέκονται, σε περιπτώσεις όπως εκείνη της παιδικής πορνογραφίας.
Όπως είπε ο υπουργός, η κοινωνία και η κοινή γνώμη έχει ανάγκη να προστατεύουν από ειδεχθή εγκλήματα.

 

Kύριε Εισαγγελέα
Ελευθέρωσες τον παιδόφιλο γιατρό επειδή μπορούσες
Οφείλεις να δημοσιοποιήσεις και το όνομα του επειδή μπορείς

http://hamomilaki.blogspot.com/2008/05/blog-post_23.html

--
Ανάρτηση Από τον/την Erateini στο Το χαμομηλάκι τη 5/23/2008 11:32:00 μμ

ΟΥΑΙ!!!!!!!!!!

Διαβάζω στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων:
"Ένα δισεκατομμύριο εκατό εκατομμύρια ανθρώπους σε τουλάχιστον 37 χώρες πλήττει η πείνα και η έλλειψη τροφίμων, με αποτέλεσμα αναλυτές μιλούν ήδη για επικείμενο "πόλεμο της πείνας"."
μάλιστα!
Κατα τα άλλα η Ελλάδα έχει τα πιο χοντρά παιδιά στην Ευρώπη!
Αν το καλοσκεφτείς περνάμε καλά ε?
Έχουμε το καναπέ μας, παίζουμε το στοίχημά μας απο το κομπιούτερ μας, έχουμε μια γυναίκα, καμια δεκαριά παιδιά, τη γκόμενά μας, τη παρέα να βλέπουμε το "ΜΠΑΟΚ" ή το "Θρύλλο", πίνοντας μπύρες και τρώγοντας "σουφλάκια" με τζατζίκια και καμιά φορά πάμε και σε κανένα σκυλάδικο να νοιώσουμε άρχοντες, να πετάξουμε καμμιά χιλιαριά γαρούφαλα στο πιπίνι που μας ερέθισε στη πίστα και βλέποντας τα οπίσθια της γυναίκας του φίλου μας που χορεύει πάνω στο τραπέζι το άσμα της αοιδού "εκεί που καίγομαι πολύ"!
Χλίδα σου λέω!
Τι άλλο να ζητήσουμε απο τη ζωή?
Είμαστε καλοί γονείς, γιατι το παιδί μας των 8 ετών, απο 35 κιλά που πρέπει να ζυγίζει, φτάνει το καταπληκτικό ρεκόρ των 65 κιλών!
Άσε που στα 15 θα έχει μέσα στο δωμάτιό του δικιά του τηλεόραση, dvd, υπερσύγχρονο κομπιούτερ, να κάνει chat με ανώμαλους κωλόγερους και κατα τα άλλα θα απαιτούν χωρίς να ξέρουν να δίνουν σε γονείς κι αδέρφια μια σταγόνα χαράς!!
Κατα τα άλλα γι αυτά οι Θερμοπύλες θα είναι απλα το μέρος που κατούρησαν σε μια σχολική εκδρομή!
Έτσι τα έχουμε φιμωμένα κι εμείς τη κάνουμε λαμόγια απο τις αληθινές ανάγκες τους!
"Μάγκες" πατεράδες, που ειναι ανίκανοι και τρέμουν, μήπως και ερωτηθούν απο το παιδί τους για έρωτα, για αγώνα, για πνεύμα, για αληθινή ζωή!
Έτσι τυφλωμένα και αποχαυνωμένα μέσα στην επίπλαστη χλίδα, μπας και ξεχάσουν οτι ζούν!
θα μου πεις τώρα: ελα ρε συ Γιωργο! Υπερβολικός είσαι!
Ε καλά! ΕΙΜΑΙ!!!!
Όπως κι αυτό που διάβασα:
"Ένα δισεκατομμύριο εκατό εκατομμύρια ανθρώπους σε τουλάχιστον 37 χώρες πλήττει η πείνα και η έλλειψη τροφίμων, με αποτέλεσμα αναλυτές μιλούν ήδη για επικείμενο "πόλεμο της πείνας"."
και τι μας νοιάζει εμάς ρε? θα μου πειτε.
Έλα ντε!
Εμείς είπαμε! Είμαστε μια χώρα προηγμένη.
Με το δώρο του Πάσχα τρέξαμε στα jumbo, στο χασάπη για τα αρνιά και τα άντερα για να εορτάσομεν ως καλοί Χριστιανοί το Πάσχα!
Σιγά μη δώσουμε δεκάρα για να γίνουμε ανάδοχοι σε κανα παιδί στη Σομαλία ή στην Αιθιοπία!
Το ACTION AID (για τα παιδιά του τρίτου κόσμου) και η ΦΛΟΓΑ (για τα παιδιά με καρκίνο), νομίζουμε οτι είναι καινούργιο μοντέλο της μερτσέντες (επι το ελληνικότερον) ή κανένα καινούργιο μοντελάκι μακιγιάζ ή δονητών!
Αλήθεια συνΈλληνες της μάσας, έχουμε καταλάβει οτι τα παιδιά που πεινάνε στην Αφρική ή στην Ασία, είναι όλων μας?
Οτι όλοι μας αφήνουμε αυτά τα παιδιά να πεθαίνουν στη πείνα?
Δεν είπα να γίνουμε ολοι καλοί Σαμαρίτες και να τρέξουμε στην Αφρική να δώσουμε το "είναι" μας σα συνάνθρωποι.
Όχι μωρέ!
Ας μη φάει το παιδάκι σας ενα βράδυ δέκα σουβλάκια. Ας φάει εννέα!
Ας μη βγείτε με τη γκόμενα ενα βράδυ να τα πιείτε στα μουγκά στο μπαρ κι ας κάτσετε σπιτάκι σας, μπας και ερωτευτείτε!
Απλό?
Ναι θα μου πεις.
κι όλα αυτά τα χρηματάκια απο δυο πράγματα που σας πρότεινα να τα δώσετε στις οργανώσεις ενάντια στη πείνα στο τρίτο κόσμο.
Μια πείνα που είναι πλαστή!
Μια πείνα που την επιννόησαν και τη διαχειρίζονται οι ασπρουλιάρηδες τύρρανοι κάπου εκεί στα "thing tanks" της Αμερικής!
Μια πείνα, που στην ουσία τη φτιάξαν για να υποττάξουν λαούς και να ξεσκίσουν υπολήψεις και αξιοπρέπειες λαών και εθνών!
και τώρα έρχονται να ανησυχήσουν.
ωωωωωωωωω!!!!!!!!
Πονόψυχοι χοντροί κι αναίσθητοι φονιάδες των λαών!
Αλλά είπαμε! Εμείς περνάμε καλά!
Τα έχουμε όλα!
Όλα εκτός απο ένα!
ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ!!
γιατι αυτή τη ξεπουλήσαμε στο διάολο για ενα σπιτάκι και μια μοναξιά!



"Ένα δισεκατομμύριο εκατό εκατομμύρια ανθρώπους σε τουλάχιστον 37 χώρες πλήττει η πείνα και η έλλειψη τροφίμων, με αποτέλεσμα αναλυτές μιλούν ήδη για επικείμενο "πόλεμο της πείνας"."

ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

--
Ανάρτηση Από τον/την ΚΡΑΝΙΩΤΗΣ Γ. στο Το χαμομηλάκι τη 5/07/2008 02:54:00 μμ

FW: [Το χαμομηλάκι] ΟΥΑΙ!!!!!!!!!!

 

 

From: ????????? ?. [mailto:amorgos1962@msn.com]
Sent: Τετάρτη, 7 Μαΐου 2008 14:56
To: hamomili@gmail.com
Subject: [Το χαμομηλάκι] ΟΥΑΙ!!!!!!!!!!

 

Διαβάζω στο Αθηναικό Πρακτορείο Ειδήσεων:
"Ένα δισεκατομμύριο εκατό εκατομμύρια ανθρώπους σε τουλάχιστον 37 χώρες πλήττει η πείνα και η έλλειψη τροφίμων, με αποτέλεσμα αναλυτές μιλούν ήδη για επικείμενο "πόλεμο της πείνας"."
μάλιστα!
Κατα τα άλλα η Ελλάδα έχει τα πιο χοντρά παιδιά στην Ευρώπη!
Αν το καλοσκεφτείς περνάμε καλά ε?
Έχουμε το καναπέ μας, παίζουμε το στοίχημά μας απο το κομπιούτερ μας, έχουμε μια γυναίκα, καμια δεκαριά παιδιά, τη γκόμενά μας, τη παρέα να βλέπουμε το "ΜΠΑΟΚ" ή το "Θρύλλο", πίνοντας μπύρες και τρώγοντας "σουφλάκια" με τζατζίκια και καμιά φορά πάμε και σε κανένα σκυλάδικο να νοιώσουμε άρχοντες, να πετάξουμε καμμιά χιλιαριά γαρούφαλα στο πιπίνι που μας ερέθισε στη πίστα και βλέποντας τα οπίσθια της γυναίκας του φίλου μας που χορεύει πάνω στο τραπέζι το άσμα της αοιδού "εκεί που καίγομαι πολύ"!
Χλίδα σου λέω!
Τι άλλο να ζητήσουμε απο τη ζωή?
Είμαστε καλοί γονείς, γιατι το παιδί μας των 8 ετών, απο 35 κιλά που πρέπει να ζυγίζει, φτάνει το καταπληκτικό ρεκόρ των 65 κιλών!
Άσε που στα 15 θα έχει μέσα στο δωμάτιό του δικιά του τηλεόραση, dvd, υπερσύγχρονο κομπιούτερ, να κάνει chat με ανώμαλους κωλόγερους και κατα τα άλλα θα απαιτούν χωρίς να ξέρουν να δίνουν σε γονείς κι αδέρφια μια σταγόνα χαράς!!
Κατα τα άλλα γι αυτά οι Θερμοπύλες θα είναι απλα το μέρος που κατούρησαν σε μια σχολική εκδρομή!
Έτσι τα έχουμε φιμωμένα κι εμείς τη κάνουμε λαμόγια απο τις αληθινές ανάγκες τους!
"Μάγκες" πατεράδες, που ειναι ανίκανοι και τρέμουν, μήπως και ερωτηθούν απο το παιδί τους για έρωτα, για αγώνα, για πνεύμα, για αληθινή ζωή!
Έτσι τυφλωμένα και αποχαυνωμένα μέσα στην επίπλαστη χλίδα, μπας και ξεχάσουν οτι ζούν!
θα μου πεις τώρα: ελα ρε συ Γιωργο! Υπερβολικός είσαι!
Ε καλά! ΕΙΜΑΙ!!!!
Όπως κι αυτό που διάβασα:
"Ένα δισεκατομμύριο εκατό εκατομμύρια ανθρώπους σε τουλάχιστον 37 χώρες πλήττει η πείνα και η έλλειψη τροφίμων, με αποτέλεσμα αναλυτές μιλούν ήδη για επικείμενο "πόλεμο της πείνας"."
και τι μας νοιάζει εμάς ρε? θα μου πειτε.
Έλα ντε!
Εμείς είπαμε! Είμαστε μια χώρα προηγμένη.
Με το δώρο του Πάσχα τρέξαμε στα jumbo, στο χασάπη για τα αρνιά και τα άντερα για να εορτάσομεν ως καλοί Χριστιανοί το Πάσχα!
Σιγά μη δώσουμε δεκάρα για να γίνουμε ανάδοχοι σε κανα παιδί στη Σομαλία ή στην Αιθιοπία!
Το ACTION AID (για τα παιδιά του τρίτου κόσμου) και η ΦΛΟΓΑ (για τα παιδιά με καρκίνο), νομίζουμε οτι είναι καινούργιο μοντέλο της μερτσέντες (επι το ελληνικότερον) ή κανένα καινούργιο μοντελάκι μακιγιάζ ή δονητών!
Αλήθεια συνΈλληνες της μάσας, έχουμε καταλάβει οτι τα παιδιά που πεινάνε στην Αφρική ή στην Ασία, είναι όλων μας?
Οτι όλοι μας αφήνουμε αυτά τα παιδιά να πεθαίνουν στη πείνα?
Δεν είπα να γίνουμε ολοι καλοί Σαμαρίτες και να τρέξουμε στην Αφρική να δώσουμε το "είναι" μας σα συνάνθρωποι.
Όχι μωρέ!
Ας μη φάει το παιδάκι σας ενα βράδυ δέκα σουβλάκια. Ας φάει εννέα!
Ας μη βγείτε με τη γκόμενα ενα βράδυ να τα πιείτε στα μουγκά στο μπαρ κι ας κάτσετε σπιτάκι σας, μπας και ερωτευτείτε!
Απλό?
Ναι θα μου πεις.
κι όλα αυτά τα χρηματάκια απο δυο πράγματα που σας πρότεινα να τα δώσετε στις οργανώσεις ενάντια στη πείνα στο τρίτο κόσμο.
Μια πείνα που είναι πλαστή!
Μια πείνα που την επιννόησαν και τη διαχειρίζονται οι ασπρουλιάρηδες τύρρανοι κάπου εκεί στα "thing tanks" της Αμερικής!
Μια πείνα, που στην ουσία τη φτιάξαν για να υποττάξουν λαούς και να ξεσκίσουν υπολήψεις και αξιοπρέπειες λαών και εθνών!
και τώρα έρχονται να ανησυχήσουν.
ωωωωωωωωω!!!!!!!!
Πονόψυχοι χοντροί κι αναίσθητοι φονιάδες των λαών!
Αλλά είπαμε! Εμείς περνάμε καλά!
Τα έχουμε όλα!
Όλα εκτός απο ένα!
ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ!!
γιατι αυτή τη ξεπουλήσαμε στο διάολο για ενα σπιτάκι και μια μοναξιά!



"Ένα δισεκατομμύριο εκατό εκατομμύρια ανθρώπους σε τουλάχιστον 37 χώρες πλήττει η πείνα και η έλλειψη τροφίμων, με αποτέλεσμα αναλυτές μιλούν ήδη για επικείμενο "πόλεμο της πείνας"."

ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

--
Ανάρτηση Από τον/την ΚΡΑΝΙΩΤΗΣ Γ. στο Το χαμομηλάκι τη 5/07/2008 02:54:00 μμ

Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου....

Βαθιά χαράματα, και απέναντί της έχει τον Υμηττό. Σκοτάδι ακόμα, μαύρο σύννεφο σκεπάζει την κορυφή με τις κεραίες. Η απόσταση έχει σχεδόν εκμηδενιστεί. Θα 'λεγε πως αν έκανε μερικές εκατοντάδες μόνο βήματα θα έφτανε στο βουνό. Δεν έκανε ακριβώς κρύο. Ήταν μια υγρασία απαίσια που διαπερνούσε το μακρύ μπουφάν και το κασκόλ της. Μια υγρασία που τη διαπερνούσε μέχρι το κόκαλο. Άναψε τσιγάρο και αφέθηκε στις σκέψεις της. Από το τζάμι του μεγάλου παράθυρου έβλεπε τους αρρώστους που κοιμόντουσαν. Η αναπνοή του πεθερού της ήταν κανονική και ήταν ήρεμος.
Απέναντι ακριβώς από το δικό της άρρωστο ήταν το μεγάλο δράμα. Ένας πανύψηλος γέροντας, τόσο ψηλός που και με λυγισμένα τα γόνατα το κρεβάτι δεν τον χωρούσε. Γυμνός εντελώς κάτω από την κουβέρτα του, με δυσκολία ανέπνεε, παρά τη μάσκα οξυγόνου που είχε στο πρόσωπο.

Τον έφεραν από το γηροκομείο και τον παράτησαν, της είπε η νοσοκόμα που έκανε τη βάρδια της, εκνευρισμένη πολύ.
Ξημέρωναν Χριστούγεννα βλέπεις….

Στο κομοδίνο του Νίκου, έτσι τον ονόμασε, επειδή της φάνηκε ότι ήταν πρώην ναυτικός, δεν υπήρχε σχεδόν τίποτα. Ούτε ταλκ, ούτε οινόπνευμα, ούτε κάτι που να δείχνει ότι κάποιος έρχεται και τον φροντίζει.
Έσβησε το τσιγάρο και μπήκε στο θάλαμο. Πήγε κοντά του. Μια αφόρητη βρώμα χτύπησε τα ρουθούνια της μόλις σήκωσε την κουβέρτα του. Είχε ανοίξει ο δύστυχος. Ακίνητος ποιος ξέρει από πότε, είχε μια τεράστια πληγή πίσω του και ανοιγμένες τις φτέρνες.
Παρά λίγο να βάλει τις φωνές. Κράτησε την ψυχραιμία της και φώναξε τη νευριασμένη «αδερφή». Κάνε κάτι, της είπε, κάνε κάτι…θα σε βοηθήσω.
Τους πήρε μισή ώρα να «περιποιηθούν» της πληγές του. Για μισή ώρα παρακαλούσε το Θεό να τον πάρει το συντομότερο. Κάθισε δίπλα στο δικό της άρρωστο, ελαφρώς ανακουφισμένη. Έγειρε στο κρεβάτι και αποκοιμήθηκε.
Για λίγο όμως, γιατί ένα ζευγάρι μπήκε μέσα σχεδόν φωνάζοντας. Διατελούσαν εν ευθυμία, είχαν πιει λίγο παραπάνω. Ήταν σαφές ότι από διασκέδαση γυρνούσαν. Για να δούμε, ρε Σούλα, τι κάνει και πάμε για ύπνο, είπε ο «κύριος», ακριβά αλλά κακόγουστα ντυμένος.
-Κοίτα χάλια, είπε με τη σειρά της η «κυρία», τις πληρώνεις να προσέχουν τους αρρώστους κι αυτές κοιμούνται.
-Ξένη είναι, τι περιμένεις; Σχολίασε ο τύπος.
Μιας και δεν υπήρχε άλλη στο θάλαμο, κατάλαβε ότι η μπηχτή ήταν για εκείνη. Την πέρασαν για αποκλειστική νοσοκόμα, και μάλιστα αλλοδαπή.
Δε μίλησε, ίσως γιατί καρφώθηκε το βλέμμα της στο παλτό της «Σούλας».
Δεν πάει ένας μήνας που είχε βγει στα μαγαζιά της Κηφισιάς.
Σε μια πανάκριβη βιτρίνα το ίδιο αυτό παλτό το είχε σταμπάρει. Ξέροντας καλά ότι είναι πανάκριβο, μπήκε για να το δοκιμάσει .
Είναι εξαιρετικό κομμάτι, της είπε η πωλήτρια.
Αντιλόπη γνήσια. Και πράγματι ήταν υπέροχο επάνω της.
Παρά την οικολογική της συνείδηση, ομολόγησε στον εαυτό της, ότι αν είχε τη δυνατότητα ίσως έμπαινε στον πειρασμό να το αγοράσει.
Τώρα το είδε φορεμένο από τη «Σούλα», και αυτό την εκνεύρισε. Γνήσια αντιλόπη, λοιπόν, η «κυρία»…. Ζώον επί ζώου, σκέφτηκε.
Φλυάρησαν για λίγο πάνω από το κεφάλι του Νίκου,
και μετά βγήκαν στη βεράντα για τσιγάρο.
Πάνω στο κομοδίνο του υπήρχε μόνο μια κάρτα
με ευχές για περαστικά,
από τον παπά του νοσοκομείου, και ένα κεράκι, βαμμένο με ασημομπογιά, με δυο Αγιοβασίληδες σκαρφαλωμένους επάνω του για στολίδι.
Της ήρθε μια ιδέα.
Πήρε την κάρτα και έγραψε γρήγορα το παρακάτω κείμενο (απόσπασμα από κάποιο λόγο του Λυσία), όπως το θυμόταν πάνω κάτω:
"…εάν τις λέγει εν τω δήμω, τον πατέρα τύπτων
ή την μητέρα, ή μη τρέφων, ή μη παρέχων οίκησιν,
ούτος εστίν αισχρώς βεβιωκώς, και ο νομοθέτης
ουκ εά αυτόν λέγειν.»
Και από κάτω τη μετάφραση:
« εάν κάποιος ενώ θέλει να πολιτεύεται
(να είναι πολίτης), κτυπά τον πατέρα ή τη μάνα του,
ή δεν τους παρέχει στέγη και τροφή,
είναι παλιάνθρωπος, και ο νομοθέτης
δεν του επιτρέπει να συμμετέχει στα κοινά
και να συμβουλεύει την πόλη.»
Ελπίζοντας ότι κάποια ματιά θα ρίξουν, την έβαλε στη θέση της.
Και πράγματι. Η «Σούλα» αφού έβαλε στο τσαντάκι της το κεράκι
(τι να το κάνει ο γέρος άλλωστε;), άνοιξε την κάρτα.
Είχε μισοκλείσει τα μάτια, αλλά δεν έχασε ούτε μια στιγμή από την αντίδραση και των δυο.
Εκείνη έγινε έξαλλη και τα 'βαλε με το προσωπικό. Εκείνος της είπε να σκάσει και την έσπρωξε, σχεδόν, για να φύγουν.
Καλά Κριστούγκεννα, τους είπε χαμογελώντας, με την ελπίδα ότι η γαλοπούλα το μεσημέρι, αν κάποια ανθρωπιά τους είχε απομείνει, θα τους έπεφτε κάπως βαριά.



--
Ανάρτηση Από τον/την Αστεράση στο Το χαμομηλάκι τη 5/10/2008 08:41:00 μμ

Η αγάπη ως αντικαταθλιπτικό (Για μικρά και μεγάλα χαμομηλάκια)

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΤΕ

ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΚΑΙ NA ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Η αγάπη είναι τόσο σημαντική για την ψυχοσωματική μας ισορροπία όσο είναι και το νερό για τη βιολογική. Όσο περισσότερο αγαπούμε, τόσο πιο 'γεμάτοι' αισθανόμαστε σε συναισθηματικό επίπεδο και επιβεβαιωνόμαστε υπαρξιακά.

 

Όσο λιγότερο αγαπούμε, τόσο περισσότερο ευάλωτοι γινόμαστε σε διάφορες αρνητικές καταστάσεις που επηρεάζουν την ψυχολογία μας, όπως π.χ. η κατάθλιψη.
Η σύνδεση μεταξύ αισθημάτων αγάπης και καταθλιπτικών συμπτωμάτων , είναι αντιστρόφως ανάλογη. Δηλαδή όσο περισσότερη αγάπη είναι εμφανής στη ζωή μας τόσο λιγότερο ευάλωτοι παρουσιαζόμαστε , μπροστά στην 'ασθένεια ' του αιώνα μας όπως έχει χαρακτηριστεί, την κατάθλιψη. Η αγάπη είναι πιθανόν ένα από τα καλύτερα αντικαταθλιπτικά ,γιατί ένας από τους συνηθέστερους λόγους που οδηγούμαστε σε κατάθλιψη είναι η σκέψη ότι δεν μας αγαπάει κανείς.

Τα περισσότερα άτομα με κατάθλιψη δεν αγαπούν τους εαυτούς τους και δεν αισθάνονται ότι οι άλλοι τους αγαπούν. Επικεντρώνονται εξαιρετικά στους εαυτούς τους , γεγονός που τους καθιστά λιγότερο ελκυστικούς και τους αποθαρρύνει από την δυνατότητα ανάπτυξης κοινωνικών δεξιοτήτων που θα τους βοηθήσουν να αγαπηθούν.
Υπάρχει ένας μύθος στους καιρούς μας ότι η αγάπη είναι κάτι που απλά συμβαίνει δίνοντας της έτσι μεγάλη τυχαιότητα... Τα άτομα με κατάθλιψη λοιπόν, πολλές φορές παθητικά αναμένουν να βρεθεί κάποιος να τους εκδηλώσει αισθήματα αγάπης. Όμως η αγάπη δεν αναπτύσσεται έτσι. Για να αγαπηθείς και να διαρκέσει αυτή η αγάπη χρειάζεται ενεργητικότητα , κοινωνικοποίηση καθώς και εκμάθηση κοινωνικών δεξιοτήτων.
Οι περισσότεροι εννοιολογικά κωδικοποιούμε την αγάπη μέσα από την λαϊκή κουλτούρα.' Μαθαίνουμε' ότι η αγάπη είναι κάτι μαγικό που μας δίνει φτερά. Ωστόσο αυτή η εκλαϊκευμένη αντίληψη της αγάπης αποτελείται από μη ρεαλιστικές προσδοκίες που αναπτύσσουμε και σχετίζονται με τον αυτοσκοπό της 'διασκέδασης'. Το υλιστικό πρότυπο μας μαθαίνει η προσοχή μας να έλκεται από οτιδήποτε έχει ως επακόλουθο την πρόσκαιρη ικανοποίηση. Έτσι λοιπόν αποκωδικοποιούμε ως αγάπη ο,τιδήποτε απλά αποσπά την προσοχή μας και παρουσιάζεται ως ερωτικό σκίρτημα ,γεμάτο ενθουσιασμό αλλά χωρίς ποιότητα..
Μια συνέπεια αυτού είναι το γεγονός, ότι όταν βιώνουμε την πραγματική αγάπη αναστατωνόμαστε και απογοητευόμαστε γιατί αυτού του είδους η αγάπη δεν ταυτίζεται με το ανάλογο κοινωνικό πρότυπο της αγάπης. Κάποιοι από μας γινόμαστε απαιτητικοί και αγχωτικά διεκδικούμε την αγάπη όπως εμείς την έχουμε προκαθορίσει και ας είναι -όπως είπαμε πριν- λανθασμένα οροθετημένη.
Είναι λοιπόν απαραίτητο πριν προσπαθήσουμε να συσχετισθούμε με την αγάπη να αναρωτηθούμε για την ορθότητα του ιδιαίτερου τρόπου που αντιλαμβανόμαστε την αγάπη. Πολλές φορές η δική μας ερμηνεία για την αγάπη συσχετίζεται με συναισθήματα κατάθλιψης ,όταν αναλαμβανόμαστε ότι δεν μπορούμε να την βιώσουμε. Παρακάτω προτείνω μια στρατηγική που πιθανότατα σας βοηθήσει να προσδοκήσετε πιο αισιόδοξα την αγάπη ,ως κάτι που μπορείτε και εσείς να γευθείτε:
Διαχωρίσετε τον ενθουσιασμό από την αγάπη. Ο ενθουσιασμός είναι το ψυχολογικό στάδιο ενός έντονου σκιρτήματος. Είναι έντονο αλλά δεν έχει μεγάλη διάρκεια. Είναι το πρώτο στάδιο μιας μαγευτικής έλξης που όλα δείχνουν να είναι τέλεια. Κατά μέσο όρο αυτό το στάδιο διαρκεί περίπου έξι μήνες. Υπό συνθήκες μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία αισθημάτων αγάπης, για αυτό το λόγο λοιπόν δεν είναι επιθυμητό να αυθυποβάλλεστε πως κάθε φορά που νιώθετε το σκίρτημα ότι σίγουρα θα εξελιχθεί σε αγάπη.
Για να είσαστε σε θέση να βιώσετε την αγάπη είναι επιθυμητό να έχετε την κατάλληλη ψυχολογία καθώς και να διαθέτετε την ανάλογη προσωπικότητα. Ο Έρικ Φρομ προσδιόρισε την αγάπη ως 'πράξη θέλησης'. Αυτό σημαίνει ότι οι ίδιοι δίνετε τα κίνητρα στον εαυτό σας για να συναντηθείτε κάποια στιγμή με την αγάπη. Ο τολμών νικά εξάλλου.
Η κοινωνικοποίηση σας εξαρτάται άμεσα από τις μεθόδους επικοινωνίας που χρησιμοποιείτε. Αυτή η επικοινωνία θα σας βοηθήσει να αισθανθείτε ότι κάποιος σας κατανοεί και ότι δεν είστε μόνοι. Θωρακίζετε τον εαυτό σας λοιπόν απέναντι στην κατάθλιψη και στις θλιβερές σκέψεις ότι θα είστε παντοτινά μόνοι σας.
Πάντα υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ δυο ανθρώπων και ακόμα και όταν μια σχέση εξελίσσεται καλά αυτές θα αναδύονται. Το σημαντικό σε αυτό το στάδιο είναι να εντοπίσετε τις διαφορές αυτές και να τις διαπραγματευτείτε από κοινού ,έτσι ώστε να μη σας απομακρύνουν από το σύντροφο σας και δηλητηριαστεί η σχέση. Αυτό γίνεται συνήθως κατανοώντας το κοινωνικό και πολιτιστικό υπόβαθρο του άλλου όπως και με το να μπορείτε να εκφράσετε στο σύντροφο σας ποιοι είσαστε και τι θέλετε ξεκάθαρα. Όταν οι διαφορές σας κοινοποιηθούν και στους δυο ,τις επεξεργάζεστε μαζί μέχρι να οδηγηθείτε σε ένα κοινό στάδιο όπου και οι δυο αισθάνεστε ασφαλείς και μπορείτε να παρουσιάζεστε όπως πραγματικά είστε χωρίς να καταπιέζεστε .
Επικεντρωθείτε στο σύντροφο σας. Αποκρυπτογραφήστε τις ανάγκες του και μην ασχολείστε αποκλειστικά με το αν σας συμπεριφέρεται καλά και με το τι κερδίζετε εσείς από αυτή τη σχέση. Τί πραγματικά χρειάζεται ο σύντροφος σας ώστε να αισθάνεται καλά; Αυτή ομολογουμένως είναι μια αρκετά δύσκολη ικανότητα να μαθευτεί λόγω της κοινωνικής κουλτούρας μας η οποία μας επιβάλλει να «φοράμε» ένα ναρκισσιστικό προσωπείο όπου κάτω από αυτό ,οι ανάγκες μας και μόνο ,προσελκύουν την προσοχή μας. Φυσικά σε όλη την διαδικασία δεν ξεχνάτε την ύπαρξη σας, βεβαιωνόσαστε ότι φροντίζετε ποιοτικά και τον εαυτό σας.
Συχνά η κατάθλιψη κρατά εγκλωβισμένους τους ανθρώπους στους εαυτούς τους ,έτσι ώστε να αδυνατούν να προσηλωθούν στους άλλους άρα δεν μπορούν και να μάθουν να αγαπούν. Όσο περισσότερο ασχολείστε με τους άλλους και μαθαίνετε να αλληλεπιδράτε και αναγνωρίζετε /ανταποκρίνεστε στις ανάγκες των άλλων τόσο πιο «διαβασμένοι» θα είστε για να μπορείτε να αγαπήσετε.
Η «πραγματικότητα» της κατάθλιψης δεν είναι η μόνη που μπορεί να ερμηνεύσει τα καθημερινά φαινόμενα. Η πραγματικότητα του αγαπημένου σας είναι εξίσου σημαντική με τη δική σας και είναι πολύ θετικό να το αναγνωρίσετε αυτό. Αν βρίσκεστε σε καταθλιπτικό στάδιο προσπαθήσετε να ξεφύγετε από την εγωκεντρική διάσταση που συντηρεί την κατάθλιψη σας.
Πολλές φορές επίσης η κατάθλιψη σας είναι δυνατόν να σχετίζεται με ευερεθιστότητα απέναντι σε καταστάσεις απόρριψης σας.

Λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης που συνεπάγεται η κατάθλιψη ,οποιαδήποτε δυσαρμονία στη σχέση σας αυτόματα αποκωδικοποιείται από σας τους ίδιους ως δική σας 'ανικανότητα'.

Η 'ανικανότητα' που οι ίδιοι λοιπόν αποδίδετε σε σας, ασυνείδητα σας επιβεβαιώνει ότι αξίζετε μια απορριπτική συμπεριφορά από το σύντροφο σας. Όμως έτσι τελικά η απόρριψη σας στην πραγματικότητα γεννιέται από τον δικό σας λανθασμένο τρόπο μετάφρασης κάποιου υπαρκτού ή μη υπαρκτού προβλήματος στη σχέση και ενδυναμώνει την κατάθλιψη. Πριν σας αγαπήσουν είναι αναγκαίο να αγαπάτε τους εαυτούς σας και να ενδυναμώσετε την αυτοαντίληψη σας
Ένας αποτελεσματικός τρόπος να αντισταθείτε σε αυτό το φαινόμενο είναι να συνειδητοποιήσετε ότι αυτός ο αυτόματος τρόπος σκέψης είναι δυνατός αλλά εικονικός ,δηλαδή υπόκειται σε αλλαγή. Υπό την μορφή εσωτερικού διαλόγου διορθώστε την λανθασμένη εκτίμηση σας και πείτε π.χ: 'δεν με απορρίπτει πραγματικά ο σύντροφος μου, αυτή δεν είναι πραγματική επιβεβαίωση προβληματικότητας μου' ή 'δεν πρέπει να αυτοκατηγορούμαι, είναι κάτι που δεν ήξερα να αντιμετωπίσω αλλά τώρα προσπαθώ γενναία'.
Όταν λοιπόν ερμηνεύσετε την κατάσταση με ένα διαφορετικό τρόπο τότε μπορείτε να προσπαθήσετε να δράσετε ενεργητικότερα και δυναμικότερα μέσα στη σχέση. Εδώ λοιπόν επιβεβαιώνεται ο αρχαίος μας προγονός ,φιλόσοφος Επίκτητος που διακήρυξε ότι δεν επηρεαζόμαστε τόσο από τα φαινόμενα όπως συμβαίνουν αλλά πολύ περισσότερο από τον τρόπο που τα ερμηνεύουμε.
Στον Αλχημιστή ο Κοέλο διαμήνυσε ότι αν κάτι το θελήσουμε πάρα πολύ τότε το σύμπαν θα συνωμοτήσει μαζί μας για να το πετύχουμε. Στη περίπτωση της αγάπης θα μπορούσε αυτό να σημαίνει ότι μόνο αν ενεργοποιήσουμε τον εαυτό μας, έχουμε πιθανότητες να πορευθούμε στο μονοπάτι της αγάπης ....

Η κατάθλιψη δεν είναι ανυπέρβλητο εμπόδιο στην προσπάθεια να αγαπηθούμε και να αγαπήσουμε. Για να διαβούμε με περίσσιο θάρρος όμως, χρειάζεται προσωπική ανάπτυξη και αισιόδοξη θέαση των πραγμάτων.

 

http://www.cognitiveanalytic.gr

--
Ανάρτηση Από τον/την Vassileia στο Το χαμομηλάκι τη 5/08/2008 11:11:00 μμ