Μία έρευνα στις Η.Π.Α. δείχνει ότι τουλάχιστον 20% του γυναικείου και 5-10% του ανδρικού πληθυσμού έχουν ζήσει κάποιας μορφής σεξουαλικής παρενόχλησης στην παιδική τους ηλικία.Οι περισσότερες περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης γίνονται απο άντρες (90%) και άτομα που γνωρίζουν το παιδί (70-90%) απο τα οποία περίπου το ένα τρίτο είναι μέλη της οικογένειας του παιδιού, ενώ το άλλο τρίτο άτομα που γνωρίζει το παιδί απο την γειτονιά του. Θύματα βιασμού πέφτουν 29% αγόρια και κορίτσια κάτω των 11 ετών, 32% παιδιά μεταξύ 11 και 18 ετών.
Ο λόγος που κακόβουλα άτομα καταφέρνουν να παρασύρουν ή να δελεάσουν παιδιά οφείλεται κυρίως στην έλλειψη ενημέρωσης που έχουν τα παιδιά. Είναι λοιπόν η υπευθυνότητα του γονέα να ενημερώσει το παιδί του και να το βοηθήσει να αναγνωρίζει και να συνειδητοποιεί πιθανό κίνδυνο.
Για παιδιά απο 6 ετών:
Είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίζονται απο τους γονείς οι εξής απαράβατοι όροι. Αυτοί θα συζητιούνται απο την πρώτη στιγμή που το παιδί θα περπατήσει μόνο του π.χ. ώς το σχολείο.
Πάντα ζητάμε την άδεια των γονιών για να δεχτούμε δώρα, χρηματικά δώρα, να πάμε στο σπίτι κάποιου φίλου. Εάν κάποιος είναι καλοπροαίρετος, δεν θα έχει πρόβλημα να ειδοποιήσει τους γονείς του παιδιού.
Ποτέ δεν παίρνουμε φαγητό ή γλυκά απο άνθρωπο τον οποίο δεν γνωρίζουμε αν δε ζητήσουμε άδεια απο τους γονείς.
Ποτέ δεν μπαίνουμε σε αυτοκίνητο κάποιου που δεν γνωρίζουμε ακόμα και αν φαίνεται ευγενικός και προσφέρεται να βοηθήσει/ να μας πάει σπίτι ή στο σχολείο, ακόμα και αν είναι κάποιος που ίσως έχουμε ξαναδεί στην γειτονιά.
Για να μιλήσουμε σε κάποιον που βρίσκεται σε ένα αυτοκίνητο δεν χρειάζεται να πλησιάσουμε κοντά του – μπορούμε να του μιλήσουμε απο μακριά.
Δεν θα έπρεπε κάποιος να του ζητήσει να κρατήσει κάτι μυστικό – αν γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να το πει στους γονείς ή δάσκαλούς του.
Κανείς δεν επιτρέπεται να το αγγίξει στα μέρη που καλύπτονται απο το μαγιό, ούτε επιτρέπεται να αγγίξει κάποιον ενήλικα σε αυτά τα μέρη. Το σώμα είναι κάτι ιδιαίτερο και προσωπικό.
Εάν κάποιος προσπαθήσει να κάνει κάτι τέτοιο ή να το κάνει να αισθανθεί περίεργα, μπορεί να πεί ΟΧΙ.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς:
Κρατάτε πάντα μία λίστα με τα ονόματα και τηλέφωνα των φίλων του παιδιού σας και κρατάτε επαφή με τις οικογένειες τους.
Μάθετε στο παιδί σας την διεύθυνση και τα τηλέφωνα του σπιτιού σας και δείξτε του πώς μπορεί να πάρει τηλέφωνο στην άμεση δράση.
Μήν βάζετε το όνομα του παιδιού σας επάνω στην τσάντα ή τα ρούχα του. Κάποιος που θα το φωνάξει με το όνομά του αμέσως θα του φανεί πιό γνώριμος.
Πείτε στο παιδί σας τί μπορεί να κανει σε περίπτωση που σας χάσει σε μέρος με πολύ κόσμο: να μήν κάνει γύρους ψάχνοντάς σας, αλλά να πάει σε κάποιο κοντινό κατάστημα, ή υπάλληλο ασφαλείας, να τον ενημερώσει και να σας περιμένει εκεί.
Όταν ένα παιδί αρνείται ή δεν θέλει να δεί κάποιον, μάθετε γιατί.
Φροντίστε να είστε διαθέσιμοι κάθε στιγμή που το παιδί σας θέλει να σας πεί κάτι. Μόνο έτσι θα έρθει να σας το πεί σε περίπτωση που κάτι συμβεί.
Μήν μειώνετε τους φόβους του παιδιού σας, οποιοιδήποτε και αν είναι αυτοί πραγματικοί η φανταστικοί - έτσι ώστε όταν αισθανθεί φόβο, να του δώσει σημασία και να μήν τον καταπιέσει.
Δώστε το παράδειγμα με το να είσαστε συνεπείς. Έτσι και τα παιδιά θα κάνουν το ίδιο: Τηλεφωνήστε τους αν αργήσετε απο την δουλειά, πείτε τους που βρισκόσαστε.
Ποτέ μην πιέζετε το παιδί σας να αγκαλιάζει συγγενείς ή φίλους εάν αυτό δεν θέλει.
Μήν αφήνετε το παιδί σας:
μόνο του στο αυτοκίνητο ούτε για ένα λεπτό
να πηγαίνει μόνο του σε δημόσια τουαλέτα, μπείτε και εσείς μέσα μαζί του.
να περιπλανιέται στους διαδρόμους κάποιου καταστήματος - εξηγήστε του οτι εάν χαθεί μπορεί να ζητήσει βοήθεια απο τους υπαλλήλους του καταστήματος και κανονίστε απο πρίν σημείο συνάντησης τα ταμεία, σε περίπτωση που σας χάσει.
Εξηγήστε στο παιδί σας ότι εάν ένας ενήλικας πραγματικά χρειάζεται βοήθεια, δεν θα ζητήσει απο ένα παιδί να τον βοηθήσει αλλά θα ζητήσει βοήθεια απο έναν ενήλικα (πάρα πολύ συχνά, κακόβουλα άτομα ζητούν την βοήθεια των παιδιών σε κάτι).
Κίνδυνος δεν προέρχεται απαραίτητα απο «ξένους» ανθρώπους. Ακόμα και κάποιος που γνωρίζουμε μπορεί να έχει κακόβουλα κίνητρα.
Όταν φτάσει η στιγμή που θα περπατήσει μόνο του ώς το σχολείο δείξτε του τη διαδρομή και πως να περπατάει με ασφάλεια στο δρόμο (φωτισμός, κυκλοφορία, μέρη όπου μπορεί κάποιος να κρυφτεί και να ξεπροβάλλει ξαφνικά), όπως και τι να κάνει εάν κάποιος το ακολουθεί.
Ένα κακόβουλο άτομο μπορεί να χρησιμοποιήσει πολλές τεχνικές για να δελεάσει ένα παιδί: παγωτά, ηλεκτρονικά παιχνίδια, φωτογραφίσεις, σούπερ ήρωες, να πεί ότι συνέβη κάτι στους γονείς του παιδιού, να κάνει ότι τραυματίστηκε, ή να του ζητήσει απλώς βοήθεια.
Κακόβουλα άτομα μεταχειρίζονται την αθωότητα και ευαισθησία των παιδιών και χρησιμοποιούν αυτά τα χαρακτηριστικά των παιδιών για να τα δελεάσουν: Προσεγγίζουν συχνά μοναχικά παιδιά - θα προσπαθήσουν να τα κάνουν να αισθανθούν σημαντικά και ότι τα αγαπούν – και χρησιμοποιούν μετά την απώλεια αυτής της αγάπης σαν απειλή. Προσεγγίζουν επίσης παιδιά που είναι πρόθυμα να βοηθήσουν, παιδιά που εμπιστεύονται εύκολα ένστολα άτομα, παιδιά/έφηβους που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο στον υπολογιστή – και αυτά βρίσκονται στο στόχαστρο ενός κακόβουλου ατόμου.
--
Ανακοινώθηκε Από τον/τη Melissa στο Το χαμομηλάκι τη 4/19/2007 02:14:00 μμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου