Ανοικτή επιστολή προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο

«Δεῦτε πρός με πάντες»

Αθήνα, 26 Ιουνίου 2008

Μακαριότατε,

Η ευφροσύνη μας ήταν μεγάλη στο άγγελμα της ανάδειξης σας ως προκαθήμενου της Ελλα­δικής Εκκλησίας. Ο λόγος που απευθύνατε από του βήματος του Μητροπολιτικού Ναού γέ­μι­σε την ψυχή μας με ελπίδα. Ιδιαίτερα η αναφορά σας στους νέους: «Πρώτο σημείο, που κα­τέ­καιε πάντοτε και συνεχίζει να κατακαίει την καρδιά μου, είναι η μέριμνα για τα νιάτα του τόπου μας. Για τα παιδιά μας, που αισθάνονται συνεχώς προδομένα από την ασυ­νέ­πεια έργων και λόγων· που ασφυκτιούν από έλλειψη πνευματικού οξυγόνου· που γί­νο­νται έρμαια της ιδιοτέλειας ημών των μεγαλυτέρων· που πεινούν για αλήθεια και ζωή και διψούν για όραμα και ελπίδα. Σε αυτούς τους νέους και τις νέες θέλω να απευθυνθώ άμε­σα και προσωπικά.»

Όλοι γνωρίζουν ότι οι σκέψεις σας για τα έργα κοινωνικού χαρακτήρα που επιθυμείτε να υλο­ποιήσετε, είναι, ουσιαστικά, όσα είχατε προαναγγείλει στον ενθρονιστήριο λόγο σας. Όλοι γνωρίζουν ότι θέλετε να κάνετε πράξη αυτά που είχατε πει. Τότε είχατε τονίσει πως είναι «ασύμβατο να ονομάζεσαι χριστιανός και να μη νοιάζεσαι για τον άρρωστο, τον φυ­λα­κισμένο, τον αναξιοπαθούντα, τον γυμνό, τον πεινασμένο, τον φτωχό, τον βασα­νι­σμένο, τον πρόσφυγα, τον μετανάστη, τον στιγματισμένο για την ψυχική του αρ­ρώστια. Τον κάθε ταλανιζόμενο αδελφό μας. Κι αυτό για έναν και μοναδικό λόγο: Ό,τι προ­σφέ­ρου­με σε καθέναν από αυτούς που ο ίδιος ο Κύριος αποκαλεί ελαχίστους αδελφούς του, το προσφέρουμε στον ίδιο τον Χριστό».

Μακαριότατε,

Αν κάποιος είχε να επισκεφθεί την Αθήνα για τρεις τουλάχιστον δεκαετίες θα θαύμαζε αφ' ενός την νέα της όψη, αλλά θα λυπόταν βαθύτατα από τη μοναξιά της νεολαίας του 2008. Έλ­λειμ­μα ιδεών, αξιών, στόχων αφαιρεί κάθε προοπτική από τους νέους μας. Δε βρίσκουν κα­νέ­να νόημα στη ζωή τους. Η αποξένωση και η αλλοτρίωση κάνουν τα νιάτα να ψυχορ­ρα­γούν. Η απέραντη μοναξιά. Και τα ναρκωτικά στην πόρτα τους. Το εμπόριο ναρκωτικών ανθεί. Το καταφύγιο στην μοναξιά τους.

Δεν είναι δυνατόν, δεν πρέπει να συνεχισθεί αυτό, Άγιοι Πατέρες. Από την Πολιτεία δεν έχουν οι νέοι ΤΙΠΟΤΑ να περιμένουν. Ο αριθμός των χρηστών που περιμένουν τη σειρά τους για απεξάρτηση, φτάνει τους 5.000 πανελλαδικά, ενώ ο χρόνος αναμονής αγγίζει τα πέντε χρό­νια. Ακόμη και η δεύτερη λίστα με τα «επείγοντα» περιλαμβάνει ήδη 1.000 χρήστες, με έναν χρόνο αναμονή! Το τραγικό είναι ότι μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται πραγματικά επεί­γο­ντα περιστατικά, όπως ασθενείς με AIDS, καρκινοπαθείς και έγκυες. Και το πλήθος των χρη­στών αυτών, αφορά μόνον αυτούς που βρήκαν το κουράγιο να ζητήσουν υποστήριξη. Σύμ­φωνα με την ετήσια έκθεση του Ε.Κ.ΤΕ.Π.Ν., ο αριθμός των προβληματικών χρηστών πα­ρα­μένει στις 20.000 περίπου και των χρηστών ενέσιμων ναρκωτικών, μεγαλύτερος από 9.000. Ολό­κλη­ρες περιοχές της πρωτεύουσας αποκτούν χαρακτηριστικά γκέτο, ενώ η υπό-χρη­μα­τοδότηση από τον ΟΚΑΝΑ των Κέντρων Πρόληψης, προκαλεί διάρρηξη της αλυσίδας ενη­μέ­ρωση - πρόληψη - θεραπεία. Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά αποτελεί ένα από τα σοβα­ρό­τερα προβλήματα Δημόσιας Υγείας. Το να μην παρέχουμε θεραπεία σε αυτούς τους αν­θρώ­πους και το να τους εγκαταλείπουμε στην εξαθλίωση για τόσο καιρό, καθιστά ακόμη πιο δύ­σκολη την ανταπόκρισή τους στα θεραπευτικά προγράμματα. Οι συνέπειες είναι πολλές. Με­τα­δίδονται μολυσματικές ασθένειες, όπως ηπατίτιδες και AIDS, ενώ οι χρήστες προ­βαί­νουν σε εγκληματική δράση, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη δόση τους. Και οι νέοι μας καταρρέουν.

Μακαριότατε,

η νεολαία μας, σας εκλιπαρεί, το συντομότερο τα λόγια σας να γίνουν πράξεις. Σε κάθε σας δια­δρομή με το μετρό θα δείτε, σε κάποιο βαγόνι, ένα νέο να καταρρέει. Εμείς το είδαμε στο μετρό, το είδαμε σε κάθε γειτονιά, στις πλατείες, στα εγκαταλειμμένα κτίρια. Τα παιδιά να πεθαίνουν. Στα σχολεία καραδοκούν οι έμποροι του θανάτου, ακόμα και στο στρατό τα παιδιά μας χάνουν την ψυχή τους.

Εγκα­ταλείψατε το σχέδιο περί συνοδικού μεγάρου και υποσχεθήκατε ότι θα προχωρήσετε στην ίδρυση Κέντρου Απεξάρτησης υπό την αιγίδα της Εκκλησίας. Είναι η μόνη ελπίδα για τους νέους μας. Από τα χρόνια της μητροπολιτικής σας δράσης, γνωρίζουμε τον διακαή σας πόθο για την ίδρυση Εθνικού Κέντρου Απεξάρτησης. Ιδρύσατέ το, ήρθε η ώρα, οι καιροί ου μενετοί.

Άγιοι Πατέρες,

το σχήμα σας παραπέμπει στη δική Του Αγάπη, την Εσταυρωμένη Αγάπη. Μόνον σεις μπο­ρεί­τε. Για να απεξαρτηθούν οι νέοι δεν αρκούν τα φάρμακα και οι ψυχίατροι, έχουν ανάγκη από ΟΡΑΜΑ, που μόνον η Εκκλησία μπορεί να εμπνεύσει.

Ο κόσμος θα βοηθήσει, πάντα βοηθάει. Οι πλούσιες Μητροπόλεις να βοηθήσουν τις φτωχές. Ο προ­ϋ­πολογισμός του συνοδικού μεγάρου (20 εκατομμύρια ευρώ) να διατεθεί στην ίδρυση του Εθνικού Κέντρου Απεξάρτησης. Ας φτωχύνει η Εκκλησία, θα πλουτίσουν οι ψυχές μας και θα σωθούν τα παιδιά μας.

Εθνικό Κέντρο Απεξάρτησης και ένα Παράρτημα του σε κάθε Μητρόπολη με την επιγραφή:

Εθνικό Κέντρο Απεξάρτησης

Παράρτημα

«Δεῦτε πρός με πάντες»

Με αγάπη και σεβασμό

Το χαμομηλάκι

Κίνημα Πολιτών για το κακοποιημένο παιδί

http://www.hamomilaki.gr/

 

Κοινοποιείται:

Παναγιότατο Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο

Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης

Σεβασμιότατους Μητροπολίτες

Αρχιγραμματέα Ιεράς Συνόδου

--
Ανάρτηση Από τον/την hamomilaki ♂ στο Το χαμομηλάκι τη 6/23/2008 07:15:00 πμ

Εθνικό Κέντρο Απεξάρτησης

«Δεῦτε πρός με πάντες»

Αθήνα, 26 Ιουνίου 2008

Μακαριότατε,

Η ευφροσύνη μας ήταν μεγάλη στο άγγελμα της ανάδειξης σας ως προκαθήμενου της Ελλα­δικής Εκκλησίας. Ο λόγος που απευθύνατε από του βήματος του Μητροπολιτικού Ναού γέ­μι­σε την ψυχή μας με ελπίδα. Ιδιαίτερα η αναφορά σας στους νέους: «Πρώτο σημείο, που κα­τέ­καιε πάντοτε και συνεχίζει να κατακαίει την καρδιά μου, είναι η μέριμνα για τα νιάτα του τόπου μας. Για τα παιδιά μας, που αισθάνονται συνεχώς προδομένα από την ασυ­νέ­πεια έργων και λόγων· που ασφυκτιούν από έλλειψη πνευματικού οξυγόνου· που γί­νο­νται έρμαια της ιδιοτέλειας ημών των μεγαλυτέρων· που πεινούν για αλήθεια και ζωή και διψούν για όραμα και ελπίδα. Σε αυτούς τους νέους και τις νέες θέλω να απευθυνθώ άμε­σα και προσωπικά.»

Όλοι γνωρίζουν ότι οι σκέψεις σας για τα έργα κοινωνικού χαρακτήρα που επιθυμείτε να υλο­ποιήσετε, είναι, ουσιαστικά, όσα είχατε προαναγγείλει στον ενθρονιστήριο λόγο σας. Όλοι γνωρίζουν ότι θέλετε να κάνετε πράξη αυτά που είχατε πει. Τότε είχατε τονίσει πως είναι «ασύμβατο να ονομάζεσαι χριστιανός και να μη νοιάζεσαι για τον άρρωστο, τον φυ­λα­κισμένο, τον αναξιοπαθούντα, τον γυμνό, τον πεινασμένο, τον φτωχό, τον βασα­νι­σμένο, τον πρόσφυγα, τον μετανάστη, τον στιγματισμένο για την ψυχική του αρ­ρώστια. Τον κάθε ταλανιζόμενο αδελφό μας. Κι αυτό για έναν και μοναδικό λόγο: Ό,τι προ­σφέ­ρου­με σε καθέναν από αυτούς που ο ίδιος ο Κύριος αποκαλεί ελαχίστους αδελφούς του, το προσφέρουμε στον ίδιο τον Χριστό».

Μακαριότατε,

Αν κάποιος είχε να επισκεφθεί την Αθήνα για τρεις τουλάχιστον δεκαετίες θα θαύμαζε αφ’ ενός την νέα της όψη, αλλά θα λυπόταν βαθύτατα από τη μοναξιά της νεολαίας του 2008. Έλ­λειμ­μα ιδεών, αξιών, στόχων αφαιρεί κάθε προοπτική από τους νέους μας. Δε βρίσκουν κα­νέ­να νόημα στη ζωή τους. Η αποξένωση και η αλλοτρίωση κάνουν τα νιάτα να ψυχορ­ρα­γούν. Η απέραντη μοναξιά. Και τα ναρκωτικά στην πόρτα τους. Το εμπόριο ναρκωτικών ανθεί. Το καταφύγιο στην μοναξιά τους.

Δεν είναι δυνατόν, δεν πρέπει να συνεχισθεί αυτό, Άγιοι Πατέρες. Από την Πολιτεία δεν έχουν οι νέοι ΤΙΠΟΤΑ να περιμένουν. Ο αριθμός των χρηστών που περιμένουν τη σειρά τους για απεξάρτηση, φτάνει τους 5.000 πανελλαδικά, ενώ ο χρόνος αναμονής αγγίζει τα πέντε χρό­νια. Ακόμη και η δεύτερη λίστα με τα «επείγοντα» περιλαμβάνει ήδη 1.000 χρήστες, με έναν χρόνο αναμονή! Το τραγικό είναι ότι μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται πραγματικά επεί­γο­ντα περιστατικά, όπως ασθενείς με AIDS, καρκινοπαθείς και έγκυες. Και το πλήθος των χρη­στών αυτών, αφορά μόνον αυτούς που βρήκαν το κουράγιο να ζητήσουν υποστήριξη. Σύμ­φωνα με την ετήσια έκθεση του Ε.Κ.ΤΕ.Π.Ν., ο αριθμός των προβληματικών χρηστών πα­ρα­μένει στις 20.000 περίπου και των χρηστών ενέσιμων ναρκωτικών, μεγαλύτερος από 9.000. Ολό­κλη­ρες περιοχές της πρωτεύουσας αποκτούν χαρακτηριστικά γκέτο, ενώ η υπό-χρη­μα­τοδότηση από τον ΟΚΑΝΑ των Κέντρων Πρόληψης, προκαλεί διάρρηξη της αλυσίδας ενη­μέ­ρωση - πρόληψη - θεραπεία. Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά αποτελεί ένα από τα σοβα­ρό­τερα προβλήματα Δημόσιας Υγείας. Το να μην παρέχουμε θεραπεία σε αυτούς τους αν­θρώ­πους και το να τους εγκαταλείπουμε στην εξαθλίωση για τόσο καιρό, καθιστά ακόμη πιο δύ­σκολη την ανταπόκρισή τους στα θεραπευτικά προγράμματα. Οι συνέπειες είναι πολλές. Με­τα­δίδονται μολυσματικές ασθένειες, όπως ηπατίτιδες και AIDS, ενώ οι χρήστες προ­βαί­νουν σε εγκληματική δράση, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη δόση τους. Και οι νέοι μας καταρρέουν.

Μακαριότατε,

η νεολαία μας, σας εκλιπαρεί, το συντομότερο τα λόγια σας να γίνουν πράξεις. Σε κάθε σας δια­δρομή με το μετρό θα δείτε, σε κάποιο βαγόνι, ένα νέο να καταρρέει. Εμείς το είδαμε στο μετρό, το είδαμε σε κάθε γειτονιά, στις πλατείες, στα εγκαταλειμμένα κτίρια. Τα παιδιά να πεθαίνουν. Στα σχολεία καραδοκούν οι έμποροι του θανάτου, ακόμα και στο στρατό τα παιδιά μας χάνουν την ψυχή τους.

Εγκα­ταλείψατε το σχέδιο περί συνοδικού μεγάρου και υποσχεθήκατε ότι θα προχωρήσετε στην ίδρυση Κέντρου Απεξάρτησης υπό την αιγίδα της Εκκλησίας. Είναι η μόνη ελπίδα για τους νέους μας. Από τα χρόνια της μητροπολιτικής σας δράσης, γνωρίζουμε τον διακαή σας πόθο για την ίδρυση Εθνικού Κέντρου Απεξάρτησης. Ιδρύσατέ το, ήρθε η ώρα, οι καιροί ου μενετοί.

Άγιοι Πατέρες,

το σχήμα σας παραπέμπει στη δική Του Αγάπη, την Εσταυρωμένη Αγάπη. Μόνον σεις μπο­ρεί­τε. Για να απεξαρτηθούν οι νέοι δεν αρκούν τα φάρμακα και οι ψυχίατροι, έχουν ανάγκη από ΟΡΑΜΑ, που μόνον η Εκκλησία μπορεί να εμπνεύσει.

Ο κόσμος θα βοηθήσει, πάντα βοηθάει. Οι πλούσιες Μητροπόλεις να βοηθήσουν τις φτωχές. Ο προ­ϋ­πολογισμός του συνοδικού μεγάρου (20 εκατομμύρια ευρώ) να διατεθεί στην ίδρυση του Εθνικού Κέντρου Απεξάρτησης. Ας φτωχύνει η Εκκλησία, θα πλουτίσουν οι ψυχές μας και θα σωθούν τα παιδιά μας.

Εθνικό Κέντρο Απεξάρτησης και ένα Παράρτημα του σε κάθε Μητρόπολη με την επιγραφή:

Εθνικό Κέντρο Απεξάρτησης

Παράρτημα

«Δεῦτε πρός με πάντες»

Με αγάπη και σεβασμό

Το χαμομηλάκι

Κίνημα Πολιτών για το κακοποιημένο παιδί

http://www.hamomilaki.gr/

Κοινοποιείται:

- Παναγιότατο Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο

- Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης

- Σεβασμιότατους Μητροπολίτες

- Αρχιγραμματέα Ιεράς Συνόδου

Η αναισχυντία της παιδεραστίας

«ὃς δ᾽ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης»

Όποιος όμως σκανδαλίσει ένα από τα μικρά αυτά παιδιά, που πιστεύουν σ΄ εμένα, του συμφέρει να κρεμαστεί στο σβέρκο του μια μεγάλη μυλόπετρα και να καταποντιστεί στ΄ ανοιχτά της θάλασσας.

Ματθ. ιη΄6

Δεν πρόκειται για συνηθισμένο φαινόμενο ηθικού ξεπεσμού. Βρισκόμαστε μπροστά σε κατάντημα αδιαντροπιάς και αναισχυντίας που ξεπερνά τα όρια της νοσηρής φαντασίας.

«Γιατροί, επιχειρηματίες, ιδιωτικοί υπάλληλοι, άνθρωποι «υπεράνω υποψίας» περιλαμβάνονται στην ογκωδέστατη δικογραφία που σχημάτισε το Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για κατοχή και διακίνηση υλικού παιδικής πορνογραφίας, με βιασμούς ακόμη και βρεφών….»

Μπροστά σε ένα βρέφος, σ΄ ένα οποιοδήποτε μικρό παιδί, στέκεται με αγάπη, τρυφερότητα και σεβασμό κάθε φυσιολογικός άνθρωπος. Μονάχα μια τερατώδης ύπαρξη, διεστραμμένα πωρωμένη, μπορεί βάναυσα να κακοποιεί την αθωότητα.

Οι φυσικοί αυτουργοί να αναζητηθούν και παραδειγματικά να τιμωρηθούν. Δεν αρκεί όμως. Οι ένοχοι είναι πολλοί. Πάρα πολλοί. Ένοχη είναι μια ολόκληρη τοξινωμένη κοινωνία που ναρκώνει συνειδήσεις, νεκρώνει ψυχές, δυναμιτίζει αισθήματα ιερά, γκρεμίζει ιδανικά. Ένοχοι είναι όλοι, όσοι συστηματικά προωθούν τη σαρκολατρεία και απεργάζονται τον εκμαυλισμό, τον εκμηδενισμό της ψυχής. 

Όλοι μας, ως κοινωνία να αφυπνισθούμε και αναχώματα υγείας να υψώσουμε που θα συγκρατούν το θολό ρεύμα του πανσεξουαλισμού, που απειλεί να παρασύρει στα ακάθαρτα νερά του και το τελευταίο ίχνος ντροπής.

Επιτέλους, να περιοριστεί η υποτίμηση της αξιοπρέπειας, ο εξευτελισμός της προσωπικότητας, ο εκφυλισμός της ψυχής, η λεηλασία της αγνότητας.

--
Ανάρτηση Από τον/την Melissa στο Το χαμομηλάκι τη 6/20/2008 11:07:00 μμ

ΕΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

(Μετάφραση απευθείας από τα σλοβάκικα ενός πολύ τρυφερού ποιήματος-προσευχή για τα παιδιά του κόσμου, του μεγαλύτερου ίσως Σλοβάκου ποιητή, εν ζωή, του 80χρονου Μίλαν Ρούφους)

Δε βλέπουν το γιατί,
μα πολύ το χρειάζονται.
Ίσως πιότερο κι απ' το ψωμί.
Την ψυχή τους άδεια δε θα πρεπε να χουν.
Οι άνθρωποι γύρω τους θα πρεπε να τ' αγαπάν.

Θα πρεπε να ναι σε χώρο απαλό,
όπως στη μήτρα της μαμάς.
Όταν κάτι τα πειράζει, δίχως να ξέρουν τι,
καθε παιδί,
σαν έλαφι τρομάζει,
κάποιος πρέπει να κρατήσει το κεφαλάκι του
με τη ζεστή του παλάμη.

Θεέ,
δωσ του Εσύ
αυτή τη ζεστή παλάμη, σε παρακαλεί,
αλλά είναι μικρό ακόμα,
και δε ξέρει Ποιος είσαι.

Έφτασαν άραγε οι φωνές αυτών των παιδιών ως εσένα;

Τις βρήκες. Τα γιάτρεψες.
Κι αυτό Εσύ τ' ονόμασες α γ ά π η.

 

 

 

 

 

 

--
Ανάρτηση Από τον/την Erateini στο Το χαμομηλάκι τη 6/07/2008 08:31:00 μμ

HOMO PARAFRONUS

Σε γεννάμε.

Στο δεξί σου χεράκι βραχιολάκι γαλάζιο ή ροζ

με ολόχρυσα γράμματα

ΝΕΑ ΖΩΗ, ΕΥΤΥΧΙΑ.

 

Μα η Γη μας δεμένη με μαύρη κορδέλα.

Τα γράμματα κόκκινα:

ΚΙΝΔΥΝΟΣ-ΘΑΝΑΤΟΣ.

 

Ο πλανήτης μη βιώσιμος τόπος.

 

Σε γεννάμε ΕΛΕΥΘΕΡΟ

σ' έναν κόσμο του χρήματος ΣΚΛΑΒΟ.

 

Βάλτοι οι γαλάζιες οι λίμνες

και τάφοι ανοιχτοί πεθαμἐνων ψαριών.

Τα ποτάμια κυλούν μπρος στα πόδια σου

– οχετοί, η αποφορά της σαπίλας –

μα νεράκι δεν έχεις να πιείς,

να πλυθείς να χαρείς δεν μπορείς.

 

Χημικά, διοξίνες, απόβλητα, καπνοί βρωμεροί

τ' ουρανού το γαλάζιο μας κρύβουν,

και τους ρύπους αφήσαμε να μας διαφεντεύουν.

Φίλτρα δε θέλουμε στις ανάσες τεράτων να βάλουμε,

ΔΕ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ…

 

Στο ασκί του Αιόλου τους αέρηδες κλείσαμε

Την ενέργεια του ανέμου απορρίψαμε

με προφάσεις χιλιάδες…

ΔΕ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ…

 

Καθαρή και αμόλυντη ενέργεια

ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ

το Φως να μας δώσει.

ΔΕ ΣΥΜΦΕΡΕΙ τους ΚΡΟΙΣΟΥΣ της Γης.

Με υπουργών αποφάσεις,

με μια άθλια τζίφρα

ΕΜΠΟΔΙΣΑΜΕ

της Δύναμης το άπλετο Φως

να μας σώσει.

 

Και το στάρι, το ρύζι, οι καρποί σου,

ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ, ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ,

αφού έτσι ΣΥΜΦΕΡΕΙ,

του αδηφάγου Λεβιάθαν

τα σπλάχνα τ' αχόρταγα.

 

Δεσμεύσεις, συνθήκες, πρωτόκολλα

όλα στο βρόντο,

όλα πλαστά,

όλα ψεύτικα,

ενώ θα μπορούσα

τον κόσμο ν' αλλάξω

αλλά…

ΔΕ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ…

 

Χρυσοφόροι υπηρέτες γενήκαμε.

Με πλούτια αμύθητα

του Μίδα τις τσέπες τις άπατες,

των μεγιστάνων Αράβων,

του Μαμωνά την ακόρεστη πείνα

γεμίζουμε σε βάρος δικό σου.

 

Με πόνο το βλέμμα σου πάνω μου,

μια λύση επειγόντως ζητάει.

 

Και η λύση ποια είναι;

απ το λίκνο σου τ' άδολο

γοερά τη φωνάζεις:

 

Οι σκέψεις, τα λόγια κι οι πράξεις σας

απ' των Κροίσων τις τσέπες να φύγουν.

Οι σκέψεις, τα λόγια κι οι πράξεις σας,

της Καρδιάς σας τον τόπο να βρουν.

Ο Νους κι η Καρδιά σας

την ΟΥΣΙΑ να βρουν

και σ' αυτή σταθερά ν' απλωθούν.

 

Και η ΟΥΣΙΑ;

Η ΑΓΑΠΗ και μόνο Η ΑΓΑΠΗ.

--
Ανάρτηση Από τον/την Melissa στο Το χαμομηλάκι τη 6/04/2008 10:58:00 μμ

Μεγαλώνοντας το παιδί μας

Μεγαλώνοντας το παιδί μας ας έχουμε υπόψη μας τα εξής:

1. ΑΝΤΙΛΗΨΗ: Το παιδί μας δεν είναι κουτό. Αντιλαμβάνεται τα πάντα. Όσο μικρό και αν είναι αντιλαμβάνεται όλα μας τα συναισθήματα, τη διάθεσή μας, και κυρίως την αγάπη μας γι αυτό.
2. ΕΥΘΥΤΗΤΑ: Του μιλάμε κοιτώντας το στα μάτια. Έτσι απορροφούν τις ιδέες στο μέγιστο, κατανοώντας και τα μη λεγόμενα.
3. ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ: Μιλάμε υπεύθυνα και για σοβαρά θέματα. Όπως όταν απευθυνόμαστε σε μεγάλους. Μπορούμε στις αφηγήσεις μας να περιλαμβάνουμε ακόμα και δύσκολες έννοιες. Το παιδί αντιλαμβάνεται περισσότερα από όσα νομίζουμε.
4. ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ: Στο παιδί μας καταθέτουμε μόνον αλήθειες και φροντίζουμε να είμαστε αξιόπιστοι απέναντί του.
5. ΟΥΣΙΑ: Σ' αυτό πού διαβάζουμε στο παιδί μας να εντοπίζουμε την ουσία. Δεν διαβάζουμε απλά ένα παραμύθι στο παιδί, συζητάμε μετά μαζί του την ουσία.
6. ΗΠΙΟΤΗΤΑ: Η φωνή μας να είναι ήπια και σταθερή και η συμπεριφορά μας ήρεμη. Είμαστε σταθεροί στις απόψεις και τις θέσεις μας.
7. ΟΧΙ ΦΟΒΟΣ: Δεν καλλιεργούμε το φόβο στην ψυχή του παιδιού. Για παράδειγμα παραμύθια και εκφοβισμός με μάγισσες και τέρατα λειτουργούν πολύ αρνητικά.
8. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Αναπτύσσουμε την ελευθερία του.
9. ΑΥΤΕΝΕΡΓΕΙΑ: Το ενθαρρύνουμε να κάνει μόνο του πράγματα. Του δίνουμε τον χρόνο του.
10. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ: Είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στην αποφυγή χτυπημάτων. Προστατεύουμε τα παιδιά από τα χτυπήματα στα χέρια και το κεφάλι. ΟΧΙ ΑΣΚΗΣΗ ΒΙΑΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ. Κάθε χτύπημα στο παιδί, επιφέρει ψυχικά τραύματα.

--
Ανάρτηση Από τον/την hamomilaki ♂ στο Το χαμομηλάκι τη 6/04/2008 11:19:00 πμ

Τα πρότυπα και οι νέοι

Ο μεγάλος απών

Ο νέος άνθρωπος έχει ανάγκη από πρότυπα συμπεριφοράς για να τα μιμηθεί, για να παραδειγματιστεί, για να φιλοδοξήσει να τα φθάσει και ίσως να τα ξεπεράσει ο ίδιος. Τελικά, η συμπεριφορά της παλιάς γενιάς προς τη νέα είναι αυτή που θα διδάξει τη νεολαία, αυτό το ον του ονείρου, που φαίνεται ότι οι μεγάλοι αδυνατούν να εξιχνιάσουν.

Ποια όμως παραδείγματα και ποια εμπειρία παραδίδει η ώριμη γενιά στην καινούργια, ώστε να τη συγκλονίσει, να τη συνεγείρει, να της εμπνεύσει τη συμμετοχή στην πολιτική και την ομορφιά της αυθόρμητης συμπεριφοράς;

Ο αγνός κόσμος των νέων, λεύτερος από ευθύνες του παρελθόντος, φλέγεται από την αναζήτηση της αλήθειας και την πραγμάτωση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Πιστεύει στα πανανθρώπινα οράματα της ειρήνης, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας, ζητάει αξιοκρατία, επιδιώκει διανθρώπινες σχέσεις με την υπεύθυνη γενιά και ενδιαφέρεται για τη ζωή και το μέλλον.

Και ο κόσμος των μεγάλων, των παλαιών, πώς συμπεριφέρεται;

Διαλαλεί βεβαίως την αξία της ειρήνης, αλλά σε κάθε ευκαιρία επιδίδεται στο εμπόριο όπλων. Διαλαλεί την αξία της δημοκρατίας και ταυτόχρονα αποδέχεται διάφοροι τυχοδιώκτες και τυχάρπαστοι να μπορούν με κάθε άνεση ερήμην του λάου, να φαλκιδεύουν την ψήφο με ξεδιάντροπες αποστασίες και να διδάσκουν ότι ο αριβισμός γίνεται πλέον εξουσιαστής σκέψεων και πράξεων. Διαλαλεί την αξία της δικαιοσύνης, αλλά οι νέοι βλέπουν αυτή η αξία να χρησιμοποιείται ξεδιάντροπα, ανενδοίαστα, για να εξοντωθούν πολιτικοί αντίπαλοι, να σπιλωθούν υπολήψεις, να εξουδετερωθούν αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις. Διαλαλεί ο κόσμος των μεγάλων την αξία της ισότητας και οι νέοι παρατηρούν ότι την προορίζουν και την περιορίζουν μονίμως μόνο για τους κομματικούς οπαδούς τους. Διαλαλούν την αξία της αξιοκρατίας οι μεγάλοι, αλλά με απόλυτη προτεραιότητα επιδίδονται σε εύνοιες προς κομματικούς ημετέρους και διωγμούς αντιπάλων.

Κατέβασε η κοινωνία των μεγάλων, με τη συμπεριφορά της την αλήθεια τόσο χαμηλά που δεν είναι πια δυνατόν να λατρευτεί και να αποτελέσει ρυθμιστή της ζωής μας, όπως ζητάει η νεολαία. Ο φαρισαϊσμός, η λατρεία του Κροίσου, ο μακιαβελισμός, η κοινωνική αδικία κυριαρχούν στην κοινωνία και στην πολιτική με ευθύνη των μεγάλων, γι' αυτό και ένα αίσθημα κενού, άσκοπου και αβέβαιου, διακατέχει τη νέα γενιά του τόπου μας.

Η κλίμακα των ηθικών αξιών έχει σε πολλά σημεία ανατραπεί και στη θέση της προτείνουν οι μεγάλοι σήμερα μια άλλη, που εκφράζεται με τη σκοπιμότητα, την ιδιοτέλεια και την ασύδοτη εκμετάλλευση. Όσο για την πολιτική, υποχρεώνει τους νέους να «ανήκουν κάπου», φυλακίζοντας τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους, τους ζητάει να υπηρετούν όχι το σύνολο αλλά το τμήμα του, όχι ιδέες αλλά πρόσωπα. Γιατί σήμερα πίσω από κάθε ιδέα υπάρχει ένα πρόσωπο. Και πίσω απ' αυτό, το συμφέρον. Οι μεγάλοι λοιπόν, οι παλαιοί, που αποτελούμε την κοινωνική, πολιτική και οικονομική πραγματικότητα, παραδίνουμε τελικά στους νέους έναν τρόπο ζωής με δείκτη αποκλειστικό την ηθική του κέρδους, των απολαύσεων, της κοινωνικής προβολής, με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο, της δίψας για εξουσία που χαρακτηρίζουν τη νεοελληνική κοινωνία σήμερα.

Τελικά αυτό το «στίγμα» της κοινωνίας μας, με τα χαρακτηριστικά που τη φτιάξαμε, είναι αποκρουστικό για τη νεολαία. Γι' αυτό και αρνείται η νέα γενιά να παραλάβει αυτή την κοινωνία και να τη συνεχίσει. Γι' αυτό και προς το παρόν αντιδρά με την αποστασιοποίηση της από την πολιτική ζωή. Δεν αποδέχονται οι νέοι -και δίκαια- μια κοινωνία που ζητάει την αρετή από άλλους αλλά όχι από τον εαυτό της, που διδάσκει τον αυτοσεβασμό και δεν τον ασκεί η ίδια, που υμνεί την αλήθεια αλλά έχει ως νόμο το ψεύδος, που κηρύττει αξίες και τις προδίδει στην πρώτη ευκαιρία.

Και δεν αποδέχεται η νεολαία κάποιοι να τη βλέπουν απλώς και μόνο ως ανεξάντλητη πηγή αγωνιστών ή ως πιόνι για τα πολιτικά τους παιγνίδια. Όταν όμως τα είδωλα -όλα τα είδωλα- γκρεμίζονται και διαλύονται στην ανυποληψία, τότε κάτι βαθύ και μεγάλο καταρρέει και συντρίβεται στη συνείδηση της νεολαίας.

Έφτασε λοιπόν πια η έσχατη ώρα, η κοινωνία των μεγάλων, η πολιτεία, οι πολιτικοί φορείς, όλοι οι πολίτες να ανταποκριθούν αμέσως σε μια νεολαία που ζητάει όραμα, έμπνευση, αλήθεια και ουσία, να αγγίξουν με προσοχή και με δέος τα προβλήματα της. Γιατί υπάρχει κίνδυνος η νεολαία, απογοητευμένη από τις απαντήσεις και τις πρακτικές μας, να αναζητήσει και να βρει αλλού τις απαντήσεις και τις πρακτικές μας, να αναζητήσει και να βρει άλλου τις απαντήσεις στα ερωτήματα που μάταια θέτει στην κοινωνία των μεγάλων.

Δε θα συνεχίσει για πολύ να αποτελεί το ον της σιωπής η νεολαία, η μοναδική μας ελπίδα, θα μιλήσει και τότε η φωνή της θα είναι πικρή και αμείλικτη.

Πέτρος Μώραλης, Το Βήμα (απόσπασμα)

--
Ανάρτηση Από τον/την Αστεράση στο Το χαμομηλάκι τη 6/02/2008 02:31:00 μμ

Τα παιδιά των παιδόφιλων

Δεν εχω καταλάβει ποτέ γιατί "ελκύονται" απο τα μικρά παιδάκια, δεν έχω καταλάβει ποτέ μου τι τους φταίνε τα παιδάκια.
Μου έχει συμβεί προσωπικά και δεν έχω ποτέ καταλάβει τι προκαλεί αυτή την ανομαλία.

Επίσης αυτό δεν μπορεί να γίνει πιο αυστηρά στον νόμο; Πως προστατεύουμε τα παιδιά μας;

«Δεν ντρέπεσαι,... έχεις και συ μικρά παιδιά». Με απόφαση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, δόθηκαν στη δημοσιότητα τα ονόματα των παιδόφιλων. Άτομα υπεράνω πάσης υποψίας είναι οι Έλληνες παιδόφιλοι. Αλλά αυτοί οι παιδόφιλοι έχουν παιδιά. Τα τέρατα έχουν παιδάκια. Αθώα και ανυποψίαστα. Οι οικογένειες τους δεν γνώριζαν τίποτε. Και τώρα τι θα γίνει με τα παιδιά αυτών των "ευυπόληπτων" πολιτών; Πάνε κι αυτά τα παιδιά, καταστράφηκαν. Σε ποιο σχολείο θα μπορέσουν να πάνε αυτά τα παιδιά; Με ποιο παιδάκι θα μπορέσουν να ξανακάνουν παρέα; Σε ποιο μέρος θα μπορέσουν να κρυφτούν; Η παραδειγματικά αυστηρή τιμωρία του άθλιου "πατέρα" τους, ας μην ακολουθήσει, ας μη στιγματίσει τη ζωή τους. Ολόκληρη η κοινωνία μας, με όλα της τα μέσα, ας αγκαλιάσει αυτά τα παιδάκια. Παιδοψυχολόγοι, Δάσκαλοι, έχετε πολλή και ιερή εργασία να επιτελέσετε. Μανάδες, και όλη η οικογένεια, παρά την αφάνταστη οδύνη σας σκεπάστε με την ΑΓΑΠΗ σας τα παιδιά σας. Η βρωμιά να μην τα λερώσει. ΑΣ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. "Ο μπαμπάς" τους ... http://hamomilaki.blogspot.com/2008/05/blog-post_27.html

http://hamomilaki.blogspot.com/
-~----------~----~----~----~------~----~------~--~---