Χρόνια Κούραση: Ξεκινάει από παλιά

Το σύνδρομο χρόνιας κούρασης μπορεί να συνδέεται με ψυχολογικά τραύματα της παιδικής ηλικίας, σύμφωνα με δύο νέες πρόσφατες μελέτες. Όπως υποστηρίζουν, ο ψυχολογικός παράγοντας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη μυστηριώδη ασθένεια που έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την ανεξήγητη κούραση.

Η Christine Heim και οι συνάδελφοί της από το Emory University στην Ατλάντα, διεξήγαγαν μελέτη σε δείγμα 200 ατόμων με μέσο όρο ηλικία τα 50 έτη, εκ των οποίων οι 43 έπασχαν από χρόνια κούραση. Οι συμμετέχοντες ερωτήθηκαν για το αν είχαν βιώσει απόρριψη ή φυσική κακοποίηση κατά τα παιδικά τους χρόνια.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, αυτοί που είχαν διαγνωστεί με το σύνδρομο ήταν πιο πιθανό να έχουν κακοποιηθεί στην παιδική τους ηλικία. Οι ασθενείς είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου να εμφανίζουν ψυχικές διαταραχές, όπως κατάθλιψη και νευρικότητα. Η Heim πιστεύει ότι οι ψυχικές ασθένειες είναι σημαντικός παράγοντας, όχι όμως και η αιτία για την ανάπτυξη συνδρόμου χρόνιας κούρασης.

Κάποιοι ερευνητές προωθούν την ιδέα ότι το σύνδρομο είναι μια καθαρά βιολογική νόσος. Ωστόσο, η Heim λέει ότι τόσο η βιολογία όσο και τα βιώματα συμβάλλουν στη διαταραχή. Είναι ασαφές γιατί τα ψυχολογικά τραύματα και το άγχος δημιουργούν προδιάθεση για την εμφάνιση της ασθένειας, αλλά, όπως εικάζει, δυσάρεστες εμπειρίες τα πρώτα χρόνια μπορεί να επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Σε μία δεύτερη έρευνα από τον Kenji Kato στο Karolinska Institute της Στοκχόλμης, εξετάστηκαν τα αρχεία περισσότερων από 19.000 διδύμων που είχαν γεννηθεί μεταξύ 1935 και 1958 και από τους οποίους οι 1.600 υπέφεραν από το σύνδρομο. Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, τα άτομα που ανέφεραν ότι είχαν επώδυνη παιδική ηλικία είχαν πενταπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν σύνδρομο χρόνιας κούρασης.

Εκτιμάται ότι το σύνδρομο χρόνιας κούρασης πλήττει περίπου 400.000 - 900.000 άτομα στις ΗΠΑ. Τα κύρια συμπτώματα είναι κούραση που διαρκεί περισσότερο από 6 μήνες, δυσκολίες μνήμης και συγκέντρωσης, πόνος στις αρθρώσεις και ευπάθεια στους λεμφαδένες.

 

--
Posted By hamomilaki ♀ to Το χαμομηλάκι at 2/19/2007 09:28:00 μμ

--
Posted By Mimakos to Chamomilaki at 2/19/2007 10:25:00 μμ

H Eλλάδα από χώρα διακίνησης έγινε χώρα παραγωγής παιδικού πορνογραφικού υλικού

 

Στη μαύρη λίστα της Ιντερπόλ μπήκε φέτος η Ελλάδα, λόγω της μεγάλης έξαρσης της παιδοφιλίας: «Από χώρα διακίνησης παιδικού πορνογραφικού υλικού, η Ελλάδα πλέον έχει μετατραπεί σε χώρα παραγωγής του», αποκαλύπτει στα «NEA» ο κ. Μάνος Σφακιανάκης, διοικητής του Τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ασφάλειας Αττικής.


Μέλη κυκλώματος παιδικής πορνογραφίας χρησιμοποιούσαν ακόμη και παιδικές χαρές και κατασκηνώσεις για να ικανοποιούν το αρρωστημένο πάθος τους, ενώ βρέθηκαν τουλάχιστον δύο μέλη που κακοποιούσαν σεξουαλικά τα παιδιά τους ή παιδιά συγγενών και φίλων τους

Το αρμόδιο τμήμα της Ιντερπόλ που ασχολείται με τον εντοπισμό κυκλωμάτων που παράγουν και προωθούν υλικό παιδικής πορνογραφίας έχει κατατάξει την Ελλάδα στην ομάδα των «επικίνδυνων» χωρών καθώς η εγχώρια παραγωγή παιδικής πορνογραφίας έχει αυξηθεί υπερβολικά την τελευταία διετία. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους 119 κατηγορουμένους για διακίνηση παιδικής πορνογραφίας που εντοπίστηκαν από την Αστυνομία από το 2001 ώς σήμερα, οι 47 βρέθηκαν το 2005 στη διάρκεια δύο επιχειρήσεων του Τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Ωστόσο, κανείς δεν είναι αυτή τη στιγμή στη φυλακή - και καμία υπόθεση δεν έχει τελεσιδικήσει.

H επιχείρηση «Καταιγίδα»
Τον Οκτώβριο, ύστερα από πολύμηνη έρευνα, το Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος εντόπισε 20 άτομα, που διακινούσαν ιδιαίτερα «σκληρό» υλικό. Στο υλικό, που αποτελείτο από εκατοντάδες βίντεο και χιλιάδες φωτογραφίες, απεικονίζονταν νήπια ηλικίας 2 έως 6 ετών τα οποία βιάζονταν ακόμη και από ζώα. «Για πρώτη φορά παγκοσμίως εντοπίστηκε τέτοιο υλικό το οποίο περιέχει ακόμη και κτηνοβασίες ανηλίκων», αποκαλύπτει ο κ. Σφακιανάκης.

Το υλικό εξετάζεται από τα εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. προκειμένου να διαπιστωθεί - εκτός των άλλων - αν το κύκλωμα χρησιμοποίησε και Ελληνόπουλα. «Αυτή είναι μια διαδικασία που μπορεί να κρατήσει μέχρι και 2 χρόνια. Το υλικό που κατασχέθηκε είναι έτσι φτιαγμένο που ο εντοπισμός των θυμάτων θα είναι εξαιρετικά δύσκολος. Τα παιδάκια σε όλα τα βίντεο των βιασμών ήταν φιμωμένα και ακούγονται μόνο οι κραυγές τους, ενώ οι δράστες δεν φαίνονται καθόλου. Φυσιογνωμικά πάντως τα παιδιά θα μπορούσαν να είναι και Ελληνόπουλα», παραδέχεται ο κ. Σφακιανάκης.
Οι αστυνομικές έρευνες επικεντρώνονται στις τοπικές κοινωνίες Βέροιας, Δράμας, Ελασσόνας, Λάρισας, Νάουσας, Σερρών και Αγίου Νικολάου, πόλεις στις οποίες κυρίως δραστηριοποιήθηκαν τα μέλη του κυκλώματος. Τα ποσά που κέρδιζε το κύκλωμα από τη διακίνηση και την παραγωγή των βίντεο ήταν τεράστια. Μόνο σε έναν τραπεζικό λογαριασμό μιας γυναίκας μέλους του κυκλώματος, η οποία εργαζόταν ως εργάτρια σε βιοτεχνία, βρέθηκαν 60.000 ευρώ, τα οποία παραδέχτηκε πως αποκόμισε μέσα στο 2005 από τη διακίνηση του παιδικού πορνογραφικού υλικού. Για κάθε φωτογραφία το κύκλωμα χρέωνε 3 δολάρια. Οι τιμές για τα βίντεο άρχιζαν από 50 ευρώ και κόστιζαν μέχρι και 1.000 ευρώ, ανάλογα με τη σκληρότητα των εικόνων.

Νόμος-εμπόδιο
Το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο ουσιαστικά εμποδίζει την Αστυνομία να συλλάβει τους παιδεραστές. «Στη χώρα μας δεν υφίσταται νομοθεσία που να υποχρεώνει ή να δεσμεύει τους φορείς παροχής υπηρεσιών Ίντερνετ στη χρονική διάρκεια τήρησης ψηφιακών αρχείων που απαιτούνται για τη διαλεύκανση ηλεκτρονικών εγκλημάτων, που διαπράττονται μέσω του Διαδικτύου, ενώ οι οποιοσδήποτε πληροφορίες από τους φορείς παρέχονται κατόπιν σχετικού δικαστικού βουλεύματος», λέει ο κ. Σφακιανάκης. Όσοι όμως εντοπίζονται να διακινούν παιδοφιλικό υλικό χωρίς να παίρνουν χρήματα γι' αυτό, δεν μπορούν να διωχθούν. Ασύλληπτοι επίσης μένουν και οι παιδόφιλοι-παιδεραστές που δρουν ατομικά και όχι σε συνεργασία με άλλους!!!

Θύματα ακόμα και μωρά δύο ετών
TON ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ του 2005 το Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ασφάλειας Αττικής πραγματοποίησε ταυτόχρονα σε 6 πόλεις της Ελλάδας την επιχείρηση «Purity» (Αγνότητα). Ύστερα από επιχείρηση σε Δράμα, Μύκονο, Χανιά, Αθήνα, Λάρισα και Θεσσαλονίκη προέκυψε η εμπλοκή 27 Ελλήνων. Εγκέφαλος του κυκλώματος στην Ελλάδα θεωρήθηκε ο 72χρονος Π. Μπ., πρώην διευθυντικό στέλεχος στην αμερικανική βάση του Ελληνικού. Στο σπίτι του στην Κηφισιά κατασχέθηκαν εκατοντάδες βίντεο με βιασμούς ανηλίκων. H ηλικία των θυμάτων άρχιζε από 2 ετών. Ο 72χρονος προφυλακίστηκε στις φυλακές του Ναυπλίου, αλλά αποφυλακίστηκε ήδη από το καλοκαίρι...

Ομαδικοί βιασμοί
Το μεγαλύτερο μέρος του υλικού ήταν ομαδικοί βιασμοί τετράχρονων και εξάχρονων και σαδιστικά βασανιστήρια με θύματα ανηλίκους. Αποδείχθηκε για πρώτη φορά ότι λειτουργούν και στην Ελλάδα κυκλώματα που προμηθεύουν έναντι αδράς αμοιβής τους παιδεραστές με ανήλικα Ελληνόπουλα. «Ελάχιστα από τα μέλη του κυκλώματος γνωρίζονταν μεταξύ τους. Όλοι όμως ήταν μέλη μιας ορισμένης παιδοφιλικής κοινότητας και αντάλλασσαν μεταξύ τους μηνύματα για το πού θα γίνουν οι φωτογραφίσεις και οι βιντεοσκοπήσεις των οργίων με τους ανηλίκους. Ουσιαστικά κάποιοι έδιναν οδηγίες και κάποιοι τις εκτελούσαν», λέει ο κ. Σφακιανάκης.

Πατέρας με κόρη
Στην Ηλιούπολη της Αθήνας εντοπίστηκε πατέρας, μέλος του κυκλώματος, ο οποίος είχε γυρίσει βίντεο με ερωτικές σκηνές με τη συμμετοχή της 8χρονης κόρης του και μιας συνομήλικης φίλης της. Από τη μέχρι τώρα εξέταση του υλικού προκύπτει πως τουλάχιστον 10 παιδιά «πρωταγωνιστούν» σε αρκετά βίντεο, γεγονός που οδηγεί τις αστυνομικές αρχές στην εκτίμηση ότι το κύκλωμα διακινούσε τα παιδιά αυτά, πιθανότατα Ελληνόπουλα, από πόλη σε πόλη προκειμένου να γυριστούν τα βίντεο.

ΤΑ ΝΕΑ , 14/11/2005 , Σελ.: N15
Κωδικός άρθρου: A18390N151
ID: 494438

--
Posted By hamomilaki ♀ to Το χαμομηλάκι at 2/23/2007 07:05:00 μμ

Σωματική κακοποίηση του παιδιού (μέρος 1ο)

Πηγή: Κέντρο πληροφόρησης για την ψυχική υγεία του Παιδιού και του Εφήβου, http://www.childmentalhealth.gr/index.php

Κάθε χρόνο ένας σημαντικός αριθμός παιδιών, ακόμα και της πιο τρυφερής βρεφικής ηλικίας, παραπέμπονται σε παιδιατρικά νοσοκομεία με ανεξήγητους σωματικούς τραυματισμούς που θέτουν σε κίνδυνο τη σωματική και ψυχοκοινωνική υγεία τους, αλλά ακόμα και την ίδια τους τη ζωή.

Ως παιδική σωματική κακοποίηση (ΠΣΚ) (σε διάκριση από την παραμέληση, τη σεξουαλική κακοποίηση και τη συναισθηματική κακοποίηση παιδιού) ορίζουμε την "χρησιμοποίηση βίας ή άλλων ηθελημένων, "όχι τυχαίων" πράξεων εις βάρος παιδιών (ατόμων έως 18 ετών) από γονείς ή άλλα πρόσωπα, η οποία προκαλεί πόνο, τραυματισμό ή μόνιμη βλάβη στη σωματική και κάθε άλλη λειτουργία και ανάπτυξη του παιδιού".
Το πρόβλημα της ΠΣΚ είναι δύσκολο να οριστεί με σαφήνεια λόγω των διαφορών που υπάρχουν στις συνήθειες και στις στάσεις των ανθρώπων όσον αφορά στην ανατροφή των παιδιών στις διάφορες χώρες. Η σωματική τιμωρία (το ?ξύλο?) στα παιδιά, λόγου χάριν, αποτελεί συνηθισμένη και αποδεκτή πρακτική για την πειθαρχία των παιδιών σε αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, ενώ σε άλλες (π.χ. Η.Π.Α., Σουηδία, Ολλανδία) θεωρείται ΠΣΚ και απαγορεύεται δια νόμου.

Πότε αναγνωρίστηκε ως πρόβλημα;
Μαρτυρίες για κακομεταχείριση ακόμα και θανάτωση παιδιών από τους γονείς τους έχουμε από την αρχαιότητα. H ΠΣΚ αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά ως πρόβλημα ("σύνδρομο κακοποιημένου παιδιού") στις αρχές της δεκαετίας του ?60, από τον Αμερικανό γιατρό C. Kempe και τους συνεργάτες του, μετά από παρατηρήσεις ακτινογραφιών παιδικών καταγμάτων και τραυμάτων που φαίνονταν ανεξήγητα και δεν αιτιολογούνταν επαρκώς από τους γονείς των παιδιών. Μετά από πολλές αρχικές δυσκολίες των ειδικών να παραδεχθούν την ύπαρξη ενός τόσο βίαιου φαινομένου στους κόλπους της οικογένειας, η μελέτη της ΠΣΚ και η δημιουργία σχετικών προστατευτικών νομοθεσιών καθώς και προγραμμάτων θεραπείας και πρόληψης αναπτύχθηκαν ταχύτατα σε όλες τις δυτικές κοινωνίες. Στην χώρα μας οι προβληματισμοί για το σύνδρομο της ΠΣΚ πρωτοπαρουσιάστηκαν κάπως αργότερα, στα τέλη της δεκαετίας του ΄70.

Επιδημιολογία
Δεν υπάρχουν σαφή επιδημιολογικά δεδομένα για την έκταση του προβλήματος στην Ελλάδα. Ενδεικτικές μελέτες όμως μαρτυρούν πως στο 0,60% παιδιών που νοσηλεύονται στο Νοσοκομείο Παίδων "Αγία Σοφία" διαπιστώνεται ΠΣΚ ή/και παραμέληση. Υπολογίζεται επίσης ότι 68% περίπου των κρανιοεγκεφαλικών τραυμάτων σε παιδιά κάτω των 2 ετών, όπως και οι περισσότεροι θάνατοι σ? αυτή την ηλικία, οφείλονται σε κακοποίηση από τους γονείς. Σε άλλες χώρες τα ποσοστά ΠΣΚ παρουσιάζονται κάπως υψηλότερα, πράγμα που πιθανότατα οφείλεται στις αποτελεσματικότερες μεθόδους εντοπισμού και καταγραφής του προβλήματος. Στην Αγγλία συγκεκριμένα εκτιμάται ότι 1 στα 1000 παιδιά όλων των ηλικιών κακοποιείται σοβαρά, ενώ μόνο το 1985 στις Η.Π.Α. καταγράφθηκαν πάνω από 6,5 εκατομμύρια περιπτώσεις σοβαρής ΠΣΚ.

Αιτιολογία
Για χρόνια οι μελέτες εστιάζονταν στην ψυχοπαθολογία του γονέα για να εξηγήσουν το πρόβλημα της ΠΣΚ. Σήμερα όμως αναγνωρίζουμε πως η κακοποίηση παιδιού από τους γονείς του είναι το αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης πολλών παραγόντων που σχετίζονται, όχι μόνο με τους γονείς, αλλά και με τη δυσλειτουργία της οικογένειας και με κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες.

Οι Γονείς που Κακοποιούν
Τα ευρήματα τόσο στη χώρα μας όσο και σε άλλες χώρες δείχνουν ότι οι γονείς της ΠΣΚ είναι άτομα με ιδιαίτερες ανάγκες για φροντίδα και στήριξη τόσο από κοινωνικούς φορείς, όσο και από ειδικούς ψυχικής υγείας.

Μπορεί να χαρακτηρίζονται από:
- Σοβαρές ψυχικές δυσκολίες (π.χ. πληρούν τα κριτήρια για ψυχιατρικές διαγνώσεις όπως, κατάθλιψη, διαταραχή προσωπικότητας, σπανιότερα ψύχωση).
- Περιορισμένες νοητικές ικανότητες.
- Σημαντική δυσκολία να ελέγχουν τον εαυτό τους και τις παρορμήσεις τους (κυρίως τις επιθετικές).
- Συναίσθημα βαθιάς ανεπάρκειας για το γονεϊκό τους ρόλο και για την εικόνα του εαυτού τους γενικότερα.
- Έντονες (ναρκισσιστικές) ανάγκες για εξάρτηση και προσοχή από τους άλλους, τις οποίες τείνουν να καλύπτουν χρησιμοποιώντας τα παιδιά τους ως πηγή φροντίδας. Έτσι, τα παιδιά τους αναλαμβάνουν να στηρίζουν τους γονείς, παραμελώντας τις δικές τους φυσιολογικές ανάγκες για φροντίδα και εξάρτηση (το λεγόμενο σύνδρομο "γονεοποιημένου παιδιού").
- Κακές σχέσεις με τους δικούς τους γονείς. Οι περισσότεροι γονείς που κακοποιούν έχουν υπάρξει θύματα ΠΣΚ ή μάρτυρες βίαιων σκηνών μέσα στις δικές τους οικογένειες. Με την κακοποίηση του παιδιού τους τείνουν ασυνείδητα να ανακουφίζουν και να ελέγχουν τα δικά τους παιδικά ψυχικά τραύματα μέσα από τη διαδικασία της "ταύτισης" με τον βίαιο και επιθετικό γονιό τους (ο λεγόμενος μηχανισμός "ταύτισης με τον επιτιθέμενο"). Έτσι ένα κακοποιημένο παιδί ενδέχεται να γίνει κι εκείνο ένας βίαιος γονιός στο μέλλον, συνεχίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο το δια-γενεαλογικό πέρασμα της βίας στην οικογένεια.
- Συχνότερη χρησιμοποίηση λεκτικής επιθετικότητας, σωματικής τιμωρίας και επιβολής δύναμης στα παιδιά συγκριτικά με φυσιολογικούς γονείς. Επίσης, εκδηλώνουν σημαντικά σπανιότερα θετικές αλληλεπιδράσεις (π.χ. παιχνίδι, διάλογο, καθοδήγηση) με τα παιδιά τους.
- Ακαμψία στις στάσεις τους απέναντι στο παιδί, αλλά και σε άλλα θέματα της ζωής γενικότερα.
- Τάση να αντιλαμβάνονται και να περιγράφουν το παιδί με τρόπο αρνητικό ("δύσκολο", "κακό", "προβληματικό"). Έτσι αρνητικά άλλωστε βλέπουν και τον ίδιο τους τον εαυτό.

Ο Ρόλος της Οικογένειας
Σε οικογένειες που εκδηλώνεται ΠΣΚ υπάρχουν συχνά διαταραγμένες σχέσεις ανάμεσα στους γονείς (π.χ. μονογονεϊκές οικογένειες, μητέρες που δεν στηρίζονται επαρκώς οικονομικά και συναισθηματικά από το σύζυγο), στους γονείς και το παιδί και ανάμεσα στους γονείς και την εκτεταμένη οικογένεια (παππούδες και άλλους συγγενείς). Επίσης, οι οικογένειες αυτές είναι συνήθως κοινωνικά απομονωμένες, χωρίς βοήθεια από γείτονες, φίλους ή άλλα κοινοτικά πλαίσια στήριξης.

Ο Ρόλος Εξω-οικογενειακών Παραγόντων
Η σημασία των εξω-οικογενειακών παραγόντων αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Είναι γεγονός ότι ΠΣΚ εκδηλώνεται συχνότερα σε οικογένειες χαμηλού μορφωτικο-οικονομικού επιπέδου. Οι οικονομικές αντιξοότητες (π.χ. ανεργία, στέρηση υλικών αγαθών) και οι περιορισμένες παροχές και πηγές στήριξης (έλλειψη παιδικών σταθμών, κλπ.) αυξάνουν σημαντικά το στρες και μειώνουν την αντοχή του γονέα στις αναμενόμενες πιέσεις από το παιδί και την ανατροφή του. Ακόμα, οι στάσεις της ευρύτερης κοινωνίας και της τοπικής κοινότητας μπορεί να λειτουργήσουν διευκολυντικά στην εκδήλωση της κακοποίησης. Έτσι, η αποδοχή της σωματικής τιμωρίας (π.χ. "Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο") μπορεί να ενθαρρύνει την εμφάνιση ακραίας μορφής βίας στα παιδιά για λόγους πειθαρχίας. Ακόμα, πεποιθήσεις όπως "ποτέ δεν επεμβαίνω στα ενδο-οικογενειακά ζητήματα άλλων" ενισχύουν την απόκρυψη της ΠΣΚ και ενδέχεται να αποτρέπουν τους άλλους από το να παρέμβουν για να προστατέψουν ένα παιδί που κακοποιείται.

--
Posted By Vassileia to Το χαμομηλάκι at 2/26/2007 08:46:00 μμ

2/25/2007 09:32:00 μμ

 

«Ο κόσμος είναι επικίνδυνο μέρος για να ζει κανείς,
όχι γιατί υπάρχουν κακοί άνθρωποι,
αλλά γιατί υπάρχουν άνθρωποι
που αφήνουν το κακό να περνάει ατιμώρητο»
(Associated Press)

«H αγάπη είναι η μόνη ικανοποιητική απάντηση
στο πρόβλημα της ανθρώπινης ύπαρξης»
Έριχ Φρομ

--
Posted By Dimitrios to Το χαμομηλάκι at 2/25/2007 09:32:00 μμ

Τ' αστέρι του βοριά - Ο Πάνος μας

Τ' αστέρι

Παιδεραστία και Chat Rooms

Τα δωμάτια ανοιχτής επικοινωνίας, γνωστά ως 'Chat Rooms' είναι ιδιαίτερα αγαπητά σε παιδιά, αλλά και σε μεγάλους γιατί δίνουν τη δυνατότητα σύγχρονης επικοινωνίας σε πραγματικό χρόνο. Είναι ηλεκτρονικοί τόποι, όπου τα παιδιά μπορούν να κάνουν νέες φιλίες, καθώς επιτρέπουν την επικοινωνία απευθείας με ανθρώπους που μπορεί να βρίσκονται στην άλλη πλευρά της γης. Είναι όμως γεγονός ότι οι παιδεραστές χρησιμοποιούν τις δυνατότητες των chat rooms και των προγραμμάτων άμεσης επικοινωνίας μέσω μηνυμάτων (Instant Messenger) για να πλησιάσουν τα παιδιά και τους νέους επιδιώκοντας να τα παρενοχλήσουν ή ακόμη και να παρασύρουν για να τα κακοποιήσουν σε μια προσωπική συνάντηση. Τα κορίτσια μεταξύ 13 και 17 χρόνων διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο από τέτοιους ανθρώπους.
Τις περισσότερες φορές οι παιδεραστές χρησιμοποιούν ψεύτικα στοιχεία για να προσεγγίσουν τα υποψήφια θύματά τους (όνομα, ηλικία, ενδιαφέροντα) και με πονηρές μεθόδους ξεγελάνε τα παιδιά και τα πείθουν να τους δώσουν τη διεύθυνση του σπιτιού τους, το όνομα του σχολείου τους, και το τηλέφωνό τους.
Τα chat rooms φιλοξενούνται στο Διαδίκτυο, παρέχοντας πρόσβαση από οπουδήποτε στον κόσμο. Τα παιδιά τείνουν να πιστεύουν ότι τα chat rooms είναι ασφαλή, καθώς είναι δημόσιοι χώροι επικοινωνίας και επιτρέπουν την ανωνυμία. Οι παιδεραστές αρχίζουν να συνομιλούν με τα υποψήφια θύματα για να δημιουργήσουν ένα προφίλ τους και να συλλέξουν όσο περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την διεύθυνσή τους, τα ενδιαφέροντά τους, και τις σεξουαλικές τους εμπειρίες. Στη συνέχεια η συζήτηση κατευθύνεται σε θέματα σεξουαλικού περιεχόμενου, και πολλές φορές ο παιδεραστής στέλνει φωτογραφίες παιδικής πορνογραφίας για να δημιουργήσει στο παιδί την αίσθηση ότι δεν είναι κάτι κακό, αλλά και να το φέρει σε δύσκολη θέση, έτσι ώστε να μην το αναφέρει στους γονείς του. Τέτοιες ενέργειες αποσκοπούν στο να αποδυναμώσουν τα παιδιά και να τα πείσουν να συμμετάσχουν αργότερα σε σεξουαλικές πράξεις.

Εκτός από τους δημόσιους χώρους επικοινωνίας, τα λεγόμενα Internet Relay Chat (IRC) επιτρέπουν και την διαπροσωπική επικοινωνία, μέσω ιδιωτικών χώρων συνομιλίας. Επίσης, τώρα τελευταία αρχίζει να γίνεται ιδιαίτερα αγαπητό το λεγόμενο ICQ, από τον αγγλικό όρο «I Seek You" (σε ελεύθερη μετάφραση «Σε ψάχνω») , όπου μέσα από μια λίστα διευθύνσεων κάποιος μπορεί να επιλέξει να συνομιλήσει με κάποιο πρόσωπο ορισμένης ηλικίας, και με συγκεκριμένα ενδιαφέροντα, σε ιδιωτικό δωμάτιο συνομιλίας. Τέτοια δωμάτια είναι ιδιαίτερα αγαπητά στους παιδεραστές, γιατί δεν αφήνουν ηλεκτρονικά αποτυπώματα, οπότε είναι πολύ δύσκολο να ανιχνευθούν.

--
Posted By hamomilaki ♀ to Το χαμομηλάκι at 2/23/2007 06:54:00 μμ

ΟΙ ΜΕΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΕ

ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ. "Σκότωσαν τον πατέρα μου μπροστά μου. Ηταν μαγαζάτορας. Στις 9 το βράδυ ήρθαν στο σπίτι μας και του είπαν ότι είχαν διαταγή να τον σκοτώσουν επειδή μου επέτρεπε να πάω σχολείο. Οι μοτζαχεντίν με είχαν ήδη υποχρεώσει να σταματήσω το σχολείο, όμως αυτό δεν ήταν αρκετό. Ηρθαν και σκότωσαν τον πατέρα μου. Δε μπορώ να περιγράψω τι μου έκαναν μετά το φόνο του πατέρα μου" (μαρτυρία 15χρονης που βιάστηκε ομαδικά από τους μοτζαχεντίν στη συνοικία Σελ Σοτούν της Καμπούλ το Μάρτιο του 1994 · από την έκδοση της Διεθνούς Αμνηστίας fghanistan. International responsibility for human rights disaster", 1995, σ.62-3).

ΟΥΓΚΑΝΤΑ. Η 16χρονη Τζ.Α. από την περιοχή Γκούλου απήχθη τον Ιούνιο του 1994 από αντάρτες της ακροδεξιάς οργάνωσης "Στρατός Αντίστασης του Κυρίου" (LRA) και χρησιμοποιήθηκε σαν "σύζυγος" ενός απ' αυτούς. Ύστερα από μερικούς μήνες κατάφερε να δραπετεύσει. "Γύρισα στο σχολείο", αφηγείται. "Οτι είχα δεί στο βουνό εξακολουθούσε να με ταράζει. Ετρεμα ότι οι αντάρτες θα ερχόντουσαν να με βρούν. Οταν ο δάσκαλος εξηγούσε κάτι, εγώ έβλεπα κι μάκουγα εκείνο το αγόρι που το έσφαξαν επειδή δε μπορούσε να περπατήσει άλλο, να εκλιπαρεί για βοήθεια. Εβαζα τις φωνές και τα άλλα παιδιά γελούσαν μαζί μου. Συνήθιζαν επίσης να με κοροϊδεύουν, να με λένε άχρηστη και γυναίκα των ανταρτών. Στο σπίτι φοβόμουνα να κοιμηθώ στο κρεβάτι μου. Τη νύχτα έβλεπα άσχημα όνειρα και ξυπνούσα ιδρωμένη ουρλιάζοντας. Οι γονείς μου νόμισαν πως μου είχαν επιτεθεί κακά πνεύματα. Φώναξαν ένα μάγο που με έβαλε να πιώ πικρά βότανα. Ούτε αυτό βοήθησε όμως" (μαρτυρία καταγραμμένη από τη Ρόμπι Μουχουμούζα στο "Girls under guns", World Vision Uganda, Δεκ.1995 ).

ΣΡΙ ΛΑΝΚΑ. Mεγάλο μέρος των ανήλικων πολεμιστών που υπεράσπισαν τον προμαχώνα των Ταμίλ στη χερσόνησο της Τζάφνα τα τελευταία χρόνια ήταν κορίτσια · από τους 180 "Τίγρεις" που σκοτώθηκαν τον Ιούλιο του 1995 σε επίθεση κατά των κυβερνητικών στρατευμάτων, οι 128 ήταν κορίτσια κάτω των είκοσι χρονών. Σύμφωνα με τον ανταποκριτή του BBC στη Σρι Λάνκα, Τζόρτζ Αρνεϊ, πρόκειται συνήθως για "ένα είδος ημιεθελοντών": "Υπάρχει μιά κουλτούρα θανάτου και μαρτυρίου στην κοινωνία της Τζάφνα κι αυτό, κατά κάποιο τρόπο, νομίζω πως είναι το σημαντικότερο. Οη την ώρα γύρω σου σε προετοιμάζουν να πεθάνεις ως μάρτυρας για την υπόθεση των Ταμίλ".

ΡΟΥΑΝΤΑ. Νεαρά κορίτσια χρησιμοποιήθηκαν από τους αρχιτέκτονες της γενοκτονίας της Ρουάντα για την εμψύχωση των εκτελεστών, σύμφωνα με την εφημερίδα The Guardian Weekly (3/9/95), επικαλούμενη σχετική έκθεση της ανθρωπιστικής οργάνωσης African Rights. Οι κοπέλες "τραγουδούσαν και ούρλιαζαν, ωθώντας τους φονιάδες σε δράση" κατά τη διάρκεια της μαζικής σφαγής της μειονότητας των Τούτσι και των προοδευτικών Χούτου από τα όργανα του "τροπικού ναζισμού", την άνοιξη του 1994, αναφέρει η έκθεση.

ΒΟΣΝΙΑ. Οπως έδειξε η εμπειρία της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, όταν η σεξουαλική βία ασκείται με συστηματικό τρόπο, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο, έτσι ώστε να εξαναγκάσει ολόκληρες κοινότητες να εγκαταλείψουν τη γή τους. Ομως, και στην προσφυγιά η τραγωδία συνεχίζεται. Οπως καταγράφει η έκδοση της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (1996), "οι γυναίκες και τα κορίτσια που διαλέγουν την προσφυγιά για να ξεφύγουν από το διωγμό και τη βία μπορεί να βρεθούν αντιμέτωπες με μια ακόμα μεγαλύτερη απειλή. Φρουροί συνόρων, αστυνομικοί, στρατιωτικοί, επόπτες στρατοπέδων σε χώρες ασύλου είναι γνωστό ότι εκμεταλλεύονται τις θέσεις τους απαιτώντας σεξουαλικές σχέσεις με γυναίκες και κορίτσια πρόσφυγες και ωθώντας τες στην πορνεία".

ΣΟΜΑΛΙΑ. "Στη διαδρομή βλέπαμε παιδιά να τρέχουν επαιτώντας μια κονσέρβα. Τους πετάξαμε ό,τι είχαμε. Λίγες μέρες μετά είδαμε να πουλάνε τις κονσέρβες που τους είχαμε δώσει. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις κανέναν, είναι ένας άλλος κόσμος. Μια μέρα ήρθε ένας πατέρας με την άρρωστη κόρη του στο νοσοκομείο. Είχε αιματοκρίτη 7, που σημαίνει ότι κανείς δεν ήξερε πώς ζούσε. Κάποια στιγμή είδαμε τον πατέρα του κοριτσιού να στερεί το φαγητό που 'χαμε φέρει για την κόρη του, τρώγοντάς το ο ίδιος" (Από τη μαρτυρία του υποσμηναγού γιατρού Γιώργου Δελίμπαση, ο οποίος έζησε έξι μήνες στη Σομαλία, μετέχοντας στην ειρηνευτική δύναμη. "Ε", 30.1.1994).

ΛΙΒΕΡΙΑ. "Είδα δέκα με είκοσι ανθρώπους πυροβολημένους, οι περισσότεροι γέροι άνθρωποι που δεν μπορούσαν να περπατήσουν γρήγορα. Πυροβόλησαν το θείο μου στο κεφάλι και τον σκότωσαν. Μετά ανάγκασαν τον πατέρα μου να του βγάλει τα μυαλά και να τα πετάξει σε κάτι νερά εκεί κοντά. Μετά τον έκαναν να βγάλει τα ρούχα του και να προχωρήσει σε ερωτική πράξη με ένα πτώμα σε αποσύνθεση. Μετά βίασαν την εξαδέλφη μου που ήταν μόνο εννιά χρονών". (Εξιστόρηση των παθών μιας εννιάχρονης Λιβεριανής, προσφυγοπούλας στη Σιέρα Λεόνε. Περιλαμβάνεται στη μελέτη της εμπειρογνώμονος του Γ.Γ του ΟΗΕ, Graca Machel. Νοέμβριος 1996).

ΟΝΔΟΥΡΑ. "Στην ηλικία των 13 ετών, μπήκα στο μαθητικό κίνημα. Ονειρευόμουν να συνεισφέρω στην αλλαγή των πραγμάτων προς το καλύτερο, έτσι ώστε τα παιδιά να μην πεινάνε. Αργότερα μπήκα στη στρατιωτική πτέρυγα. Είχα όλη την απειρία και τους φόβους ενός μικρού κοριτσιού. Ανακάλυψα ότι τα κορίτσια υποχρεώνονταν να διατηρούν σεξουαλικές σχέσεις με τους στρατιώτες για να απαλύνουν τη λύπη τους. Και ποιος θα απαλύνει το δικό μας πόνο που πηγαίναμε με ανθρώπους που ελάχιστα γνωρίζαμε; Σε πολύ νεαρή ηλικία γνώρισα την εμπειρία της έκτρωσης. Παρά το γεγονός ότι εκπλήρωνα τις υποχρεώσεις μου, με κακοποίησαν και καταρράκωσαν την αξιοπρέπειά μου. Και πάνω απ' όλα, δεν κατάλαβαν ότι ήμουν ένα παιδί και είχα κι εγώ δικαιώματα". (Αφήγηση νεαρής από την Ονδούρα που έζησε σε στρατιωτικές ομάδες. 1996).

(Ελευθεροτυπία, 6/4/1997)

--
Posted By Vassileia to Το χαμομηλάκι at 2/22/2007 04:10:00 μμ

Κορίτσια στον πόλεμο του 2000

Άφωνα και τον καιρό της ειρήνης, τα κορίτσια είναι τα αόρατα θύματα των σύγχρονων συρράξεων. Με τη βοήθεια της Ελληνικής Επιτροπής της UNICEF, συγκεντρώσαμε πληροφορίες που επιχειρούν να τους δώσουν σάρκα και οστά.

Η βίαιη ενηλικίωση

Σχεδόν αόρατα, χωρίς δική τους φωνή, με ελάχιστα δικαιώματα και τον καιρό της ειρήνης, τα μικρά κορίτσια είναι ίσως τα μεγαλύτερα θύματα των σύγχρονων πολέμων.
Τα ελάχιστα διαθέσιμα στοιχεία είναι εξαιρετικά ανησυχητικά: στις ένοπλες συρράξεις που συγκλονίζουν τον πλανήτη, τα κορίτσια δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνον τα εχθρικά όπλα, τον βίαιο εκπατρισμό, την πείνα και τις αρρώστιες. Σε όλο και περισσότερες περιπτώσεις, τα κορίτσια εξαναγκάζονται από τους εμπολέμους σε μια βάναυση "ενηλικίωση": μετατρέπονται σε πολεμική λεία και υφίστανται μια μεταχείριση οι τραυματικές επιπτώσεις της οποίας θα τα συνοδεύει σε ολόκληρη την ενήλικη ζωή τους.Οι στατιστικές -και δεν είναι οι μόνες- σιωπούν, αδύναμες να προσεγγίσουν μια ανθρώπινη κατηγορία που άλλοτε υπάγεται στη στήλη "παιδιά" και άλλοτε στη στήλη "γυναίκες". Με τον τρόπο αυτό, τα κορίτσια καταδικάζονται για μία ακόμη φορά σε πλήρη αφάνεια: θεωρούνται "γυναίκες", όταν υφίστανται τα ιδιαίτερα δεινά που οι πόλεμοι επιφυλάσσουν στο φύλο τους, και "παιδιά", όταν η θυματοποίησή τους οφείλεται στη μικρή τους ηλικία.
Ούτε όμως ακριβώς "γυναίκες" ούτε απλώς "παιδιά", τα κορίτσια έχουν δικαίωμα σε μια χωριστή αντιμετώπιση, ακόμη και στο επίπεδο των αριθμών. Το πρόβλημα μοιάζει να γίνεται πλέον αντιληπτό από τους διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια είχαν επανειλημμένα την ευκαιρία να διαπιστώσουν τα σχετικά κενά των πηγών τους. Πώς μπορεί κανείς να ασχοληθεί με ένα ζήτημα, αν προηγουμένως δεν επιχειρήσει να το περιγράψει;
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, οι σύγχρονες ένοπλες συρράξεις -82 μετρήθηκαν για το διάστημα 1989-1993- εμφανίζουν μια ανατριχιαστική πρωτοτυπία: ενώ στις αρχές του αιώνα το ποσοστό των αμάχων επί του συνόλου των θυμάτων ενός πολέμου δεν ξεπερνούσε το 5%, τη δεκαετία του '90 το ποσοστό αυτό εγγίζει ήδη το 90%, από το οποίο το μισό περίπου είναι παιδιά και των δύο φύλων. Εκτός αυτού, έχει υπολογιστεί ότι οι ένοπλες συγκρούσεις της περασμένης δεκαετίας στοίχισαν τη ζωή δύο εκατομμυρίων παιδιών, ενώ άλλα έξι εκατομμύρια παιδιά ακρωτηριάστηκαν ή τραυματίστηκαν σοβαρά την ίδια περίοδο. Και πάλι οι αριθμοί δεν είναι σε θέση να μιλήσουν για το φύλο των ανήλικων θυμάτων. Καθώς όμως οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί αμφισβητούν ήδη την παραδοσιακή μεθοδολογία συλλογής πληροφοριών που αδιαφορούσε για τις ειδικές τύχες των κοριτσιών στους σύγχρονους πολέμους, έχουν ήδη κάνει τη δειλή εμφάνισή τους οι πρώτες μελέτες που ασχολούνται κάπως πιο συγκροτημένα με το πρόβλημα.
Ενδεικτική είναι στο σημείο αυτό η σχετική δέσμευση της UNICEF, σύμφωνα με την οποία η ιδιαίτερη κατά φύλο αντιμετώπιση των παιδιών που βιώνουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης θα αποτελεί στο εξής αναπόσπαστο στοιχείο της δράσης της. Αλλά αντίστοιχη είναι και η θέση της έκθεσης με θέμα τις "Επιπτώσεις των ένοπλων συρράξεων στα παιδιά", η οποία παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του '96 στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. H έκθεση, η οποία ανατέθηκε στην εκπαιδευτικό και πρώην υπουργό Παιδείας της Μοζαμβίκης Graca Machel, εξετάζει την επίδραση τριάντα περίπου σημερινών πολέμων στη ζωή εκατομμυρίων παιδιών και στέκεται με έμφαση στις διαφορετικές κατά φύλο επιπτώσεις τους.
Οι νέες αυτές προσεγγίσεις οδηγούν διεθνείς οργανισμούς και μη κυβερνητικές οργανώσεις να διακρίνουν τις τρομακτικές διαστάσεις του αποσιωπημένου έως πρόσφατα φαινομένου της συστηματικής σεξουαλικής βίας που υφίστανται τα κορίτσια, κυρίως οι έφηβες, σε καιρό πολεμικών συγκρούσεων. Η "ανακάλυψη" αυτή τους παροτρύνει να γίνουν ένθερμοι υποστηρικτές του χαρακτηρισμού των συγκεκριμένων βιασμών ως εγκλημάτων πολέμου και να ζητούν τον εντοπισμό και την τιμωρία των ενόχων. Δεν είναι όμως μόνον η σεξουαλική βία: τα στοιχεία που έχουν ήδη συγκεντρωθεί μαρτυρούν ότι οι πόλεμοι επιφέρουν ανατροπές που θίγουν όλες τις δυνατές πτυχές της ζωής των κοριτσιών με τρόπους διαφορετικούς από ό,τι συμβαίνει με τα συνομήλικά τους αγόρια. Ας αναφερθούμε σε ορισμένες από αυτές, υπενθυμίζοντας για μια ακόμη φορά ότι οι σχετικές έρευνες βρίσκονται σε εμβρυακό ακόμη στάδιο.
Εξαιρετικά επώδυνες για τα κορίτσια αποδεικνύονται ήδη οι μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών που σημειώνονται την εποχή του πολέμου. Ο βίαιος ξεριζωμός από τη γενέθλια γη και η διάλυση των οικογενειακών ή των κοινοτικών δεσμών αφενός καθιστούν τα κορίτσια εύκολη λεία των πάσης φύσεων επιτηδείων, αφετέρου τα υποχρεώνουν να υποδυθούν ρόλους ενηλίκων και να αναλάβουν όλα τα βάρη των μικρότερων μελών της οικογένειας. Στις συνθήκες αυτές, τα κορίτσια εξαναγκάζονται να ωριμάσουν μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο. Εκτός αυτού, σε πολλές ένοπλες συρράξεις τα κορίτσια επιστρατεύονται ως εργατική δύναμη υπεύθυνη για το μαγείρεμα και την καθαριότητα την ημέρα, ενώ τη νύχτα τους ανατίθεται ο ρόλος της "συζύγου" των πολεμιστών. Υπάρχουν ακόμη περιπτώσεις κατά τις οποίες κορίτσια επιλέγονται για να μεταφέρουν κρυφά εκρηκτικές ύλες, αλλά και για να λειτουργήσουν ως "ανθρώπινες βόμβες". Η αιτιολόγηση είναι απλή: τα κορίτσια είναι εκείνα που κινούν λιγότερο τις υποψίες του αντιπάλου.
Δεν τελειώνουν εδώ τα προβλήματα των κοριτσιών στον πόλεμο. Οπως προκύπτει από τα υπάρχοντα στοιχεία, τόσο κατά τη διάρκεια των συρράξεων όσο και μετά το πέρας τους τα κορίτσια εγκαταλείπουν το σχολείο σε ποσοστά τριπλάσια από εκείνα των αγοριών. Τα κορίτσια, εξάλλου, είναι εκείνα που υποφέρουν συχνότερα από ασθένειες, κυρίως τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες και όσες οφείλονται στην έλλειψη μέσων υγιεινής.
Μεγάλος είναι ακόμη ο αριθμός των κοριτσιών που, όπως υποδεικνύουν η Ρουάντα και η Βοσνία, έχουν να αντιμετωπίσουν τα πολύπλοκα ιατρικά προβλήματα που συνεπάγεται η εγκυμοσύνη και ο τοκετός σε μικρή ηλικία και σαν αποτέλεσμα βιασμού. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι τα κορίτσια υποφέρουν συχνά και από την απειλή της σεξουαλικής βίας, γεγονός που τα αναγκάζει να καταφεύγουν σε πρόωρους γάμους για λόγους ασφάλειας (στο Μπουρούντι και τη Σομαλία, για παράδειγμα, όπου ο μέσος όρος γάμου έπεσε στα 12 χρόνια). Πολλές είναι ακόμη οι περιπτώσεις που τα κορίτσια τόσο στον πόλεμο όσο και στα στρατόπεδα των προσφύγων εξωθούνται στην πορνεία προκειμένου να εξασφαλίσουν λίγο φαγητό ή την επιβίωση των δικών τους. Οπως έχει παρατηρηθεί, πολλά είναι τα κορίτσια που μετά το βιασμό τους χάνουν τον αυτοσεβασμό τους και αυτοχαρακτηρίζονται πόρνες. Η εξώθηση πάντως των κοριτσιών στην πορνεία είναι τρέχον φαινόμενο στα προσφυγικά στρατόπεδα. Και ακόμη πιο ανατριχιαστικό είναι το παράδειγμα της Μοζαμβίκης, όπου κοριτσάκια 12-18 ετών σπρώχτηκαν στην πορνεία από στρατιώτες της Ομάδας Επιτήρησης του ΟΗΕ.
Διαφορετικές είναι και οι κατά φύλο ψυχικές διαταραχές που υφίστανται τα παιδιά στον πόλεμο: Μελέτες για τα παιδιά της Κολομβίας υποστηρίζουν ότι το άγχος της μετακίνησης και της ανασφάλειας είναι οξύτερο στα κορίτσια, ενώ οι στατιστικές δείχνουν ότι συχνότερες είναι οι αυτοκτονίες κοριτσιών (52%), κάτι που ανατρέπεται στους ενήλικους, όπου οι άνδρες καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο ποσοστό (75%). Παρά τα ακόμη περιορισμένα στοιχεία, υπάρχουν ενδείξεις ότι τα κορίτσια, καθώς ενέχονται σε μικρότερο από τα αγόρια βαθμό στις πολεμικές ωμότητες, βασανίζονται λιγότερο από ενοχές.
Υποφέρουν ωστόσο περισσότερο από τα αγόρια από το αίσθημα της απώλειας, γεγονός που συναρτάται με τη στενότερη εξάρτησή τους από την οικογένεια. Στη Σομαλία, για παράδειγμα, συμπτώματα όπως εφιάλτες, αγοραφοβία και κατάθλιψη είναι πολύ συχνότερα στα κορίτσια. Η περίπτωση της Ρουάντα είναι εξίσου εύγλωττη: τα βιώματα των σφαγών έχουν κάνει τα αγόρια πιο επιθετικά, ενώ τα κορίτσια ακόμη πιο εσωστρεφή και απόμακρα.

--
Posted By hamomilaki ♀ to Το χαμομηλάκι at 2/21/2007 07:39:00 μμ

RE: [hamomilaki:164] Κώστα Κρυστάλλη - Στο Σταυραητό

hamomilaki-unsubscribe@googlegroups.com

---

From: hamomilaki@googlegroups.com [mailto:hamomilaki@googlegroups.com] On Behalf Of hamomilaki@yahoo.gr
Sent: Tuesday, February 20, 2007 10:38 AM
To: chamomilaki@googlegroups.com; chamomilaki@yahoogroups.com; hamomilaki@googlegroups.com; hamomilaki@yahoogroups.com; hamomili.chamomilaki@blogger.com; hamomili.xamomilaki@blogger.com; 'pathfinder hamomilaki'; xamomilaki@googlegroups.com; xamomilaki@yahoogroups.com
Subject: [hamomilaki:164] Κώστα Κρυστάλλη - Στο Σταυραητό

 

Από μικρό κι απ' άφαντο πουλάκι σταυραητέ μου,
παίρνεις κορμί με τον καιρό, και δύναμη κι αγέρα,
κι απλώνεις πήχες τα φτερά και σπιθαμές τα νύχια,
και μες στα σύγνεφα πετάς, μες στα βουνά ανεμίζεις!
Φωλιάζεις μες στα κράκουρα, συχνομιλάς με τ' άστρα,
με τη βροντή ερωτεύεσαι κι απιδρομάς και παίζεις
με τ ΄γρια τ' αστροπέλεκα και βασιλιάν σε κράζουν
του κάμπου τα πετούμενα και του βουνού οι πετρίτες.
..............................................

Έτσι εγεννήθηκε μικρός κι ο πόθος μου στα στήθη,
κι απ' άφαντο κι απ' άπλερο πουλάκι, σταυραητέ μου,
μεγάλωσε, πήρε φτερά, πήρε κορμί και νύχια,
και μου ματώνει την καρδιά, τα σωθικά μου σκίζει,
κ' έγινε τώρα ο πόθος μου αητός, στοιχιό και δράκος,
κ' εφώλιασε βαθιά - βαθιά μες στ' άσαρκο κορμί μου,
και τρώει κρυφά τα σπλάχνα μου, κρυφοβοσκάει τη νιότη.
Μπεζέρισα να περπατώ στου κάμπου τα λιοβόρια.
Θέλω τ΄αψήλου ν' ανεβώ, ν' αράξω θέλω, αητέ μου,
μες στην παλιά μου κατοικιά, στην πρώτη τη φωλιά μου,
θέλω ν' αράξω στα βουνά, θέλω να ζάω με σένα.
Θέλω τ' ανήμερο καπρί, τ' αρκούδι, το πλατόνι,
καθημερνή μου κι ακριβή να τάχω συντροφιά μου.
............................................

Κάθε βραδούλα, κάθε αυγή, θέλω το κρύο τ' αγέρι
νάρχεται από τη λαγκαδιά, σα μάνα, σαν αδέρφι,
να μου χαϊδεύει τα μαλλιά και τ' ανοιχτά μου στήθη.
Θέλω η βρυσούλα, η ρεματιά -παλιές γλυκές μου αγάπες
-να μου προσφέρνουν γιατρικό τ' αθάνατα νερά τους.
Θέλω του λόγγου τα πουλιά με τον κελαηδισμό τους
να με κοιμίζουν το βραδί, να με ξυπνούν το τάχι.
Και θέλω νάχω στρώμα μου, νάχω και σκεπασμά μου
το καλοκαίρι τα κλαδιά και το χειμώ τα χιόνια.
Κλωνάρια απ' αγριοπρίναρα, φουρκάλες από ελάτια
θέλω να στρώνω στοιβανιές κι απάνω να πλαγιάζω,
ν' ακούω τον ήχο της βροχής και να γλυκοκοιμιέμαι.
...........................................

Από ημερόδενδρον, αητέ, θέλω να τρώω βελάνια,
θέλω να τρώω τυρί αλαφιού και γάλα απ' άγριο γίδι.
Θέλω ν' ακούω τρυγύρω μου πεύκα κι οξιές να σκούζουν,
θέλω να περπατώ γκρεμούς, ραϊδιά, ψηλά στεφάνια,
θέλω κρεμάμενα νερά δεξιά - ζερβά να βλέπω.
Θέλω ν' ακούω τα νύχια σου να τα τροχάς στα βράχια,
ν' ακούω την άγρια σου κραυγή, τον ίσκιο σου να βλέπω
.-θέλω.., μα δεν έχω φτερά, δεν έχω κλαπατάρια,
και τυραννιέμαι, και πονώ, και σβιέμαι νύχτα - μέρα.
............................................
Παρακαλώ σε, σταυραητέ, για χαμηλώσου ολίγο,
και δόσμου τες φτερούγες σου, και πάρε με μαζί σου,
πάρε με απάνου στα βουνά, τι θα με φάει ο κάμπος!

 

Κώστας Κρυστάλλης

--
Posted By hamomilaki ♀ to Το χαμομηλάκι at 2/12/2007 09:25:00 μμ

--~--~---------~--~----~------------~-------~--~----~
Λάβατε αυτό το μήνυμα γιατί έχετε εγγραφεί στο Ομάδες Google "Society of Children - Η συντροφιά του χαμομηλιού" ομάδα.
 Για να καταχωρήσετε σε αυτήν την ομάδα, στείλτε email σε hamomilaki@googlegroups.com
 Για να διαγραφείτε από αυτή την ομάδα, στείλτε email στο hamomilaki-unsubscribe@googlegroups.com
 Για περισσότερες επιλογές, επισκευθείτε αυτήν την ομάδα στο http://groups.google.com/group/hamomilaki?hl=el
-~----------~----~----~----~------~----~------~--~---

RE: [hamomilaki:163] Η παιδική κακοποίηση αυξάνει την κατάθλιψη

hamomilaki-unsubscribe@googlegroups.com

---

From: hamomilaki@googlegroups.com [mailto:hamomilaki@googlegroups.com] On Behalf Of hamomilaki@yahoo.gr
Sent: Tuesday, February 20, 2007 9:55 AM
To: chamomilaki@googlegroups.com; chamomilaki@yahoogroups.com; hamomilaki@googlegroups.com; hamomilaki@yahoogroups.com; hamomili.chamomilaki@blogger.com; hamomili.xamomilaki@blogger.com; 'pathfinder hamomilaki'; xamomilaki@googlegroups.com; xamomilaki@yahoogroups.com
Subject: [hamomilaki:163] Η παιδική κακοποίηση αυξάνει την κατάθλιψη

Η κατάθλιψη στους νεαρούς ενήλικες είναι σημαντική συνέπεια της παιδικής κακοποίησης και παραμέλησης, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Archives of General Psychiatry.

Ερευνητική ομάδα του Κολεγίου Εγκληματολογικής Δικαιοσύνης «Τζον Τζάυ» της Νέας Υόρκης με επικεφαλής την Δρ Κάθι Σπατζ Γουίντομ έθεσε υπό ιατρική παρακολούθηση 676 άτομα, περίπου 29 ετών, με τεκμηριωμένη παιδική κακοποίηση (σωματική ή σεξουαλική) ή παραμέληση.

Οι επιστήμονες έθεσαν υπό παρακολούθηση και ομάδα ελέγχου 520 ατόμων που δεν είχαν ιστορικό κακοποίησης και παραμέλησης.

Τα παιδιά που είχαν υποστεί σωματική κακοποίηση είχαν 59% αυξημένο κίνδυνο να εξελιχθούν σε καταθλιπτικά άτομα σε κάποια φάση της μετέπειτα ζωής τους, ενώ αυτά που είχαν υποστεί πολλαπλές μορφές κακοποίησης είχαν 75% αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης μετέπειτα.

Τα παιδιά που είχαν κακοποιηθεί σεξουαλικά δεν είχαν αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης, αν και είχαν σημαντικά περισσότερα συμπτώματα κατάθλιψης από τα μη κακοποιημένα άτομα. Είναι πιθανόν, η απουσία συσχετισμού μεταξύ σεξουαλικής κακοποίησης και κατάθλιψης να αντανακλά τον σχετικά μικρό αριθμό περιπτώσεων σεξουαλικής κατάθλιψης στο δείγμα της μελέτης. Επίσης οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα παιδιά που είχαν υποστεί κακοποίηση ή παραμέληση εκδήλωναν κατάθλιψη σε μικρότερη ηλικία από τα μη κακοποιημένα άτομα.

 

Πηγή: in.gr 4/01/2007

--
Posted By hamomilaki ♀ to Το χαμομηλάκι at 2/07/2007 09:27:00 μμ

--~--~---------~--~----~------------~-------~--~----~
Λάβατε αυτό το μήνυμα γιατί έχετε εγγραφεί στο Ομάδες Google "Society of Children - Η συντροφιά του χαμομηλιού" ομάδα.
 Για να καταχωρήσετε σε αυτήν την ομάδα, στείλτε email σε hamomilaki@googlegroups.com
 Για να διαγραφείτε από αυτή την ομάδα, στείλτε email στο hamomilaki-unsubscribe@googlegroups.com
 Για περισσότερες επιλογές, επισκευθείτε αυτήν την ομάδα στο http://groups.google.com/group/hamomilaki?hl=el
-~----------~----~----~----~------~----~------~--~---

RE: [hamomilaki:165] Για διεξοδικότερη ενημέρωση των γονέων σχετικά με τη μηνιγγίτιδα

hamomilaki-unsubscribe@googlegroups.com

---

From: hamomilaki@googlegroups.com [mailto:hamomilaki@googlegroups.com] On Behalf Of hamomilaki@yahoo.gr
Sent: Tuesday, February 20, 2007 10:46 AM
To: chamomilaki@googlegroups.com; chamomilaki@yahoogroups.com; hamomilaki@googlegroups.com; hamomilaki@yahoogroups.com; hamomili.chamomilaki@blogger.com; hamomili.xamomilaki@blogger.com; 'pathfinder hamomilaki'; xamomilaki@googlegroups.com; xamomilaki@yahoogroups.com
Subject: [hamomilaki:165] Για διεξοδικότερη ενημέρωση των γονέων σχετικά με τη μηνιγγίτιδα
Importance: High

 

Η μηνιγγίτιδα είναι φλεγμονή των μηνίγγων του εγκεφάλου. Μπορεί να προκληθεί από διάφορους μικροοργανισμούς, τόσο από βακτήρια όσο και από ιούς.
Από τα βακτήρια, τα συχνότερα είναι ο μηνιγγιτιδόκοκκος και ο πνευμονιόκοκκος ενώ εξαιρετικά σπάνια απαντάται πλέον ο αιμόφιλος της ινφλουέντζας τύπου b λόγω της ευρείας χρήσης του σχετικού εμβολίου. Ο μηνιγγιτιδόκοκκος απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή λόγω της βαριάς κλινικής εικόνας που μπορεί να προκαλέσει.
Από τους ιούς οι συχνότεροι που προκαλούν ιογενή μηνιγγίτιδα είναι οι εντεροϊοί. Η ιογενής μηνιγγίτιδα είναι γενικά πιο συχνή αλλά λιγότερο σοβαρή και τα αντιβιοτικά δεν μπορούν να βοηθήσουν.

Τρόπος μετάδοσης της μηνιγγίτιδας

Η μετάδοση της νόσου γίνεται μόνο με άμεση επαφή με τα σταγονίδια ή τις ρινοφαρυγγικές εκκρίσεις (δηλαδή με το φτάρνισμα, το βήχα ή το φιλί). Άνθρωπος είναι η μόνη πηγή μετάδοσης της νόσου. ΄Ατομα οποιασδήποτε ηλικίας μπορούν να φέρουν τα μικρόβια χωρίς να αρρωστήσουν και αποτελούν τους υγιείς φορείς. Υπολογίζεται ότι περίπου 10% των εφήβων και των ενηλίκων είναι ασυμπτωματικοί φορείς μηνιγγιτιδόκοκκου ενώ οι φορείς πνευμονιόκοκκου μπορεί να φθάσουν σε ορισμένες περιπτώσεις έως και 60%. Στην πραγματικότητα, το να είναι κανείς φορέας, βοηθάει στην ανάπτυξη της φυσικής ανοσίας. Το ποσοστό των φορέων που εκδηλώνουν τη νόσο είναι ελάχιστο. Κάτω από ορισμένες συνθήκες που δεν είναι ακριβώς γνωστές, τα μικρόβια μπορούν να περάσουν την άμυνα του οργανισμού και να προκαλέσουν νόσο.

Κλινικές εκδηλώσεις της μηνιγγίτιδας

Η μηνιγγίτιδα μπορεί να εξελιχθεί σε μία ή δύο ημέρες, αλλά μερικές φορές ακόμα και αμέσα σε λίγες ώρες. Τα κυριότερα συμπτώματα είναι έντονος πονοκέφαλος, υψηλός πυρετός, έμετος, αυχενική δυσκαμψία, πόνος στις αρθρώσεις, ζάλη ή σύγχυση, φωτοφοβία, αιμορραγικό εξάνθημα και τέλος κώμα. Το αιμορραγικό εξάνθημα σχετίζεται συνήθως με τη μηνιγγιτοδοκοκκική μηνιγγίτιδα και τη σηψαιμία και δεν εξαφανίζεται με την πίεση. Αν η διάγνωση της μηνιγγίτιδας γίνει γρήγορα και αρχίσει έγκαιρα η θεραπεία, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πλήρη ανάρρωση. Ωστόσο σε μερικές περιπτώσεις παρά τις προσπάθειες των γιατρών η μηνιγγίτιδα μπορεί να αποβεί μοιραία ή να οδηγήσει σε μόνιμη αναπηρία.


Μέτρα που λαμβάνονται σε περίπτωση κρούσματος μηνιγγίτιδας

Α. Γενικά μέτρα ελέγχου στο άμεσο περιβάλλον του κρούσματος
Απομόνωση του ασθενούς και χρήση μάσκας από τα άτομα που έρχονται σε στενή επαφή μαζί του, για τουλάχιστον 24 ώρες από την έναρξη της κατάλληλης αντιμικροβιακής αγωγής.

Γενικά μέτρα (καλός αερισμός των χώρων, σχολαστικό πλύσιμο των χεριών, απόρριψη μολυσμένων αντικειμένων, χρήση γαντιών κ.λ.π.) και αποφυγή κοινής χρήσης φαγητού ή σκευών φαγητού με τον ασθενή. Απολύμανση των χώρων του σχολείου ή κλείσιμο αυτού δεν τεκμηριώνονται επιστημονικά (δεδομένου ότι ο μηνιγγιτιδόκοκκος δεν επιβιώνει στο περιβάλλον) και συνεπώς δεν έχουν λόγο να γίνονται.
Παρακολούθηση για ύποπτα κρούσματα στο περιβάλλον του ασθενούς(οικιακό, παιδικός σταθμός/νηπιαγωγείο, σχολείο). Συγκεκριμένα η εμφάνιση σε κάποιο άτομο πυρετού μέσα σε διάστημα 10 ημερών από την τελευταία επαφή με το αρχικό κρούσμα ή το χώρο κοινής διαβίωσης αποτελεί σημείο εγρήγορσης για άμεση ιατρική εκτίμηση και εφαρμογή των κατάλληλων διαγνωστικών και θεραπευτικών ενεργειών.

Β. Ειδικά μέτρα για τα άτομα που ήρθαν σε επαφή με το κρούσμα

Ι. Μηνιγγίτιδα από μηνιγγιτιδόκοκκο:

Χημειοπροφύλαξη πρέπει να λάβουν το ταχύτερο δυνατό (κατά προτίμηση μέσα σε 24 ώρες) όλα τα άτομα που ήρθαν σε στενή επικίνδυνη επαφή με κρούσμα διεισδυτικής μηνιγγιτιδοκοκκικής νόσου σε διάστημα 7 ημερών πριν την έναρξη των συμπτωμάτων, εφόσον δεν υπάρχουν ιατρικές αντενδείξεις. Η χημειοπροφύλαξη δεν έχει νόημα αν έχουν παρέλθει περισσότερες από 10 ημέρες από την επαφή με το κρούσμα.
Ως επικίνδυνη επαφή ορίζεται η στενή επαφή με το κρούσμα, με το σάλιο του ή τις ρινοφαρυγγικές του εκκρίσεις.
΄Ετσι, λοιπόν, επικίνδυνες επαφές θεωρούνται:
Ø Τα άτομα του οικιακού περιβάλλοντος
Ø Τα άτομα που σε ομαδική διαβίωση κοιμούνται στον ίδιο θάλαμο
Ø Τα άτομα που έχουν στενή επαφή με το κρούσμα (φίλοι του πάσχοντος παιδιού, σεξουαλικοί σύντροφοι, ιατροί και νοσηλευτές που κατά την προσαγωγή του κρούσματος ήρθαν σε στενή επαφή με αυτο-τεχνητή αναζωογόνηση, διασωλήνωση κ.λ.π.)
Ø ΄Ολα τα παιδιά και οι ενήλικοι του παιδικού σταθμού/νηπιαγωγείου που πηγαίνει ο ασθενής
Ø Μόνο τα παιδιά που έχουν «στενή κοινωνική επαφή» και όχι όλη η τάξη, σε περίπτωση εμφάνισης κρούσματος σε Δημοτικό σχολείο, Γυμνάσιο, Λύκειο, ΤΕΕ κλπ.
Φάρμακο εκλογής αποτελεί η ριφαμπικίνη. Μπορεί επίσης να χορηγηθεί κεφτριαξόνη ή σιπροφλοξασίνη. Η χορήγηση χημειοπροφύλαξης γίνεται αποκλειστικά από τον θεράποντα ιατρό.


ΙΙ. Μηνιγγίτιδα από αιμόφιλο της ινφλουέντζας τύπου b:

Χημειοπροφύλαξη πρέπει να λάβουν το ταχύτερο δυνατό τα άτομα που ήρθαν σε επικίνδυνη επαφή με το κρούσμα, με τους ακόλουθους περιορισμούς:
Ø ΄Ολα τα άτομα του οικιακού περιβάλλοντος, εφόσον σε αυτό υπάρχουν άλλα παιδιά, μικρότερα των 4 ετών που δεν είναι πλήρως εμβολιασμένα
Ø Τα παιδιά που δεν είναι πλήρως εμβολιασμένα και είναι μικρότερα των 4 ετών καθώς και οι ενήλικοι που τα συνοδεύουν, οι οποίοι είχαν για πάνω από 4 ώρες στενή επαφή με το κρούσμα στο διάστημα των 7 ημερών πριν την έναρξη των συμπτωμάτων του κρούσματος
Ø Σε περίπτωση εμφάνισης μεμονωμένου κρούσματος σε παιδικό σταθμό, η χορήγηση χημειοπροφύλαξης σε μη εμβολιασμένα ή ατελώς εμβολιασμένα παιδιά είναι αμφιλεγόμενη. Πολλοί δε συνιστούν χημειοπροφύλαξη εκτός εάν εμφανιστούν δύο κρούσματα σε παιδικό σταθμό με μεσοδιάστημα 60 ημερών. Σε αυτή την περίπτωση η χορήγηση χημειοπροφύλαξης είναι ενδεδειγμένη σε όλα τα παιδιά (εμβολιασμένα και ανεμβολίαστα) και στους εργαζόμενους στην τάξη του κρούσματος. Αν όλα τα παιδιά στην τάξη του κρούσματος είναι πλήρως εμβολιασμένα η χημειοπροφύλαξη δεν είναι απαραίτητη.

Φάρμακο εκλογής αποτελεί η ριφαμπικίνη.

ΙΙΙ. Πνευμονιοκοκκική μηνιγγίτιδα/μηνιγγίτιδα από άλλα βακτήρια/Ιογενής μηνιγγίτιδα

Δε χορηγείται χημειοπροφύλαξη, αλλά τηρούνται όλα τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής, όπως σχολαστικό πλύσιμο των χεριών, ελάττωση συγχρωτισμού και καλός αερισμός των χώρων κλπ


Μέτρα πρόληψης μηνιγγίτιδας

Η μηνιγγίτιδα είναι δυνατό να προληφθεί με εμβολιασμό ή χημειοπροφύλαξη

Α. Εμβολιασμός

1. Μηνιγγιτιδόκοκκος

Έχουν ταυτοποιηθεί 13 ορότυποι του μηνιγγιτιδόκοκκου από τους οποίους συχνότεροι διεθνώς είναι οι Α,Β,C,Y και W 135. Εμβόλια δεν κυκλοφορούν για όλους τους ορότυπους. Στη χώρα μας κυκλοφορούν :
Πολυσακχαριδικά εμβόλια : Διδύναμο (τύποι Α και C) και τετραδύναμο (τύποι A, C,Y και W 135) προσφέρουν προστασία μικρής χρονικής διάρκειας και δεν προστατεύουν παιδιά ηλικίας κάτω των δύο ετών.
Συζευγμένο εμβόλιο (μονοδύναμο, τύπος C ) To εμβόλιο αυτό εξασφαλίζει ανοσία μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας και μπορεί να χορηγηθεί ακόμη και σε βρέφη άνω των 2 μηνών. Για τον ορότυπο Β δεν κυκλοφορεί εμβόλιο διεθνώς.

2. Πνευμονιόκοκκος

Πολυσακχαριδικό εμβόλιο (23δύναμο) Συνιστάται σε άτομα υψηλού κινδύνου και σε ενήλικες άνω των 60 ετών.
Συζευγμένο εμβόλιο (7δύναμο): Μπορεί να χορηγηθεί από την ηλικία των 2 μηνών και άνω και παρέχει μακράς διάρκειας προστασία από τη διεισδυτική νόσο (μηνιγγίτιδα, βακτηριαιμία) και μειώνει τη συχνότητα επεισοδίων πνευμονίας και οξείας μέσης ωτίτιδας.

3. Αιμόφιλος ομάδας b

Xoρηγείται το συζευγμένο εμβόλιο το οποίο αποτελεί μέρος του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών.

Β. Χημειοπροφύλαξη. Πρόκειται για αντιβιοτικά που χορηγούνται στα άτομα που ήρθαν σε στενή επαφή μόνο με κρούσματα βακτηριακής μηνιγγίτιδας, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, με σκοπό τον περιορισμό εξάπλωσης του υπεύθυνου μικροβίου.


--
Posted By hamomilaki ♀ to Το χαμομηλάκι at 2/13/2007 11:49:00 πμ

--~--~---------~--~----~------------~-------~--~----~
Λάβατε αυτό το μήνυμα γιατί έχετε εγγραφεί στο Ομάδες Google "Society of Children - Η συντροφιά του χαμομηλιού" ομάδα.
 Για να καταχωρήσετε σε αυτήν την ομάδα, στείλτε email σε hamomilaki@googlegroups.com
 Για να διαγραφείτε από αυτή την ομάδα, στείλτε email στο hamomilaki-unsubscribe@googlegroups.com
 Για περισσότερες επιλογές, επισκευθείτε αυτήν την ομάδα στο http://groups.google.com/group/hamomilaki?hl=el
-~----------~----~----~----~------~----~------~--~---

Για διεξοδικότερη ενημέρωση των γονέων σχετικά με τη μηνιγγίτιδα

 

Η μηνιγγίτιδα είναι φλεγμονή των μηνίγγων του εγκεφάλου. Μπορεί να προκληθεί από διάφορους μικροοργανισμούς, τόσο από βακτήρια όσο και από ιούς.
Από τα βακτήρια, τα συχνότερα είναι ο μηνιγγιτιδόκοκκος και ο πνευμονιόκοκκος ενώ εξαιρετικά σπάνια απαντάται πλέον ο αιμόφιλος της ινφλουέντζας τύπου b λόγω της ευρείας χρήσης του σχετικού εμβολίου. Ο μηνιγγιτιδόκοκκος απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή λόγω της βαριάς κλινικής εικόνας που μπορεί να προκαλέσει.
Από τους ιούς οι συχνότεροι που προκαλούν ιογενή μηνιγγίτιδα είναι οι εντεροϊοί. Η ιογενής μηνιγγίτιδα είναι γενικά πιο συχνή αλλά λιγότερο σοβαρή και τα αντιβιοτικά δεν μπορούν να βοηθήσουν.

Τρόπος μετάδοσης της μηνιγγίτιδας

Η μετάδοση της νόσου γίνεται μόνο με άμεση επαφή με τα σταγονίδια ή τις ρινοφαρυγγικές εκκρίσεις (δηλαδή με το φτάρνισμα, το βήχα ή το φιλί). Άνθρωπος είναι η μόνη πηγή μετάδοσης της νόσου. ΄Ατομα οποιασδήποτε ηλικίας μπορούν να φέρουν τα μικρόβια χωρίς να αρρωστήσουν και αποτελούν τους υγιείς φορείς. Υπολογίζεται ότι περίπου 10% των εφήβων και των ενηλίκων είναι ασυμπτωματικοί φορείς μηνιγγιτιδόκοκκου ενώ οι φορείς πνευμονιόκοκκου μπορεί να φθάσουν σε ορισμένες περιπτώσεις έως και 60%. Στην πραγματικότητα, το να είναι κανείς φορέας, βοηθάει στην ανάπτυξη της φυσικής ανοσίας. Το ποσοστό των φορέων που εκδηλώνουν τη νόσο είναι ελάχιστο. Κάτω από ορισμένες συνθήκες που δεν είναι ακριβώς γνωστές, τα μικρόβια μπορούν να περάσουν την άμυνα του οργανισμού και να προκαλέσουν νόσο.

Κλινικές εκδηλώσεις της μηνιγγίτιδας

Η μηνιγγίτιδα μπορεί να εξελιχθεί σε μία ή δύο ημέρες, αλλά μερικές φορές ακόμα και αμέσα σε λίγες ώρες. Τα κυριότερα συμπτώματα είναι έντονος πονοκέφαλος, υψηλός πυρετός, έμετος, αυχενική δυσκαμψία, πόνος στις αρθρώσεις, ζάλη ή σύγχυση, φωτοφοβία, αιμορραγικό εξάνθημα και τέλος κώμα. Το αιμορραγικό εξάνθημα σχετίζεται συνήθως με τη μηνιγγιτοδοκοκκική μηνιγγίτιδα και τη σηψαιμία και δεν εξαφανίζεται με την πίεση. Αν η διάγνωση της μηνιγγίτιδας γίνει γρήγορα και αρχίσει έγκαιρα η θεραπεία, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πλήρη ανάρρωση. Ωστόσο σε μερικές περιπτώσεις παρά τις προσπάθειες των γιατρών η μηνιγγίτιδα μπορεί να αποβεί μοιραία ή να οδηγήσει σε μόνιμη αναπηρία.


Μέτρα που λαμβάνονται σε περίπτωση κρούσματος μηνιγγίτιδας

Α. Γενικά μέτρα ελέγχου στο άμεσο περιβάλλον του κρούσματος
Απομόνωση του ασθενούς και χρήση μάσκας από τα άτομα που έρχονται σε στενή επαφή μαζί του, για τουλάχιστον 24 ώρες από την έναρξη της κατάλληλης αντιμικροβιακής αγωγής.

Γενικά μέτρα (καλός αερισμός των χώρων, σχολαστικό πλύσιμο των χεριών, απόρριψη μολυσμένων αντικειμένων, χρήση γαντιών κ.λ.π.) και αποφυγή κοινής χρήσης φαγητού ή σκευών φαγητού με τον ασθενή. Απολύμανση των χώρων του σχολείου ή κλείσιμο αυτού δεν τεκμηριώνονται επιστημονικά (δεδομένου ότι ο μηνιγγιτιδόκοκκος δεν επιβιώνει στο περιβάλλον) και συνεπώς δεν έχουν λόγο να γίνονται.
Παρακολούθηση για ύποπτα κρούσματα στο περιβάλλον του ασθενούς(οικιακό, παιδικός σταθμός/νηπιαγωγείο, σχολείο). Συγκεκριμένα η εμφάνιση σε κάποιο άτομο πυρετού μέσα σε διάστημα 10 ημερών από την τελευταία επαφή με το αρχικό κρούσμα ή το χώρο κοινής διαβίωσης αποτελεί σημείο εγρήγορσης για άμεση ιατρική εκτίμηση και εφαρμογή των κατάλληλων διαγνωστικών και θεραπευτικών ενεργειών.

Β. Ειδικά μέτρα για τα άτομα που ήρθαν σε επαφή με το κρούσμα

Ι. Μηνιγγίτιδα από μηνιγγιτιδόκοκκο:

Χημειοπροφύλαξη πρέπει να λάβουν το ταχύτερο δυνατό (κατά προτίμηση μέσα σε 24 ώρες) όλα τα άτομα που ήρθαν σε στενή επικίνδυνη επαφή με κρούσμα διεισδυτικής μηνιγγιτιδοκοκκικής νόσου σε διάστημα 7 ημερών πριν την έναρξη των συμπτωμάτων, εφόσον δεν υπάρχουν ιατρικές αντενδείξεις. Η χημειοπροφύλαξη δεν έχει νόημα αν έχουν παρέλθει περισσότερες από 10 ημέρες από την επαφή με το κρούσμα.
Ως επικίνδυνη επαφή ορίζεται η στενή επαφή με το κρούσμα, με το σάλιο του ή τις ρινοφαρυγγικές του εκκρίσεις.
΄Ετσι, λοιπόν, επικίνδυνες επαφές θεωρούνται:
Ø Τα άτομα του οικιακού περιβάλλοντος
Ø Τα άτομα που σε ομαδική διαβίωση κοιμούνται στον ίδιο θάλαμο
Ø Τα άτομα που έχουν στενή επαφή με το κρούσμα (φίλοι του πάσχοντος παιδιού, σεξουαλικοί σύντροφοι, ιατροί και νοσηλευτές που κατά την προσαγωγή του κρούσματος ήρθαν σε στενή επαφή με αυτο-τεχνητή αναζωογόνηση, διασωλήνωση κ.λ.π.)
Ø ΄Ολα τα παιδιά και οι ενήλικοι του παιδικού σταθμού/νηπιαγωγείου που πηγαίνει ο ασθενής
Ø Μόνο τα παιδιά που έχουν «στενή κοινωνική επαφή» και όχι όλη η τάξη, σε περίπτωση εμφάνισης κρούσματος σε Δημοτικό σχολείο, Γυμνάσιο, Λύκειο, ΤΕΕ κλπ.
Φάρμακο εκλογής αποτελεί η ριφαμπικίνη. Μπορεί επίσης να χορηγηθεί κεφτριαξόνη ή σιπροφλοξασίνη. Η χορήγηση χημειοπροφύλαξης γίνεται αποκλειστικά από τον θεράποντα ιατρό.


ΙΙ. Μηνιγγίτιδα από αιμόφιλο της ινφλουέντζας τύπου b:

Χημειοπροφύλαξη πρέπει να λάβουν το ταχύτερο δυνατό τα άτομα που ήρθαν σε επικίνδυνη επαφή με το κρούσμα, με τους ακόλουθους περιορισμούς:
Ø ΄Ολα τα άτομα του οικιακού περιβάλλοντος, εφόσον σε αυτό υπάρχουν άλλα παιδιά, μικρότερα των 4 ετών που δεν είναι πλήρως εμβολιασμένα
Ø Τα παιδιά που δεν είναι πλήρως εμβολιασμένα και είναι μικρότερα των 4 ετών καθώς και οι ενήλικοι που τα συνοδεύουν, οι οποίοι είχαν για πάνω από 4 ώρες στενή επαφή με το κρούσμα στο διάστημα των 7 ημερών πριν την έναρξη των συμπτωμάτων του κρούσματος
Ø Σε περίπτωση εμφάνισης μεμονωμένου κρούσματος σε παιδικό σταθμό, η χορήγηση χημειοπροφύλαξης σε μη εμβολιασμένα ή ατελώς εμβολιασμένα παιδιά είναι αμφιλεγόμενη. Πολλοί δε συνιστούν χημειοπροφύλαξη εκτός εάν εμφανιστούν δύο κρούσματα σε παιδικό σταθμό με μεσοδιάστημα 60 ημερών. Σε αυτή την περίπτωση η χορήγηση χημειοπροφύλαξης είναι ενδεδειγμένη σε όλα τα παιδιά (εμβολιασμένα και ανεμβολίαστα) και στους εργαζόμενους στην τάξη του κρούσματος. Αν όλα τα παιδιά στην τάξη του κρούσματος είναι πλήρως εμβολιασμένα η χημειοπροφύλαξη δεν είναι απαραίτητη.

Φάρμακο εκλογής αποτελεί η ριφαμπικίνη.

ΙΙΙ. Πνευμονιοκοκκική μηνιγγίτιδα/μηνιγγίτιδα από άλλα βακτήρια/Ιογενής μηνιγγίτιδα

Δε χορηγείται χημειοπροφύλαξη, αλλά τηρούνται όλα τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής, όπως σχολαστικό πλύσιμο των χεριών, ελάττωση συγχρωτισμού και καλός αερισμός των χώρων κλπ


Μέτρα πρόληψης μηνιγγίτιδας

Η μηνιγγίτιδα είναι δυνατό να προληφθεί με εμβολιασμό ή χημειοπροφύλαξη

Α. Εμβολιασμός

1. Μηνιγγιτιδόκοκκος

Έχουν ταυτοποιηθεί 13 ορότυποι του μηνιγγιτιδόκοκκου από τους οποίους συχνότεροι διεθνώς είναι οι Α,Β,C,Y και W 135. Εμβόλια δεν κυκλοφορούν για όλους τους ορότυπους. Στη χώρα μας κυκλοφορούν :
Πολυσακχαριδικά εμβόλια : Διδύναμο (τύποι Α και C) και τετραδύναμο (τύποι A, C,Y και W 135) προσφέρουν προστασία μικρής χρονικής διάρκειας και δεν προστατεύουν παιδιά ηλικίας κάτω των δύο ετών.
Συζευγμένο εμβόλιο (μονοδύναμο, τύπος C ) To εμβόλιο αυτό εξασφαλίζει ανοσία μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας και μπορεί να χορηγηθεί ακόμη και σε βρέφη άνω των 2 μηνών. Για τον ορότυπο Β δεν κυκλοφορεί εμβόλιο διεθνώς.

2. Πνευμονιόκοκκος

Πολυσακχαριδικό εμβόλιο (23δύναμο) Συνιστάται σε άτομα υψηλού κινδύνου και σε ενήλικες άνω των 60 ετών.
Συζευγμένο εμβόλιο (7δύναμο): Μπορεί να χορηγηθεί από την ηλικία των 2 μηνών και άνω και παρέχει μακράς διάρκειας προστασία από τη διεισδυτική νόσο (μηνιγγίτιδα, βακτηριαιμία) και μειώνει τη συχνότητα επεισοδίων πνευμονίας και οξείας μέσης ωτίτιδας.

3. Αιμόφιλος ομάδας b

Xoρηγείται το συζευγμένο εμβόλιο το οποίο αποτελεί μέρος του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών.

Β. Χημειοπροφύλαξη. Πρόκειται για αντιβιοτικά που χορηγούνται στα άτομα που ήρθαν σε στενή επαφή μόνο με κρούσματα βακτηριακής μηνιγγίτιδας, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, με σκοπό τον περιορισμό εξάπλωσης του υπεύθυνου μικροβίου.


--
Posted By hamomilaki ♀ to Το χαμομηλάκι at 2/13/2007 11:49:00 πμ

Η παιδική κακοποίηση αυξάνει την κατάθλιψη

Η κατάθλιψη στους νεαρούς ενήλικες είναι σημαντική συνέπεια της παιδικής κακοποίησης και παραμέλησης, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Archives of General Psychiatry.

Ερευνητική ομάδα του Κολεγίου Εγκληματολογικής Δικαιοσύνης «Τζον Τζάυ» της Νέας Υόρκης με επικεφαλής την Δρ Κάθι Σπατζ Γουίντομ έθεσε υπό ιατρική παρακολούθηση 676 άτομα, περίπου 29 ετών, με τεκμηριωμένη παιδική κακοποίηση (σωματική ή σεξουαλική) ή παραμέληση.

Οι επιστήμονες έθεσαν υπό παρακολούθηση και ομάδα ελέγχου 520 ατόμων που δεν είχαν ιστορικό κακοποίησης και παραμέλησης.

Τα παιδιά που είχαν υποστεί σωματική κακοποίηση είχαν 59% αυξημένο κίνδυνο να εξελιχθούν σε καταθλιπτικά άτομα σε κάποια φάση της μετέπειτα ζωής τους, ενώ αυτά που είχαν υποστεί πολλαπλές μορφές κακοποίησης είχαν 75% αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης μετέπειτα.

Τα παιδιά που είχαν κακοποιηθεί σεξουαλικά δεν είχαν αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης, αν και είχαν σημαντικά περισσότερα συμπτώματα κατάθλιψης από τα μη κακοποιημένα άτομα. Είναι πιθανόν, η απουσία συσχετισμού μεταξύ σεξουαλικής κακοποίησης και κατάθλιψης να αντανακλά τον σχετικά μικρό αριθμό περιπτώσεων σεξουαλικής κατάθλιψης στο δείγμα της μελέτης. Επίσης οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα παιδιά που είχαν υποστεί κακοποίηση ή παραμέληση εκδήλωναν κατάθλιψη σε μικρότερη ηλικία από τα μη κακοποιημένα άτομα.

 

Πηγή: in.gr 4/01/2007

--
Posted By hamomilaki ♀ to Το χαμομηλάκι at 2/07/2007 09:27:00 μμ

Χρόνια Κούραση: Ξεκινάει από παλιά

Το σύνδρομο χρόνιας κούρασης μπορεί να συνδέεται με ψυχολογικά τραύματα της παιδικής ηλικίας, σύμφωνα με δύο νέες πρόσφατες μελέτες. Όπως υποστηρίζουν, ο ψυχολογικός παράγοντας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη μυστηριώδη ασθένεια που έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την ανεξήγητη κούραση.

Η Christine Heim και οι συνάδελφοί της από το Emory University στην Ατλάντα, διεξήγαγαν μελέτη σε δείγμα 200 ατόμων με μέσο όρο ηλικία τα 50 έτη, εκ των οποίων οι 43 έπασχαν από χρόνια κούραση. Οι συμμετέχοντες ερωτήθηκαν για το αν είχαν βιώσει απόρριψη ή φυσική κακοποίηση κατά τα παιδικά τους χρόνια.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, αυτοί που είχαν διαγνωστεί με το σύνδρομο ήταν πιο πιθανό να έχουν κακοποιηθεί στην παιδική τους ηλικία. Οι ασθενείς είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου να εμφανίζουν ψυχικές διαταραχές, όπως κατάθλιψη και νευρικότητα. Η Heim πιστεύει ότι οι ψυχικές ασθένειες είναι σημαντικός παράγοντας, όχι όμως και η αιτία για την ανάπτυξη συνδρόμου χρόνιας κούρασης.

Κάποιοι ερευνητές προωθούν την ιδέα ότι το σύνδρομο είναι μια καθαρά βιολογική νόσος. Ωστόσο, η Heim λέει ότι τόσο η βιολογία όσο και τα βιώματα συμβάλλουν στη διαταραχή. Είναι ασαφές γιατί τα ψυχολογικά τραύματα και το άγχος δημιουργούν προδιάθεση για την εμφάνιση της ασθένειας, αλλά, όπως εικάζει, δυσάρεστες εμπειρίες τα πρώτα χρόνια μπορεί να επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Σε μία δεύτερη έρευνα από τον Kenji Kato στο Karolinska Institute της Στοκχόλμης, εξετάστηκαν τα αρχεία περισσότερων από 19.000 διδύμων που είχαν γεννηθεί μεταξύ 1935 και 1958 και από τους οποίους οι 1.600 υπέφεραν από το σύνδρομο. Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, τα άτομα που ανέφεραν ότι είχαν επώδυνη παιδική ηλικία είχαν πενταπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν σύνδρομο χρόνιας κούρασης.

Εκτιμάται ότι το σύνδρομο χρόνιας κούρασης πλήττει περίπου 400.000 - 900.000 άτομα στις ΗΠΑ. Τα κύρια συμπτώματα είναι κούραση που διαρκεί περισσότερο από 6 μήνες, δυσκολίες μνήμης και συγκέντρωσης, πόνος στις αρθρώσεις και ευπάθεια στους λεμφαδένες.

 

--
Posted By hamomilaki ♀ to Το χαμομηλάκι at 2/19/2007 09:28:00 μμ

FW: [Το χαμομηλάκι] Ένας… αϊτός χωρίς φτερά - Τα Κούλουμα

Της Χριστίνας Μπονάρου

Μπορεί οι φτερούγες να του λείπουν, όμως η «ουρά» και τα «ζύγια» αρκούν για να τον κάνουν να πετάξει ψηλά στον ουρανό της Καθαρής Δευτέρας. Πολύχρωμος και ναζιάρης, προαγγέλλει την άνοιξη και σηματοδοτεί το τέλος της Αποκριάς και την αρχή της Σαρακοστής. Ποιος το φανταζόταν άραγε ότι παλιά οι Κινέζοι κρατούμενοι μπορούσαν χάρη σ' αυτόν να κερδίσουν την ελευθερία τους;

 «Όποιος δεν έπαιξε ποτέ του με χαρταετό, δεν κοίταξε όσο χρειάζεται ψηλά. Όποιος δεν ένιωσε την αντίσταση του μεγάλου σπάγκου, δεν εκατάλαβε τη δύναμη του αέρα. Κι όποιος δεν εφώναξε με την ευθύνη και την πρωτοβουλία του παιδιού που βλέπει να κινδυνεύει στο ψηλό μετεώρισμά του ο αετός, δεν ένιωσε τη χαρά του να τα βγάζεις πέρα μόνος σου με τη Φύση».
Με αυτά τα λόγια ο Κεφαλλονίτης λαογράφος Δημήτριος Λουκάτος δίνει μια άλλη διάσταση στο αγαπημένο, για μικρούς αλλά και μεγάλους, υπαίθριο παιχνίδι που τηρείται κάθε χρόνο ως έθιμο της Καθαρής Δευτέρας.
Η Καθαρή Δευτέρα είναι ταυτισμένη με τα κούλουμα, δηλαδή τη μαζική έξοδο του κόσμου στις εξοχές και τον εορτασμό της στη φύση. Για την ετυμολογία της λέξης «κούλουμα» υπάρχουν πολλές εκδοχές. Σύμφωνα με τον πατέρα της ελληνικής λαογραφίας Νικόλαο Πολίτη, η λέξη προέρχεται από το λατινικό «cuuiulus», που εκτός από σωρός σημαίνει επίσης αφθονία, αλλά και τέλος. Τα κούλουμα εκφράζουν, δηλαδή, τον επίλογο της Αποκριάς.
Μια άλλη εξίσου πιθανή θεωρία θέλει τα κούλουμα να προέρχονται από την, επίσης λατινική, λέξη «columna» –που σημαίνει κίονας, κολώνα– κι αυτό γιατί οι Αθηναίοι συνήθιζαν να γιορτάζουν την Καθαρή Δευτέρα στις «κολώνες», δηλαδή στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, χωρίς φυσικά να ξεχνούν να πάρουν μαζί τους το χάρτινο σύνεργο του υπαίθριου παιχνιδιού, που τελικά επικράτησε ως έθιμο.

 

Τα παιδία παίζει
Τα πλουσιόπαιδα της Ευρώπης που διέθεταν χαρτί (είδος μεγάλης πολυτέλειας), ξεκίνησαν τη χρήση του παιχνιδιού αετού, όπως φαίνεται κι από παλιότερες γαλλικές χαλκογραφίες του 1657 και του 1807 που απεικονίζουν παιδιά με χαρταετούς.
Ο χαρταετός έφτασε στην Ελλάδα, πιάνοντας πρώτα τα λιμάνια της Ανατολής (Σμύρνη, Χίο, Κωνσταντινούπολη), τα λιμάνια της Επτανήσου, έπειτα της Σύρας και των Πατρών και σιγά-σιγά όλα τα αστικά κέντρα, όπου μπορούσε να αγοραστεί σπάγκος και χρωματιστό χαρτί. Τα παιδιά της επαρχίας, με τη σειρά τους, είδαν τα παιδιά των πόλεων να παίζουν με χαρταετούς στην εξοχή και τα μιμήθηκαν, χρησιμοποιώντας πρόχειρα μέσα: ένα κομμάτι χαρτί του μπακάλη (που όμως ήταν βαρύ), ένα φύλλο από τετράδιο του σχολείου, καθώς και νήμα από κουβάρι.
Σήμερα –ευτυχώς ή δυστυχώς– η κατασκευή χαρταετού είναι σχετικά εύκολη υπόθεση. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, δεν χρειάζεται «κατασκευή» και αρκεί η αγορά του. Ακόμα και τότε όμως, αφού δηλαδή έχουμε αγοράσει τον «έτοιμο» αετό, απαιτείται η δική μας δεξιοτεχνία για να φτιάξουμε τα «ζύγια» και η δική μας προσπάθεια για να ανέβει το «χάρτινο πουλί» στον ουρανό. Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται η μαγεία του χαρταετού: μας κάνει να κοιτάμε πάντα ψηλά και να αγωνιζόμαστε για να φτάσουμε όλο και ψηλότερα.

Η έκπληξη
Όλοι προειδοποιούν –και καλά κάνουν– να κρατάμε τον χαρταετό μας μακριά από τα σύρματα της ΔΕΗ. Πριν αρκετά χρόνια, κάποια… γνωστή μου (πολύ καλό παιδί κατά τ' άλλα!) είχε μια άτυχη στιγμούλα και κόλλησε τον αετό της στα σύρματα (κι ας είχε δίπλα της τόσα στρέμματα χωράφι!). Η περιοχή έπαθε ένα μικρό μπλακ άουτ και οι άνθρωποι της ΔΕΗ ήρθαν για να κατεβάσουν τον αετό που δεν είχε προλάβει να… πεθάνει στον αέρα (χωρίς βέβαια να μάθουν ποτέ ποιος ήταν ο κάτοχος του ατυχούς «χάρτινου πτηνού»).

Αλήθεια εσείς ξέρετε πώς κατεβάζουν τους χαρταετούς από τα σύρματα;

Κάντε κλικ για να μάθετε >>>

--
Posted By Vassileia to Το χαμομηλάκι at 2/18/2007 08:47:00 μμ