Όλα τα ανθρώπινα είναι μάταια, μόνο η αγάπη μένει

"Πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα…"
Οι φορεσιές οι χρυσοποίκιλτες που θαμπώνουν στη θέα τους τα ανόητα μυαλά μας,
οι τιμές και τα μεγαλεία που τρέφουν τη ματαιοδοξία μας,
η δόξα που με τόσο πάθος, λίγο πολύ όλοι μας κυνηγάμε,
τα συσσωρευμένα υλικά αγαθά που τρέφουν την αλαζονεία μας
και πάνω απ΄ όλα η απατηλή αίσθηση της δύναμης
που όλα τα παραπάνω μας προσφέρουν….

ΟΛΑ αυτά, ΟΛΑ
σαν καπνός διασκορπίζονται και αμετάκλητα σβήνουν και χάνονται.
ΕΝΑ, μόνο ΕΝΑ σταθερά παραμένει
στους ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ:
Η ΑΓΑΠΗ, Η ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΓΑΠΗ το "μείζον", το σπουδαιότερο όλων
που ξοδεύεται, αναλώνεται, για να στεγάσει σε ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΕΣ τον ανθρώπινο πόνο,
να στηρίξει, να δώσει Χαρά και Ελπίδα στο συνάνθρωπο.
Αυτή η άδολη και έμπρακτη ΑΓΑΠΗ, η πηγή κάθε Καλού,
το κλειδί της Ευτυχίας μας.

--
Ανάρτηση Από τον/την Melissa στο Το χαμομηλάκι τη 1/31/2008 11:20:00 πμ