Σελίδες

Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2007

Χρόνια Κούραση: Ξεκινάει από παλιά

Το σύνδρομο χρόνιας κούρασης μπορεί να συνδέεται με ψυχολογικά τραύματα της παιδικής ηλικίας, σύμφωνα με δύο νέες πρόσφατες μελέτες. Όπως υποστηρίζουν, ο ψυχολογικός παράγοντας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη μυστηριώδη ασθένεια που έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την ανεξήγητη κούραση.

Η Christine Heim και οι συνάδελφοί της από το Emory University στην Ατλάντα, διεξήγαγαν μελέτη σε δείγμα 200 ατόμων με μέσο όρο ηλικία τα 50 έτη, εκ των οποίων οι 43 έπασχαν από χρόνια κούραση. Οι συμμετέχοντες ερωτήθηκαν για το αν είχαν βιώσει απόρριψη ή φυσική κακοποίηση κατά τα παιδικά τους χρόνια.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, αυτοί που είχαν διαγνωστεί με το σύνδρομο ήταν πιο πιθανό να έχουν κακοποιηθεί στην παιδική τους ηλικία. Οι ασθενείς είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου να εμφανίζουν ψυχικές διαταραχές, όπως κατάθλιψη και νευρικότητα. Η Heim πιστεύει ότι οι ψυχικές ασθένειες είναι σημαντικός παράγοντας, όχι όμως και η αιτία για την ανάπτυξη συνδρόμου χρόνιας κούρασης.

Κάποιοι ερευνητές προωθούν την ιδέα ότι το σύνδρομο είναι μια καθαρά βιολογική νόσος. Ωστόσο, η Heim λέει ότι τόσο η βιολογία όσο και τα βιώματα συμβάλλουν στη διαταραχή. Είναι ασαφές γιατί τα ψυχολογικά τραύματα και το άγχος δημιουργούν προδιάθεση για την εμφάνιση της ασθένειας, αλλά, όπως εικάζει, δυσάρεστες εμπειρίες τα πρώτα χρόνια μπορεί να επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Σε μία δεύτερη έρευνα από τον Kenji Kato στο Karolinska Institute της Στοκχόλμης, εξετάστηκαν τα αρχεία περισσότερων από 19.000 διδύμων που είχαν γεννηθεί μεταξύ 1935 και 1958 και από τους οποίους οι 1.600 υπέφεραν από το σύνδρομο. Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, τα άτομα που ανέφεραν ότι είχαν επώδυνη παιδική ηλικία είχαν πενταπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν σύνδρομο χρόνιας κούρασης.

Εκτιμάται ότι το σύνδρομο χρόνιας κούρασης πλήττει περίπου 400.000 - 900.000 άτομα στις ΗΠΑ. Τα κύρια συμπτώματα είναι κούραση που διαρκεί περισσότερο από 6 μήνες, δυσκολίες μνήμης και συγκέντρωσης, πόνος στις αρθρώσεις και ευπάθεια στους λεμφαδένες.

 

--
Posted By hamomilaki ♀ to Το χαμομηλάκι at 2/19/2007 09:28:00 μμ

FW: [Το χαμομηλάκι] Ένας… αϊτός χωρίς φτερά - Τα Κούλουμα

Της Χριστίνας Μπονάρου

Μπορεί οι φτερούγες να του λείπουν, όμως η «ουρά» και τα «ζύγια» αρκούν για να τον κάνουν να πετάξει ψηλά στον ουρανό της Καθαρής Δευτέρας. Πολύχρωμος και ναζιάρης, προαγγέλλει την άνοιξη και σηματοδοτεί το τέλος της Αποκριάς και την αρχή της Σαρακοστής. Ποιος το φανταζόταν άραγε ότι παλιά οι Κινέζοι κρατούμενοι μπορούσαν χάρη σ' αυτόν να κερδίσουν την ελευθερία τους;

 «Όποιος δεν έπαιξε ποτέ του με χαρταετό, δεν κοίταξε όσο χρειάζεται ψηλά. Όποιος δεν ένιωσε την αντίσταση του μεγάλου σπάγκου, δεν εκατάλαβε τη δύναμη του αέρα. Κι όποιος δεν εφώναξε με την ευθύνη και την πρωτοβουλία του παιδιού που βλέπει να κινδυνεύει στο ψηλό μετεώρισμά του ο αετός, δεν ένιωσε τη χαρά του να τα βγάζεις πέρα μόνος σου με τη Φύση».
Με αυτά τα λόγια ο Κεφαλλονίτης λαογράφος Δημήτριος Λουκάτος δίνει μια άλλη διάσταση στο αγαπημένο, για μικρούς αλλά και μεγάλους, υπαίθριο παιχνίδι που τηρείται κάθε χρόνο ως έθιμο της Καθαρής Δευτέρας.
Η Καθαρή Δευτέρα είναι ταυτισμένη με τα κούλουμα, δηλαδή τη μαζική έξοδο του κόσμου στις εξοχές και τον εορτασμό της στη φύση. Για την ετυμολογία της λέξης «κούλουμα» υπάρχουν πολλές εκδοχές. Σύμφωνα με τον πατέρα της ελληνικής λαογραφίας Νικόλαο Πολίτη, η λέξη προέρχεται από το λατινικό «cuuiulus», που εκτός από σωρός σημαίνει επίσης αφθονία, αλλά και τέλος. Τα κούλουμα εκφράζουν, δηλαδή, τον επίλογο της Αποκριάς.
Μια άλλη εξίσου πιθανή θεωρία θέλει τα κούλουμα να προέρχονται από την, επίσης λατινική, λέξη «columna» –που σημαίνει κίονας, κολώνα– κι αυτό γιατί οι Αθηναίοι συνήθιζαν να γιορτάζουν την Καθαρή Δευτέρα στις «κολώνες», δηλαδή στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, χωρίς φυσικά να ξεχνούν να πάρουν μαζί τους το χάρτινο σύνεργο του υπαίθριου παιχνιδιού, που τελικά επικράτησε ως έθιμο.

 

Τα παιδία παίζει
Τα πλουσιόπαιδα της Ευρώπης που διέθεταν χαρτί (είδος μεγάλης πολυτέλειας), ξεκίνησαν τη χρήση του παιχνιδιού αετού, όπως φαίνεται κι από παλιότερες γαλλικές χαλκογραφίες του 1657 και του 1807 που απεικονίζουν παιδιά με χαρταετούς.
Ο χαρταετός έφτασε στην Ελλάδα, πιάνοντας πρώτα τα λιμάνια της Ανατολής (Σμύρνη, Χίο, Κωνσταντινούπολη), τα λιμάνια της Επτανήσου, έπειτα της Σύρας και των Πατρών και σιγά-σιγά όλα τα αστικά κέντρα, όπου μπορούσε να αγοραστεί σπάγκος και χρωματιστό χαρτί. Τα παιδιά της επαρχίας, με τη σειρά τους, είδαν τα παιδιά των πόλεων να παίζουν με χαρταετούς στην εξοχή και τα μιμήθηκαν, χρησιμοποιώντας πρόχειρα μέσα: ένα κομμάτι χαρτί του μπακάλη (που όμως ήταν βαρύ), ένα φύλλο από τετράδιο του σχολείου, καθώς και νήμα από κουβάρι.
Σήμερα –ευτυχώς ή δυστυχώς– η κατασκευή χαρταετού είναι σχετικά εύκολη υπόθεση. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, δεν χρειάζεται «κατασκευή» και αρκεί η αγορά του. Ακόμα και τότε όμως, αφού δηλαδή έχουμε αγοράσει τον «έτοιμο» αετό, απαιτείται η δική μας δεξιοτεχνία για να φτιάξουμε τα «ζύγια» και η δική μας προσπάθεια για να ανέβει το «χάρτινο πουλί» στον ουρανό. Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται η μαγεία του χαρταετού: μας κάνει να κοιτάμε πάντα ψηλά και να αγωνιζόμαστε για να φτάσουμε όλο και ψηλότερα.

Η έκπληξη
Όλοι προειδοποιούν –και καλά κάνουν– να κρατάμε τον χαρταετό μας μακριά από τα σύρματα της ΔΕΗ. Πριν αρκετά χρόνια, κάποια… γνωστή μου (πολύ καλό παιδί κατά τ' άλλα!) είχε μια άτυχη στιγμούλα και κόλλησε τον αετό της στα σύρματα (κι ας είχε δίπλα της τόσα στρέμματα χωράφι!). Η περιοχή έπαθε ένα μικρό μπλακ άουτ και οι άνθρωποι της ΔΕΗ ήρθαν για να κατεβάσουν τον αετό που δεν είχε προλάβει να… πεθάνει στον αέρα (χωρίς βέβαια να μάθουν ποτέ ποιος ήταν ο κάτοχος του ατυχούς «χάρτινου πτηνού»).


Αλήθεια εσείς ξέρετε πώς κατεβάζουν τους χαρταετούς από τα σύρματα;

Κάντε κλικ για να μάθετε >>>



--
Posted By Vassileia to Το χαμομηλάκι at 2/18/2007 08:47:00 μμ